donderdag, december 26, 2019

Maakt u zich echt zorgen over uw privacy?

Kunt u zich de tijd nog herinneren dat overheidsdienaren 'vuile nazi's!' werden genoemd als maar de suggestie werd gewekt dat er meer cameratoezicht moest komen in de openbare ruimte? Slechts twintig jaar later vinden vaak diezelfde mensen die tégen camera's waren dat er juist meer camera's bij moeten komen 'tegen terrorisme en zo'.

Het argument luidt: 'Wie niets te verbergen heeft kan niet tegen meer camera's en afluisterapparatuur zijn.' 'Dus je vindt het helemaal niet erg wanneer honderden onbekenden weten waar je kinderen naar school gaan, wat jouw maandinkomen is, dat je wel eens zwart hebt bijgeklust, hoe je écht denkt over je collega en hebt gesjoemeld met je belastingaangifte? Vind je het ook niet erg dat onbekenden weten waarvoor jouw partner vorige week naar de huisarts was zonder dat jou te vertellen? Mag echt iedereen weten waarover jij fantaseert?'
'Schending van privacy?
Geen enkel probleem!
Zo lang het om de privacy van een ander gaat.'

Mensen maken zich zorgen om hun privacy maar vinden het geen probleem om  in ruil voor spaarpunten hun koopgedrag te delen met een supermarktketen. Bijvoorbeeld.

En wij accepteren zonder blikken of blozen de algemene voorwaarden van het mobiele chatprogramma Whatsapp. 'Ik doe niet aan Facebook!' weten zij ook nog te melden 'Want ik vertrouw Mark Zuckerberg mijn privégegevens niet toe.' Wel dus. Want ook Whatsapp is in handen van deze Amerikaanse meneer die al eerder tientallen miljoenen dollars en euro's aan boetes moest betalen vanwege het 'helemaal per ongeluk hoor!' schenden van internationale regels op het gebied van privacy. Ja, ook de baas van Facebook verleent service. Maar vooral aan de baas van Facebook.

Komen we meteen bij twee Engelse woorden die in het Nederlands geen betekenis meer hebben: service en privacy.

Niet alleen de baas van het grootste sociale media bedrijf ter wereld en van de meest gebruikte chat app ter wereld 'vergeet' wel eens de privacyregels. Ook onze overheid overtreedt regelmatig (internationale) regels. Over privacy, opsporing, handhaving en zo verder. Hoe kan men met die instelling ('Ik mag de regels overtreden want ik heb die zelf opgesteld.') van burgers en bedrijven verwachten dat die zich wel aan de regels houden? Vergelijk het met de vader die met een fles whisky in de hand zijn zoon verbiedt te drinken.

Maar ook: waarom geven wij zelf niet het goede voorbeeld aan bedrijven als Facebook en de overheid? Kortom: als wij zo gehecht zijn aan onze privacy, waarom schrijven wij dan in blogs, op Twitter, Instagram en Facebook over onze kinderen, medische aandoeningen en vakantieperikelen?

'Ja maar ik gebruik Signal als chatapp!' Jammer voor je joh, ook in deze 'superveilige' app zat (ongetwijfeld per ongeluk) een softwarefoutje (klik). Eentje waardoor van afstand de microfoon van je mobiel kon worden ingeschakeld via apps als Facetime. En dit privacy gevoelig foutje kwam uiteindelijk naar buiten. Maar hoeveel niet?


Meer lezen? Mijn verhalenbundels

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/