zondag, juli 21, 2019

De week voorbij

Je bent onderweg naar het werk en opeens begint het te regenen. Hard. Je hart slaat even over bij de gedachte dat de was die je buiten te drogen hebt gehangen nu wel erg nat wordt. Wat doe je?

Sommigen maken gehaast rechtsomkeert, halen al vloekend en struikelend het natte wasgoed naar binnen, stoppen het in de wasmachine en laten die weer draaien om de geur van de regen eruit te wassen.

Ik haal mijn schouders op en ga aan het werk. Eenmaal thuis zie ik wel weer verder.

De was is toch wel nat en die wordt er niet droger van als ik een paar werkuren mis.

Maandag kwam een boekhouder met verstand van het door mij op kantoor gebruikte boekhoudpakket mij helpen met het op orde brengen van de boekhouding. Maar ook voor hem bleven sommige uitdagingen onopgelost. De nieuwe laptop ten spijt. Een groot deel van de middag hield ik mij bezig met het inrichten van de nieuwe computer. Kon met een tevreden gevoel huiswaarts: alles werkt zoals het behoort te werken! Vanuit kantoor keek ik uit op de molen van de buren:

's Avonds kwam een buurvrouw op de koffie en ik keek de rampenfilm Deep Impact: als je weet dat je over een paar dagen dood bent, wat doe je dan?

Dinsdag hoefde ik niet te werken. Niet op kantoor, niet als vrijwilliger (goed, ik werkte aan een verslag voor de maandagavondclub en verstuurde een paar mailtjes) en niet in een bijbaan. Dus ik werkte aan mijzelf en mijn huisje. Er ontstond zó veel ruimte dat die door een buurvrouw en mijzelf werd gebruikt als dansvloer. Zo dansten wij samen op muziek van The Smiths. Nadat wij eerder op de dag al gezellig samen hadden ontbeten.

Verder ging ik door mijn verzameling CD's en DVD's en besloot tientallen zilveren schijfjes te bedanken en door te geven. Ook gaf ik een van mijn oudste knuffels een mooi plekje in de vensterbank.

Beter dat dan opgesloten te zitten in een plastic tas onder mijn bed samen met tientallen andere knuffelbeestjes.

's Avonds mocht ik koken voor een buurvrouw die bij mij kwam eten.

En thee drinken.

Woensdag genoot ik van een brunch met een tante. Appeltaart. Met slagroom.  Lekker én gezellig!

Het was zulk lekker weer dat ik spijt had van het meenemen van een jas. Thuis ging ik een paar uurtjes aan het werk voor de Loge en een soort van bijbaantje. Bij het delen van een pot thee werden een buurvrouw en ik bijgestaan door een passerende vriend.

Alsof wij bij de wasbak stonden op een camping in Frankrijk stonden die avond wij puur toevallig met een stuk of zes buren te kletsen bij de lokale afvalcontainer. Leuk hoe dat kan gaan en om wederom mee te maken dat afkomst of inkomen niets uitmaakt voor wie verbinding vindt.

Wij leerden van haar dat de nieuwe buurvrouw volgende week haar nieuwe woning in trekt en dat dus de (weinige) overlast van de vaklieden die haar huis gebruiksklaar maken tot het verleden zal behoren. Ook heb ik haar bereid gevonden de kaft van mijn volgende verhalenbundel te ontwerpen. Het was een heerlijke dag! Ook omdat een buurvrouw een zalfje had waarmee de diverse kleine wondjes die het gevolg zijn van vlooienbeten op mijn lichaam beter kunnen worden behandeld.

Deze dag was ook de herdenking van de moord op een paar honderd mensen die in het vliegtuig met vluchtnummer 'MH17' zaten. Bijzonder verdrietig.

Donderdag was een relaxte werkdag op de brouwerij. Diverse collega's zijn met vakantie en de nieuwe laptop loopt als een zonnetje! Had het gevoel dat ik eindelijk aan werken toekom. Dus jammer van het tijdelijke personeelstekort waardoor van de mensen die niet op vakantie zijn wordt verwacht dat zij de taken van hun collega's er bij nemen. Klaarzetten van bestellingen, klanten bedienen op het terras, verkopen aan toeristen via onze inpandige winkel, aannemen van de telefoon en diverse huishoudelijke taken die onder minder mensen verdeeld kunnen worden. Maar goed. Dat hoort er nu eenmaal bij. Net als je aanpassen aan collega's.

Wanneer de directeur een anekdote te berde brengt en ik vraag in welk tijdsgewricht het gebeuren plaatsvond, dan noemt hij een jaartal. Vraag ik een andere collega (de directeur is net zo goed collega als een mentaal uitgedaagde vrijwillige dozenvouwer of een chauffeur met hersenletsel of een teveel pratende administratief medewerker) naar een tijdsgewricht dan krijg ik 'Huh?' als antwoord.

Onderweg naar huis na het eten bij een vriend passeerde ik deze gracht:

Thuis even de BTW-aangifte van mijn eigen bedrijf gedaan. Met een jaaromzet van zo'n €2500 eigenlijk meer een hobby.

Tijdens de thee met een buurvrouw die avond was een van de gespreksonderwerpen: Wij zijn allemaal anders en daarin ligt de verbinding.

Ook vrijdag was een goede werkdag. Nu ik eindelijk wat kan opschieten in de boekhouding geeft het werken meer voldoening. De werkdag eindigde met het drinken van een biertje.

Thuis wat gewerkt aan mijn administratie en overleg gepleegd in verband met komende entertainment-opdrachten. Met een buurvrouw aan de thee. Daarbij een stukje kaas dat op was voor ik een foto kon maken van het kaasbordje dat wij later vulden met chips:


Zaterdag ging ik verder met het leegruimen van mijn woning. Zo gaat er weer twee vierkante meter aan oude spullen de deur uit:

Wat ik ga doen met de vrijkomende ruimte beslis ik later wel. Voorlopig ben ik lekker bezig. Eind van de middag vervoegde ik mij in een horecagelegenheid waar even later ook een vriendin aan tafel kwam zitten.

Niet toevallig. Al met al was ik netjes tegen tien uur 's avonds thuis.

Zondag de dag begonnen door samen met een buurvrouw aan de koffie te gaan. Plantjes water geven, aquarium schoonmaken, nagels knippen...het leek wel een 'gewone' zondag! Tot ik 's avonds de deur uitging om te werken op een feest in Utrecht nadat ik 's middags nog van het heerlijke weer genoot door even aan de waterkant te zitten:


Het Engelstalige stuk van deze week: https://terrebelius.blogspot.com/2019/07/the-rich-really-are-getting-richer.html

Het pleonasme van de week is: 'Gestoorde psychopaat'

De muziek wordt deze week verzorgd door Eddie Vedder. Hier is een live uitvoering van de soundtrack van Into the Wild:



Meer lezen? Mijn verhalenbundels

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/