zondag, augustus 05, 2018

De week voorbij

Liefde kent vele facetten. Al die facetten verenigd zien in één enkel individu en op al die punten een 'klik' hebben is zeer uitzonderlijk. Vandaar de frustratie van velen bij het zoeken, houden en loslaten van een liefdespartner.

De oude Grieken wisten dat en onderscheidden daarom zo'n zes vormen van liefde: Speelse liefde, erotische liefde, kameraadschappelijke liefde, hoofse liefde, de obsessieve liefde en minstens nog eentje. Meer informatie over deze vormen van liefde en wat uitleg vindt u onder meer hier: https://kinkinderelatie.wordpress.com/2015/03/30/hoe-zit-dat-eigenlijk-met-liefde-en-wat-kunnen-we-leren-van-de-oude-grieken/

Maandag hadden wij op het werk last van een bijzonder trage internetverbinding. Een klusje dat normaliter zo'n twintig minuten in beslag neemt kostte nu twee uren. Onpraktisch en licht frustrerend. De mooie werkomgeving maakt gelukkig wat goed:
(Kroos, eendjes en de schaduw van een fiets en van mij)

Thuis even de rust opgezocht in de binnentuin met een fles water en een boek.
En zonnebloemen:

Later op de avond gezellig staan praten met een buurvrouw.

Dinsdag keukenkastjes en toilet schoongemaakt en meer van dat soort klusjes op mij genomen. E-mails verstuurd als secretaris van een vereniging en thee gedronken met een buurvrouw. Op een bankje in de binnentuin. Een buurman kwam zich bij ons voegen. Even later gevolgd door nog een buurman. Voelde mij eerst wat lusteloos maar misschien zat er iets in de thee of in de gesprekken waardoor ik weer energie kreeg om verder te gaan met klusjes in huis. Eén van die klusjes was een uitzoekklusje waarbij ik een e-mail tegenkwam met daarin een toezegging van Ymere: 'Binnen twee weken krijgt u een nieuwe keukendrempel!' Die termijn is verstreken want de toezegging werd gedaan in oktober 2013 (...) dus ik verstuurde een herinnering (klik).

Werd uitgenodigd om mee te rijden naar Sneek om een vriend te zien maar had al een eetafspraak staan: pizza met een buurvrouw.

Bovendien wilde ik het eens een dagje rustig aan doen. Nadat ik meerdere mensen er lovend over heb horen spreken wilde ik dat ook wel eens proberen. Dus ik deed het rustig aan deze dag maar of ik daar een gewoonte van wil maken? Daar ben ik nog niet over uit.

Ook voor woensdag stond er niet veel op het programma. Uiteindelijk kwam een collega in onze binnentuin een promotiefilmpje opnemen voor de brouwerij, deed ik mijn maandadministratie, trof voorbereidingen voor een komende entertainment-opdracht, sprak een paar buren en had een handig manspersoon over de vloer die een paar gaten en kieren in mijn keukenplafond dichtte opdat de bovenbuurvrouwen geen last meer hebben van mijn kookluchtjes. Het wachten is nu op de aanleg van deugdelijke luchtafvoer want koken met de deur open is niet in elk jaargetijde een prettige optie. O, en ik ontving van Ymere toezegging nummer zoveel (klik) dat ik 'binnenkort' eindelijk een keukendrempel krijg.

Het weer was er naar dus ik zat met een buurvrouw te kletsen in de binnentuin maar zat er ook een half uurtje in mijn eentje te lezen. Niet tegelijkertijd.
(Omdat in Amsterdam ruimte voor bloembakken schaars wordt
is besloten die bakken in palen te hangen)

Bij een vriend genoot ik van het avondeten en thuis keek ik een aflevering van De Slimste Mens en pakte nog een stukje mee van de boeiende reis-serie 'Door het Hart van China' van Ruben Terlouw. Dan besef je weer even hoe ontzettend goed wij het hebben. Geen overheid die ontkent dat homoseksualiteit bestaat, mooie sier maakt met windmolens maar intussen ook de grootste kolenproducent ter wereld is, niet mensen met duizenden tegelijk gedwongen laat verhuizen en geen mensen tot de bedelstaf veroordeels omdat er weer eens aan prestige gewonnen moet worden. Ja, wij hebben het goed. Niet alleen relatief maar echt. Dus.

Zo mocht ik bijvoorbeeld de dag weer traditioneel afsluiten door een pot thee te delen met een buurvrouw.

Donderdag fijn en hard gewerkt op de brouwerij.
(Het derde gebouw van links op deze foto)

De bedoeling was de - met name door een slechte internet connectie - opgelopen achterstand in te lopen. Dat is gelukt. Het was ook deze dag erg warm en dat is vooral te merken aan het feit dat mensen die ontkennen dat de Aarde opwarmt al een tijdje stil zijn. Als het nog even zo doorgaan zal ook Nederland de aanwezige hoeveelheid zoet water moeten rantsoeneren. Toch gaf ik thuis - na het versturen van een aantal e-mails en het bedenken van een verhaaltje voor vrijdag - mijn planten wat extra water.

Wilde ook nog graag een langskomende buurvrouw voorzien van een kop thee maar daar was helaas geen tijd meer voor omdat ik op tijd in een nachtclub wilde zijn voor werken als entertainer aldaar. Onderweg zag ik dat ook de Westertoren klaar was voor de Gay Pride:
Zo zagen mijn collega's en ik er uit:


Vrijdag wat later en wat brak op kantoor. Terwijl ik best vroeg in bed lag. Ik vind tenminste vijf uur 's ochtends best vroeg. Op het werk mijn eigen salaris terugverdient door klanten te manen te betalen en het kasboek bijgewerkt en zo. Iemand moet het doen, toch? Zo draagt iedereen bij aan het draaien van de wereld en niemand is belangrijker of minder belangrijk dan een ander. Op het einde van de werkdag gezellig een biertje gedaan met een paar bezoekers en collega's.

De dag sloot ik af door het delen van een pot thee met een buurvrouw.

Met haar begon ik zaterdag met het delen van een pot koffie en de rest van de dag waren wij op het strand van IJmuiden te vinden.
 ('Die mensen die met een hele grote grijns
op het gelaat uit het water komen? Dat zijn kitesurfers.')
 Het was niet bloedheet want het was bewolkt.

Op de weg terug naar huis kwam ik nog een stel bekenden tegen: collega-ouders uit de basisschool tijd van mijn zoon met wie wij meer dan eens samen op vakantie waren. Leuk om even met hen bij te kletsen!

Bij thuiskomst was ik moe. Maar alleen fysiek. Mentaal zat ik opeens weer vol energie!

Zondag begon - lekker afwisselend - met het samen koffie drinken met een buurvrouw. Daarna even gewerkt aan mijn eigen bedrijf als deeltijds zelfstandige. Die middag mocht ik de brouwerij waar ik werk helpen door te assisteren op een bierfestival in Amsterdam-Noord.
 Altijd fijn, de oversteek met het veerpont.
 Onze kraam met daarachter
een als hijskraan vermomd hotel.
Deze heerlijke lunch hadden wij geruild voor een paar biertjes.
Iedereen blij.

Het was er zo gezellig dat ik besloot langer te blijven dan gepland. 's Avonds (na de thee met een buurvrouw) nog de eerder die dag gewassen kleren opgehangen en een tiental e-mails verstuurd.

Het Engelstalige stuk van deze week: http://terrebelius.blogspot.com/2018/08/a-positive-world.html

Californication (door mij ooit vertaald als 'Amersfoortplanting') van Red Hot Chili Peppers is het liedje van deze week:





In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/