zondag, juni 24, 2018

De week voorbij

'Als je maar wil dan lukt het wel!' Klinkt erg bemoedigend maar klopt niet helemaal. Zo kun je willen dat de kat die stierf toen je acht was weer bij je op schoot ligt te spinnen. Je kunt wensen dat de zon om de Aarde draait in plaats van omgekeerd of verlangen naar een partner die volkomen zelfstandig zijn of haar eigen gang gaat maar tegelijkertijd vierentwintig uur per dag voor je klaar staat. Maar sommige dingen zijn gewoon onmogelijk. Zodra je dat beseft kun je je richten op meer haalbare wensen.

Maandag een goede werkdag gehad met het sterke gevoel dat mijn inspanningen worden gewaardeerd. Dat voelt goed! Na werktijd was het een beetje haasten om op tijd op de maandagavond club te zijn: thuis de kat en vissen eten geven en omkleden omdat in het clubgebouw nog een en ander diende te gebeuren voordat wij konden vieren dat het licht had gewonnen van de duisternis: de zomerzonnewende!

Onder meer het onderwerp 'autonomie' kwam ter sprake. Veel mensen verwarren 'zelfstandigheid' met 'dat betekent dat je alles alleen doet.' Een interessante vraag kwam voorbij: 'Als de mensheid verdwijnt, betekent dat dan ook het einde van wiskunde?'

Na het ritueel waarin onder meer schrijver dezes werd welkom geheten in zijn nieuwe functie schoven wij aan aan de dis: Rendang. Lekker!

Bij thuiskomst bleek het zo'n beetje middernacht. Prima tijdstip voor het delen van een pot thee met een buurvrouw.

Dinsdag begonnen met een kop koffie met diezelfde buurvrouw. Daarna naar een afspraak met een man die blij was dat hij een grote tas vol boeken over Nederlands-Indië en Indonesië kon en mocht overnemen van mijn moeder zaliger.

Daarna even langs het huis van een Broeder uit mijn Loge om wat af te geven. Thuis even een paar administratieve zaken afhandelen voor ik aan de slag ging met deeg kneden en zo voor de pizza van die avond. Vlak voordat-ie de oven in ging zag-ie er zo uit:

De buurvrouw vond'em lekker! Met haar even wat voorbereidend werk (niet veel hoor!) gedaan voor komende Burendag.

Direct na het eten in de tuin zitten vergaderen met de vroegere fractievoorzitter uit de tijd dat ik voor de SP zitting had in de lokale raad. Hij had een nieuw lid meegenomen en ook zij vond de pizza lekker.

Daarna een pot thee gedronken en onze ervaringen over de dag uitgewisseld met een buurvrouw. Ook zij vond de pizza lekker.

Zo ging er weer een dag voorbij zonder dat de televisie ook maar een minuut aan was geweest.

Woensdag had ik fruitloops voor ontbijt. In amandelmelk met chocoladevlokken en honing.

Daarbij een hardgekookt ei. Het duurde deze ochtend even voor ik op gang kwam, ondanks dat er meer dan genoeg te doen was. Na het ontbijt maakte ik dus maar eerst even een takenlijstje. Natuurlijk lukt het zelden om alles van zo'n lijstje af te vinken dus daarom verbond ik aan een paar taken prioriteit. Aan alles prioriteit geven is niet praktisch. Heb ik van horen zeggen...

Dus ik besteedde maar weer eens tijd aan de soap rond het isoleren van en de aanleg van een CV-installatie in mijn woning. Ymere staat niet bekend als de meest communicatief vaardige woningcorporatie. Dat blijk maar weer eens: http://vragen.blogspot.com/2018/06/zoveelste-vervolg-op-ymere-en-aanleg.html

Was draaien en na het buiten ophangen even in de tuin zitten lezen omdat het prachtig weer was is net zo 'belangrijk' als reageren op een mailtje betreffende een mogelijke rol in een musical of een verhaaltje bedenken omdat het weer bijna vrijdag is.

Even met een buurman staan praten over bewonerszaken en dito maar dan over de chat met een buurvrouw.

Het avondeten (Indisch!) nuttigde ik met en bij een vriend en daarna ging ik aan de koffie (en later aan het bier) met een vriendin die toevallig ook 'in de entertainment' zit.

Had nog net de laatste tram van de dag naar huis (bij de tramhalte was dit mijn uitzicht:
)
dus u kunt begrijpen hoe gezellig het was.

Donderdag zat ik dus een beetje brak op het werk maar wist mij toch aardig te concentreren op het werk dat er voor mij was. Geen eenvoudige taak met een hoofd als het mijne! Voorbeeldje van hoe het er binnen mijn schedel aan toe kan gaan: onlangs hoorde ik het liedje 'Californication' van de Red Hot Chili Peppers en bedacht 'Hé, 'fornication' betekent zoiets als 'buitenechtelijke geslachtsgemeenschap (of eigenlijk: twee mensen die beiden niet getrouwd zijn hebben - met wederzijdse toestemming - besloten zich - al dan niet tijdelijk - vleselijk met elkaar bezig te houden) dus hoe zou je dat naar het Nederlands kunnen vertalen? A, 'Amersfoortplanting' natuurlijk!' Dat dus.

Een collega gaf mij een lift naar huis en zo had ik bijna een half uur extra voor spelen met de kat, muziek luisteren, e-mails beantwoorden en wat dies meer zij. Dingen regelen voor Burendag bijvoorbeeld. En de was binnenhalen, strijken, vouwen en opbergen.

Dankzij een visiterende buurvrouw kon ik wat van mijn verwarde gedachten uiten en er samen met haar coherente verhalen en grapjes van maken. Dat alles onder het genot van vers gezette koffie van vers gemalen bonen.

Vrijdag werd ik op het werk (vlakbij staat dit beeld:
)
bijgestaan door een man die mij kwam helpen door zijn licht te laten schijnen op onze administratieve systemen. Hij kwam met bijzonder nuttige informatie! Door het verwerken van die informatie liep ik een achterstand op in de dagelijkse boekhouding maar die loop ik te zijner tijd wel in dankzij de tijdbesparende tips die ik deze dag ontving.

Thuis lekker gegeten (kip met krieltjes en ananas), de lakens gewisseld, een aflevering van Fear the Walking Dead gekeken en met diverse mensen op diverse manier gecommuniceerd over diverse onderwerpen.

Zaterdag stond ik een buurvrouw bij op een buurtmarkt waar ook diverse andere buren waren.



Bijna thuisgekomen sprak ik nog diverse andere buurvrouwen. Of hoe je mensen dan ook noemt die vlak bij wonen maar niet direct in de woning naast of boven de jouwe. Misschien is 'naburen' (naaste buren) een betere term. Het zal. Nadat ik met een buurvrouw een pot thee had gedeeld, deelden wij een pot koffie. Gezellig! Intussen ging ik door een verzameling oude spullen. Uiteindelijk zou zo'n 8 kilogram aan oude spullen deze dag mijn woning verlaten. Dat ruimt lekker op!

Zondag begon met uitgebreid ontbijten met een buurvrouw. Daarna in huis wat vlekken verwijderd, de batterijen van de weegschaal vervangen, een handwas gedaan, zitten kletsen met een andere buurvrouw nadat ik een andere buurvrouw even kon helpen, de planten verzorgd, e-mails verstuurd, telefonisch overleg gehad over mijn nieuwe functie binnen de Loge, geschoren en wat lopen opruimen. Een buurvrouw die al een paar weken niet in mijn woning was geweest verbaasde zich over de inmiddels ontstane ruimte. Leuk!

Met haar en haar vriend was ik 's middags bij een stand up comedy evenement op een terras, in een park niet ver uit de buurt.

Voor de meeste optredenden was het de eerste keer dat zij in de buitenlucht optraden. Met extra hindernissen: overkomende vliegtuigen, laag vliegende duiven en moeders met kinderwagens die over het podium naar en van het toilet liepen.
(Probeer maar eens te onthouden waar je bent in je verhaal
terwijl je je best moet doen niet op een voorbij kruipende kleuter te stappen!)

Desondanks meerdere malen gelachen. Soms zelfs hardop! Uiteraard ook een beetje lopen netwerken want dat is nu eenmaal iets wat ik doe.

De week eindigde met het leegdrinken van een pot thee waarbij ik werd bijgestaan door een buurvrouw.

================================================

Het Engelstalige stuk van deze week: http://terrebelius.blogspot.com/2018/06/what-do-you-expect-from-your-partner.html 'Hoe kun je van een ander verwachten zich te houden aan niet uitgesproken verwachtingen?'

Voor het eerst sinds tijden publiceerde ik weer eens een stukje op mijn LinkedIn pagina: https://www.linkedin.com/pulse/who-do-you-blame-terrence-weijnschenk-entertrainer/?published=t

'Is het bord op magische wijze weer heel nadat wij iemand de schuld hebben gegeven voor het breken er van?'

De muziek van deze week is van Of Monsters and Men. Het nummer heet 'Dirty Paws':



Jumping up and down the floor
My head is an animal

Een pleonasme dat ik deze week tegenkwam: een voorspelling voor de toekomst.

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/