zondag, mei 06, 2018

De week voorbij

Deze tijd staat voor mij in het teken van loslaten. Zo'n anderhalf jaar geleden liet ik mijn zoon los die op zichzelf ging wonen terwijl ik een paar jaar eerder zijn jongere zussen moest loslaten. Een jaar geleden liet mijn partner mij los en kon ik dus niet anders dan haar loslaten. Een paar weken later overleed mijn moeder en ook die moest ik dus loslaten. Kort daarna leerde ik dat ook mijn vader was overleden en dat ik hem moest loslaten voordat ik hem heb leren kennen. Intussen overleed een vriend van mij, hoorde ik nog iets waar ik wat van in de war raakte en was ik een tijdje niet erg blij en tevreden. Maar we zijn een jaar verder en het leven is doorgegaan. Al is dat dan niet voor iedereen. Ik leerde dat je ook van mensen kan en mag houden wanneer zij geen deel uitmaken van je dagelijks leven. Met hulp van anderen heb ik aan mijzelf gewerkt en kan ik verder.

Maandag werd ik wakker in Rotterdam. Samen met een paar collega-entertainers zou ik werken in Antwerpen aan een videoclip maar vanwege het slechte weer ging het niet door. Dus terug naar Amsterdam. Via deze trap liep ik naar het metro station:

's Middags ging ik met een buurvrouw naar de film 'Blue', een productie van Disney Nature. Wij volgen een jonge dolfijn en zien via hem zijn leefomgeving. Wij leren dat het ontzettend belangrijk is om het koraalrif te behouden. Geen overbevissing en vervuiling dus meer!



Had de wekelijkse avond in de loge eerder al afgezegd en dat kwam goed uit want ik was bijzonder moe: fysiek maar zeker ook emotioneel.

Omdat ik maandag niet op het werk was, was ik dat dinsdag wel. Deed er iets langer over dan normaal want omdat de bus die deel twee van mijn reis naar het werk verzorgt onderdeel was van een staking mocht ik drie kwartier wandelen. Door een mooi gebied gebied en bovendien regende het niet heel hard. Dat scheelt.

Binnenkort is de officiële opening van de brouwerij en daar zit nog een hele organisatie aan vast! Vlaggetjes, uitnodigingen, toeters ende bellen! En bier natuurlijk. Het wordt vast een goede dag, die dag van de opening. 's Avonds at ik bij een buurvrouw en had later een andere buurvrouw op de thee. Ik was blij met het gezelschap want dat leidde mij af van de gedachte dat deze dag precies een jaar geleden mijn moeder het tijdelijke voor het eeuwige verruilde. Een tante brandde een kaarsje voor mijn moeder.

Lief!

Woensdag verwerkte ik mijn eigen maandadministratie (privé, 'van me eiguh' en zakelijk, van mijn entertainment bedrijf), dronk koffie met een buurvrouw en had voor het eerst in lange tijd weer eens zangles. Erg fijn! Niet alleen voor de luchtwegen maar ook voor je lichaamshouding. En gewoon prettig om lekker luidkeels te zingen en te merken dat het steeds makkelijker gaat.
Bij de juf schoot ik dit plaatje:

's Avonds trakteerde een vriend mij op een Indische maaltijd en later op de avond had ik een buurvrouw op de thee. Daarna regelde ik nog het een en ander in verband met een aankomende entertainment-opdracht.

Uit reacties op een blogstukje (klik) bleek dat er enige consensus is over het idee dat 'vrijgezel zijn' niet per definitie hetzelfde is als 'alleen zijn'.

Donderdag zag ik dit vlak na het uitstappen uit de bus: ons nieuwe pand.

Op het werk verwerkte ik de bankafschriften van april: 177 af- en bijschrijvingen mocht ik in de boekhouding verwerken. Ten laste van welke grootboekrekening komt het bedrag? Komt het bedrag overeen met de betreffende factuur? Mag of moet er BTW worden berekend? Uiteindelijk kon ik van zes bedragen niet alles juist bepalen. Dat ga ik later uitzoeken. Tussendoor dienden ook nog andere klussen te worden uitgevoerd. Niet in de laatste plaats kletspraatjes met collega's. Bij thuiskomst sprak ik een buurman even over zaken voor de Bewonerscommissie. 's Avonds had ik voldoende gekookt voor een buurvrouw om een hapje mee te eten. Zij bleef meteen op de thee. Vind ik fijn.

Vrijdag had ik op het werk moeite mijn prioriteiten te stellen want er leken er meerdere te zijn. Best lastig want je kunt maar een handeling tegelijk voorrang geven op andere handelingen. Heb dus een paar keer 'nee' moeten zeggen tegen collega's. Jammer maar helaas. Desalniettemin met een aantal collega's van het zonnige weer genoten door de lunch door te brengen op het terras van een nabijgelegen snackgelegenheid.

Was een uurtje eerder dan gebruikelijk weg vanwege een afspraak. Die ging vanwege een communicatie-ongelukje niet door. Het centrum van de stad was afgezet vanwege Dodenherdenking dus liep ik naar huis. Hier een foto van het Koninklijk Paleis met een mensenmassa:

Onderweg kwam ik een leuke dame tegen met wie ik afsprak eerdaags samen iets te gaan drinken. 's Avonds deelde ik herinneringen, wensen en een biertje met een vriendin.


Zaterdag was ik druk met de voorbereidingen van diverse aankomende entertainment-klussen. Maar ben nooit te druk voor een kop koffie met een buurvrouw. Dat dronken wij op een grasveldje bij ons in de buurt. Genieten is fijn. Samen genieten is leuker. Zo genoot ik ook van een babbeltje met een andere buurvrouw, later in de middag, in het zonnetje in de gemeenschappelijke binnentuin.

's Avonds liep ik als medewerker rond op een feest ter ere van de geboortedag van Sigmund Freud: lezingen (vooral een lezing over narcisme (klik) had mijn aandacht), therapeutische sessies, muziek, mensen verkleed als hun 'favoriete' mentale aandoening en verrassend veel bekenden. Had verwacht er twee a drie tegen te komen maar telde er met gemak meer dan tien. Blijkbaar zijn er meer mensen in mijn kennissenkring met dezelfde interesses. Hier een paar foto's om u een idee te geven van wat ik er zag:
 Badkuipen
 Een bokswedstrijd
 Een lezing
 Een artiesten kleedkamer
 Mijzelf in een spiegel
Bij het weggaan kreeg ik een knuffel van een Rorschach vlek.
Of was het toch Thanatos in persoon?

Zondag rond de klok van twaalf mijn bed uit na een nachtrust van een keurige acht uren en langzaam wakker geworden door met een buurvrouw aan de waterkant te genieten van de rust en een fijne kop thee. Daarbij past dat de mobiel thuis blijft. Er zijn dus geen foto's van dat stukje tijd in mijn leven.
Kleine huishoudelijke taken verricht zoals stofzuigen en zo.
Daarna rustig foto's van de afgelopen week verwerkt, een album met foto's van de maand april (klik) online gezet en mij voorbereid op de eerstvolgende nachtclub opdracht, direct deze zondag.

In de onregelmatige serie 'onbekende helden' dit keer Sophie Scholl. Met andere leden van Die weisse Rose bestreed zij op vreedzame wijze het nazi-regime van Adolf Hitler en consorten. Haar acties kostten haar de kop.

Het Engelstalige stukje van deze week: http://terrebelius.blogspot.nl/2018/05/deniers-of-climate-change-often-claim.html

Het liedje van deze week is van Maaike Ouboter en heet Dat ik je mis:



al denk ik soms
dat het zo beter is
Kan ik het niet helpen
Dat ik je soms mis

Deze week staan wij stil bij het overlijden van Wim Alosery, Renate Dorrestein en Herman Krebbers

=================================================

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/