In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
'Alleen mensen die hard werken verdienen een goed inkomen! Wat voor nut hebben kunstenaars nu eigenlijk? Die zorgen maar voor een baan om aan hun geld te komen. Schilderen, schrijven en gitaar spelen doen ze maar in hun vrije tijd!'
-'Wat doe jij graag in je vrije tijd?'
'Dan ontspan ik mij graag op verschillende manieren.'
-'Hoe bijvoorbeeld?'
'Door fijne muziek te luisteren, een goed boek te lezen of door naar een museum te gaan en mij onder te dompelen in interessante kunst.'
-'Die muziek, die boeken en die kunst ontstaan volgens jou op magische wijze? Of denk je dat er mensen zijn die hard werken om jou dat plezier te kunnen bieden?'
'Nou eh...'
============================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Goed nieuws is dat het de Indiase overheid is gelukt om iets te doen aan het probleem van te weinig sanitaire voorzieningen in een van de drukst bevolkte landen ter wereld. Had in 2015 ongeveer 40 procent van de bevolking een toilet thuis, tegenwoordig is dat percentage 80. In drie jaar tijd een verdubbeling dus!
Goed nieuws is ook dat Moeder Natuur ons blijft verbazen. Met de aanwezigheid van de Barreleye vis bijvoorbeeld. Dit interessante creatuur kan niet alleen de ogen draaien maar door de eigen schedel heen kijken omdat die doorzichtig is:
Voordeel van een gezamenlijke binnentuin:
ruimte genoeg voor diverse katten!
De lolcat van deze week:
'Wat doe je eigenlijk wanneer je stelt
een hekel te hebben aan klagende mensen?'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Alle mensen die mijn levenspad kruisten leverden mij iets op om dankbaar voor te zijn. Ja, zelfs de mensen die mij - al dan niet opzettelijk - pijn deden leerden mij belangrijke levenslessen. Eigenlijk best jammer dat wij die lessen niet leren voor wij geboren worden. Dat zou wat pijn en ellende schelen. Misschien is dat trouwens wel de reden dat pasgeboren baby's zo hard huilen: het besef dat zij al die lessen gekregen hebben in het vorige leven maar op het moment van geboorte alles weer vergeten en alle ellende van vooraf aan begint.
Maandag had ik een buurvrouw op de koffie en later ook op de thee. Ik sprak een paar andere buren, verzorgde de plantjes, verstuurde een paar mensen een paar berichten en las boek nummer 13 van dit jaar uit: There will be time van Poul Anderson is een prettig science fiction verhaal dat diverse (on)mogelijkheden van tijdreizen onderzoekt: als er iets vreselijks gebeurt en je kunt er iets aan doen, betekent dit dan dat het je niet gelukt is er iets aan te veranderen?
Het toetje van de avond kwam uit de oven: geitenkaas met honing in bladerdeeg met eigeel en een snufje kaneel. In tegenstelling tot volgende week dit keer wél een foto:
's Avonds genoot ik een kopje koffie bij een buurvrouw en haar man en later op de avond kreeg ik visite van mijn zoon. Tof! Het voelde niet echt als visite want jarenlang was mijn woning ook de zijne. Hoe dan ook: erg leuk.
Vanwege positieve redenen verder geen echt weekblog vandaag.
De akoestische versie van 'Everlong' van The Foo Fighters is de muziek van deze week:
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Een paar maanden geleden deden deze beelden de ronde over de interwebs:
Mamoudou Gassama, een illegale immigrant die vanuit Mali hoopte zijn levenssituatie te kunnen verbeteren in Frankrijk, redde een kind in nood. Zonder rekening te houden met zijn angst voor deportatie of zijn eigen veiligheid.
Zijn actie werd beloond met het Franse staatsburgerschap en mogelijk een baan bij de brandweer van Parijs. Heel fijn voor hem!
Maar hoe zit het met al die andere illegalen? Blijven mensen die uitschelden 'omdat ze niet werken' (terwijl illegalen niet mógen werken. Doh.), de taal 'nog steeds niet spreken' (hoe goed is uw Malinees na een paar maanden?) of omdat zij een donkere huidskleur hebben (Buitenlanders uit Noorwegen lijken toch echt meer welkom dan buitenlanders uit Mali. Waarom worden zij anders behandeld?) en zijn zoveel mensen dan de inhoud van Artikel 1 van de Nederlandse Grondwet vergeten? Die heeft betrekking op 'iedereen die zich in Nederland bevindt'. Huidskleur, religie, burgerlijke of juridische staat, geslacht of seksuele voorkeur doet niet ter zake. Zei Jezus: 'U zult uw naasten liefhebben. Behalve wanneer dat moslims, joden, negers of homo's zijn.'?
(Klikken=vergroten)
Gassama werd beloond omdat hij nuttig zou zijn voor de Franse maatschappij. Houdt dit in dat iedereen die niet nuttig is moet worden uitgewezen? Waar moeten al die mensen heen? Naar andere landen waar zij worden gedeporteerd omdat zij niet nuttig zijn? Hoe zou u het vinden als u het land uit moest omdat iemand die u niet kent vindt dat u niet nuttig bent? Maakt uitsluitend het gegeven dat u lokaal staatsburger bent u nuttig voor de maatschappij? 'Ja maar ik betaal belasting!' -'En dus? Buitenlanders die hier werken betalen óók belasting dus als zij zouden mogen werken zouden zij belasting kunnen betalen.' 'Ja maar er zijn ook buitenlanders die alleen maar een uitkering komen trekken hier.' -'Dus iedereen die niet werkt en alleen maar een uitkering trekt moet het land uit?' 'Ja, onmiddellijk!' -'Naar welk land wilt u dat de regering uw gehandicapte nichtje uitzet?'
=============================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Om aandacht te vragen voor de wereldwijde vervuiling door plastic dat vooral het planetaire water vervuild bouwden handige mensen een catamaran. Deze boot, de 'Race for Water', vaart op zonne- en vlieger-energie. Wat voor energie? Vlieger-energie. Kijk zelf maar even:
Goed nieuws is ook dat het slecht gaat met de wapenhandel in de Verenigde Staten van Amerika. Onder Obama was ben bang dat wapens verboden zouden worden en sloegen Amerikanen massaal wapens in maar onder Trump is die angst er niet meer. Best grappig dat een president die de wapenfabrikanten geen strobreed in de weg wil leggen er juist voor zorgt dat zij langzaam failliet gaan.
Billy de Kat zit graag bij mij op het bureau,
naast mijn laptop.
Misschien heeft dat met mijn muis te maken?
De lolcat van deze week:
'Heb je liever spijt van kansen die je hebt gepakt
of van kansen die je hebt gemist?'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Opzettelijk pijnlijke herinneringen oprakelen zorgt er voor dat de wonde openrijt, danwel open blijft. Maar laat je de herinneringen voor wat ze zijn en maak je nieuwe dan zullen die nare wonden uit het verleden veranderen in littekens. Die af en toe zullen steken, trekken en zelfs pijn doen. Maar niet meer kunnen ontsteken en als minder pijnlijk zullen worden ervaren.
Maandag was een prettige werkdag waarop ik een stukje achterstand teniet deed en nauwelijks last had van een trage internetverbinding. Erg tevreden dus.
Thuis deed ik de dingen die andere normale mensen ook doen: eten, thee drinken en boodschappen doen met een buurvrouw, foto's sorteren, een oom in Chicago bellen en met de kat spelen.
Speciaal voor de liefhebbers hier (klik) nog even de link naar mijn foto-album betreffende de maand juli.
Dinsdag dronk ik koffie met een buurvrouw. En thee. Niet tegelijk. Ik ging door mapjes met foto's en dozen vol papieren en kwam heel veel herinneringen tegen.
Sommigen fijn, anderen pijnlijk. Allemaal samen hebben zij mij gevormd tot wie ik vandaag de dag ben.
In de tuin sprak ik een nieuwe buurman en ik genoot het avondeten bij een buurvrouw. Had nog een foto willen maken van het toetje dat ik verzorgde (geitenkaas met honing, in bladerdeeg met een laagje eigeel en een snufje kaneel) maar voor de gedachte zich goed en wel had gevormd was het bord leeg. Met haar echtgenoot nog tot diep in de nacht zitten bomen over geschiedenis en politiek en zo. Fijn ende gezellig! Een restant spraakwater hielp gedachten om te vormen tot interessante gesprekken:
Woensdag dus een beetje brak wakker maar prima in staat tot het verrichten van kleine huishoudelijke klusjes (afwassen, een stapel papieren sorteren en zo) tot het tijd was de moeder van mijn zoon op te zoeken. Hij was er zelf ook.
Dit schoolgebouw staat in dezelfde straat:
Daarna even lunchen en door naar zangles. Voor het eerst in mijn leven nam ik de Metro op de inmiddels beroemde Noord-Zuidlijn:
Om op zangles liedjes van de musical The Elephantman (klik) te oefenen. Het ging fijn!
Daarna keurig op tijd bij een vriend voor het avondeten en daarna even een buurvrouw geholpen in de tuin. Thuis tijd uitgetrokken voor het inscannen van oude foto's. Typisch zo'n klus die je blijft uitstellen. Maar daar stop ik mee. Dus.
Foto's roepen herinneringen op en als je dan ook nog het bericht ontvangt dat de moeder van een vriend is overleden is de dood van je eigen moeder opeens weer heel dichtbij. Maar zo'n foto tegenkomen zorgt eigenlijk alleen maar voor een grote glimlach:
Mijn moeder en ik. Een tijdje geleden.
Tot slot een pot thee gedeeld met een buurvrouw.
Donderdag kwamen een collega en ik nader tot elkaar en werd er nog gewerkt ook! Thuis sloot ik mij in de binnentuin aan bij een gezamenlijk buren-etentje.
Gezellig! Bovendien was er een nieuwe buurvrouw die mijn leeftijd op 41 schatte. Er zijn weinig acties die een bijna 51-jarige man blijer maken...
Vrijdag onderweg naar het werk afval gedumpt in de vuilcontainer om de hoek en daar even staan kletsen met twee buren die ook net onderweg waren naar het werk. Op de zaak meer werk verricht dan vooraf verwacht en dat voelde goed. Misschien kwam dat wel door de gedachte aan de komst van mijn tante uit Den Haag naar de brouwerij. Toen zij arriveerde waren de baas en ik nog bezig een klusje op te knappen dus een collega zette haar even aan een zetel met een glas bier.
Het werd zo gezellig dat tante en ik ons pas na negen uur meldden bij een sushi-restaurant om daar het avondeten te genieten.
Daarna mocht ik tante nog even laten kennismaken met een buurtcafé
en toen wij uiteindelijk gingen slapen was de nacht reeds ingevallen.
Zaterdag werden wij bij het ontbijt bijgestaan door een buurvrouw en ook een andere buurvrouw kwam even kennismaken met tante. De lunch genoten wij bij een etablissement om de hoek en ook daar was het fijn. Ik zette tante op de tram en haalde een paar cadeautjes bij diverse winkels. Voor mijzelf de nieuwe Storm. Thuis even staan afwassen en logeerlakens opgeruimd en zo om daarna boodschappen te halen, samen met een buurvrouw.
Zij kwam bij mij koken en samen aten wij een lekker visje uit de oven. Wij zongen samen mee met op Youtube opgezochte liedjes en hadden daarbij een hoop lol. Dit keer eindigde de dag niet met het delen van een pot thee maar met het delen van een biertje. Blij zijn hoeft echt niet veel geld te kosten maar blijkt vaak te worden gehaald uit het verbinden met andere mensen. Ook deze avond dus weer geen televisie gekeken.
Zondag na het uitslapen aan de gang gegaan in huis. Verder gaan met het bekijken van mappen vol papieren, bijvoorbeeld. En zo'n twee kilo aan papier weggegooid. Ook even door oude foto-albums van mijzelf en mijn moeder gebladerd.
De vraag die bij mij opkwam: 'Wat zal ik doen met de foto's waar mensen op staan die ik helemaal niet ken?' Zal er ergens een museum zijn of is er een historisch archief vol mensen die het tof vinden om voor het nageslacht de beelden te bewaren van het dagelijks leven van Indische Nederlanders in de jaren '60? Tips zijn zeer welkom!
In de supermarkt kwam ik een alleraardigste aanbieding tegen:
Nagels knippen, aquarium schoonmaken, was draaien...en voor je het weet komt er een buurvrouw op de koffie en is er zo maar weer een week voorbij.
De muziek van deze week is van Thievery Corporation. Hier is Meu Négo:
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Aretha Franklin en Kofi Annan
================================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Dat politici vaak een prima salaris ontvangen wisten wij al. Ook dat zij allerlei uitgaven kunnen declareren: van een stropdas die speciaal voor een interview wordt gekocht via taxiritjes en lunch. Alsof men van een inkomen van een paar duizend euro per maand zelf geen broodje of das zou kunnen kopen. Maar vooruit.
Wij wisten ook al dat politici uitstekend kunnen praten. Zó goed dat complete mensenmassa's klakkeloos aannemen dat het klopt wat zij zeggen.
Van de Amerikaanse president Donald Trump (klik) is bekend dat het vaak niet duidelijk is wat hij zegt, laat staan wat hij bedoelt. Toch heeft hij miljoenen aanhangers.
In Nederland was het tot voor kort politicus, partijvoorzitter (en enig lid) van de PVV, Geert Wilders, die de aandacht trok met uitspraken die doen vermoeden dat hij plannen heeft voor een 'beter Nederland'. Maar tot op de dag vandaag kwam hij naar buiten met exact nul uitvoerbare concrete voorstellen om de daad bij het woord te voegen. Je zou zeggen dat hij na ruim tien jaar op het pluche zo langzamerhand wel eens iets concreets bedacht zou kunnen hebben. Niet dus:
'Coming man' Thierry Baudet van het Forum voor Democratie dan. 'Hij zegt het allemaal zo mooi!' -'Wat dan precies?' 'Nou eh...tja, eh...dat weet ik eigenlijk niet. Maar ik ga wel op hem stemmen want hij zegt het zo mooi en ik ben het met hem eens!' De mensen die op hem en zijn partij stemmen zijn vaak mensen die het verschil niet kennen tussen debatteren en oreren (klik).
===========================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Goed nieuws is dat studenten van de TU Delft een machine hebben ontworpen die belasting kan meten. Nee, niet het percentage van uw inkomen dat de overheid gebruikt voor het algemeen nut maar bijvoorbeeld de druk die op een scheepsromp komt te staan wanneer het schip schuin tegen de golven in vaart. Of hoeveel trillingen een bakstenen schuurmuur kan verdragen voordat-ie scheuren vertoont. Handig in Groningen! Met hulp van de Hexapod (koosnaampje: 'Het Beest') kunnen constructies slimmer - en veelal goedkoper - worden gebouwd.
Goed nieuws is het ook dat er nog een heleboel aardige mensen zijn op de wereld. Mensen die kosten nog moeite sparen om de laatste wens van een stervende oorlogsveteraan te vervullen bijvoorbeeld:
Deze week een oude kattenfoto.
Hier is Maneki Neko:
De lolcat van deze week:
'Iemand moet er wat aan doen
en jij kunt iemand zijn'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Nog niet zo lang geleden vond ik het vreselijk om een leegte door gemis te moeten voelen. Dat vind ik nog steeds. Maar met het verschil dat ik nu weet dat het heel normaal is om een gevoel van gemis te ervaren wanneer je mensen mist. Geliefden uit je leven zien verdwijnen zonder hen te missen lijkt mij niet helemaal gezond.
Maandag was een prima werkdag. Niet uitzonderlijk maar prima. Internet was traag maar redelijk stabiel. Over een paar weken komt er een monteur van provider KPN langs, zo is ons toegezegd. Zou fijn zijn als wij dan konden internetten zoals normale bedrijven dat ook doen.
Thuis een half uurtje zitten lezen en toen een buurvrouw geholpen met klusjes in de gemeenschappelijke tuin. Als je ergens van geniet is het normaal om een bijdrage te leveren aan het genot van anderen tenslotte. Wij genoten van het geluid van de fontein-met-filter in mijn vijver:
Op televisie zag ik een reclamefilmpje voorbij komen waaruit de intentie sprak dat consumenten maar een bepaald mobiel abonnement moesten afsluiten opdat zij nog meer geluk konden ervaren op vakantie. Door ook op hun mobiel TV te kunnen kijken. Gaan er echt mensen op vakantie met de bedoeling daar nog meer TV te kijken dan zij thuis al doen? Blijkbaar.
Behalve een enkele serie (en de spelshow De Slimste Mens) kijk ik vrij weinig televisie. Ja, ik realiseer mij dat ik interessante en/of ontspannende programma's mis maar daar staat tegenover dat mensen die veel TV kijken op hun beurt de dingen missen die ik doe. Maar met name tijdens een potje strijken laat ik mij graag onderhouden door de kijkbuis.
'Waat!? Strijken in deze hitte?' Natuurlijk. Ook wanneer het bloedheet is kan je toch niet in een ongestreken shirt over straat?
Dinsdag begon met een prettig bezoek aan de mondhygiëniste waarna ik boodschappen deed. Thuis wachtte de kat op mij. Met deze warme dagen slaapt hij liever buiten dan in huis dus 's ochtends zien wij elkaar niet altijd. Scheren, nagels knippen, was opbergen...Was naar het zwembad maar het was er erg druk. Te verwachten natuurlijk. Onderweg schoot ik dit plaatje:
Gelukkig mag ik genieten van een grote tuin. Af en toe even met de voeten onder de douche en ook zo komt een mens een snikhete middag door. En met een boek natuurlijk:
Boek nummer 12 van dit jaar is De Wonderbox van Roman Krznaric en is een pleidooi om te leren van het verleden. Wie het verleden bestudeert komt tot de conclusie dat het allemaal niet draait om macht, geld, controle of bezit maar om samenleven en zelfontplooiing. 'Had ik maar meer tijd met mijn kinderen besteed.' klinkt vaker als laatste woorden van een stervende dan: 'Wat ben ik blij dat ik over de ruggen van anderen stinkend rijk ben geworden.'
Maar nog niet iedereen heeft dat door. Zoals onder meer blijkt uit dit voorbeeld (klik) en uit dit voorbeeld (klik). En uit dit voorbeeld (klik).
Ik las dat het vliegtuig - type 'Catalina' (klik) - waarmee mijn moeder zaliger drie jaar geleden een rondvlucht maakte dit jaar vanwege een defecte motor niet zal deelnemen aan de Indië-herdenking. Erg jammer. Maar fijn dat mijn moeder nog eenmaal heeft kunnen vliegen met het vliegtuig waarmee zij en haar familie (en dus ook de mijne) indertijd uit het Jappenkamp zijn gehaald.
In de tuin maakte ik kennis met een aantal nieuwe buren terwijl ik met een buurvrouw de wekelijkse zelfgemaakte pizza at.
Een van de nieuwe buren bleek in zijn functie van regisseur mij ooit als acteur voor de camera te hebben gehad. De wereld is klein.
's Avonds nog even wat mailtjes verstuurd vanuit mijn functie van secretaris van een vereniging.
Woensdag was het aardig afgekoeld en dus had ik geen excuses meer voor het niet hoeven opknappen van een aantal klussen zoals zwabberen en zo. In mijn pauze sprak ik een aantal buren in de binnentuin voordat ik aan het werk ging met mijn administratie. Omdat alleen ook maar alleen is kwam een buurvrouw samen met haar laptop gezellig bij mij in de woonkamer werken. Samen werken stimuleert!
Voelde mij wat zwak en ziek en had opeens ontzettend last van maagkrampen. Vroeg naar bed dus maar.
Slapen is een prima medicijn, ontdekte ik donderdag want ik werd zonder pijn wakker. Vrij veel werk kunnen verrichten op het kantoor van de brouwerij
(hier het uitzicht vanuit de kantine:
)
die dag en dat is ook wel eens fijn.
Een collega reed langs treinstation Sloterdijk en kon mij daar afzetten. Vanaf daar reisden een vriendin en ik naar Wijk aan Zee voor het verjaarsfeest van een vriend die de gezegende leeftijd van 50 jaren had bereikt.
Heb nog wat jeugdherinneringen liggen aan Wijk aan Zee (als jong kind logeren bij een tante en oom en later als tiener logeren bij mijn tante en avonturen beleven in de duinen) en dat maakte het voor mij extra leuk. Behalve de jarige en zijn gade kenden wij niemand maar al snel hadden wij contact. Zo blijkt maar weer: wie zich openstelt blijkt vaak meer gemeen te hebben met anderen dan vooraf gedacht. Met een naderende storm
waren wij erg blij met een stel collega-feestvierders mee naar Amsterdam te kunnen rijden.
Een kopje thee op de goede afloop en met een tevreden en energierijk gevoel naar bed.
Vrijdag vroeg op want - na jaaaaren van aandringen (klik) - deze dag zou ik dan eindelijk een drempel krijgen. Enkele minuten voor het aangegeven tijdframe ('tussen 8 en 10') stond de timmerman al op de stoep. Hij verbaasde zich niet alleen over de verstreken tijd tussen de eerste melding (vermoedelijk ergens voor het jaar 2013) en het doorgeven van de uiteindelijke reparatieopdracht (augustus 2018) maar ook over het feit dat de buitendeur naar binnen toe open gaat (al jaren verboden omdat dat erg gevaarlijk is in geval van brand) en over de slechte staat van onderhoud van het houtwerk.
De timmerman was nog lekker bezig toen ik op mijn werk zat en een telefoontje kreeg van een aannemer: 'Wij willen graag een afspraak met u maken om een nieuwe drempel aan te leggen.' -'Weer een nieuwe? Maar hij is pas een paar uur oud!' Blijkt dat Ymere dezelfde opdracht aan twee verschillende aannemers heeft verstrekt...lachen met die lui!
Fijn gewerkt en met een paar collega's genoten van de vrijdagmiddagborrel.
Thuis aangenaam verrast want de timmerman had prachtig werk afgeleverd.
Ervoor:
Erna:
Bovendien had hij schoongemaakt en opgeruimd! Geen verfresten op het aanrecht of ongebruikte houten latjes op de grond...Een echte ambachtsman dus die eer stelt in zijn werk. Ja, er is hoop voor de mensheid.
Die avond thuis genoten van het gezelschap van een buurvrouw en een pot thee en tijdig mijn bed in gerold.
Zaterdag met een buurvrouw op avontuur: een stuk met de tram, samen boodschappen doen, uitpuffen op een terrasje
aan de andere kant van dit gebouw:
en thuis in de binnentuin nagenieten met een gebakje. Omhoog kijkend zien wij dan druiventrossen:
Verder rustig aan gedaan met het versturen van e-mails, een keukenkastje schoonmaken, lezen, schrijven en thee drinken met een buurvrouw met wie ik vervolgens naar bioscoop Het Ketelhuis liep. Daar zagen wij de rolprent Den Skyldige: Een spannend verhaal over een ontvoering geheel gefilmd vanuit het perspectief van een centralist van de alarmcentrale.
Zondag na het ontbijten met een buurvrouw (gekookt ei, ontbijtspek en koffie) voelde ik mij energiek genoeg om achterstallige klussen in huis aan te pakken. Ruim twintig jaren lang had ik het onderhoud aan mijn woning en aan mijn lichaam geen prioriteit gegeven. De tijd is gekomen om wat goed te maken. Op handen en knieën met een sponsje vlekken op de vloerbedekking wegwerken is goed voor de woning én voor het lijf. Handig!
's Middags even de tijd genomen om mijn teksten te oefenen voor de aankomende musical om bij wijze van pauze in de tuin te gaan zitten lezen en vervolgens kletsen met een buurvrouw.
Na het avondeten deelde ik een pot thee met een buurvrouw voor ik een paar telefoontjes pleegde, nog even de stofzuiger ter hand nam en ging slapen.
Het pleonasme van deze week: vooraf plannen The Weeping Song van Nick Cave & The Bad Seeds is de muziek van deze week:
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Willie Dille
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Wat lig je toch lui op de bank te hangen! Ga toch werken, joh!
-Waarom zou ik dat doen?
Om geld te verdienen bijvoorbeeld.
-Wat heb ik daar aan?
Dan kun je bijvoorbeeld een fijn bankstel kopen en na enkele tientallen jaren heb je al genoeg geld om nooit meer te hoeven werken!
-Wat zou ik dan moeten doen?
Nou, dan kun je de hele dag lekker lui op de bank liggen hangen.
===============================================
Bovenstaand virtueel gesprek (het heeft niet letterlijk zo plaatsgevonden maar is een samenraapsel van diverse gesprekken over langere periode) is natuurlijk wat gechargeerd en is bedoeld om de vraag op te roepen: waarvoor werken wij eigenlijk? Voor het geld? Voor het gevoel nuttig te zijn? Tegen verveling?
=============================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Mensen zijn erg inventief waar het gaat om het redden van de planeet. Laten wij hopen dat het niet te laat is! Zou het niet mooi zijn als de uitvinding van de biologisch afbreekbare fles zou lijden tot een sterke afname van het aantal gebruikte plastic flessen? Zelf gebruik ik al jaren een stevige herbruikbare fles van het merk Dopper. Natuurlijk is het maar een druppel op de gloeiende plaat. Maar vele druppels samen doven het vuur van de wereldbrand.
Goed nieuws is er ook voor onder meer dwarslaesie patiënten. In samenwerking met studenten van de TU Twente ontwikkelde men een soort exoskelet die mensen weer wat mobieler kan maken:
Billy de Kat is erg blij
met de grote gezamenlijke binnentuin
De lolcat van deze week:
'Persoonlijke smaak
lijkt vaak erg veel op de dagelijkse mode'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Liefde kent vele facetten. Al die facetten verenigd zien in één enkel individu en op al die punten een 'klik' hebben is zeer uitzonderlijk. Vandaar de frustratie van velen bij het zoeken, houden en loslaten van een liefdespartner.
Maandag hadden wij op het werk last van een bijzonder trage internetverbinding. Een klusje dat normaliter zo'n twintig minuten in beslag neemt kostte nu twee uren. Onpraktisch en licht frustrerend. De mooie werkomgeving maakt gelukkig wat goed:
(Kroos, eendjes en de schaduw van een fiets en van mij)
Thuis even de rust opgezocht in de binnentuin met een fles water en een boek.
En zonnebloemen:
Later op de avond gezellig staan praten met een buurvrouw.
Dinsdag keukenkastjes en toilet schoongemaakt en meer van dat soort klusjes op mij genomen. E-mails verstuurd als secretaris van een vereniging en thee gedronken met een buurvrouw. Op een bankje in de binnentuin. Een buurman kwam zich bij ons voegen. Even later gevolgd door nog een buurman. Voelde mij eerst wat lusteloos maar misschien zat er iets in de thee of in de gesprekken waardoor ik weer energie kreeg om verder te gaan met klusjes in huis. Eén van die klusjes was een uitzoekklusje waarbij ik een e-mail tegenkwam met daarin een toezegging van Ymere: 'Binnen twee weken krijgt u een nieuwe keukendrempel!' Die termijn is verstreken want de toezegging werd gedaan in oktober 2013 (...) dus ik verstuurde een herinnering (klik).
Werd uitgenodigd om mee te rijden naar Sneek om een vriend te zien maar had al een eetafspraak staan: pizza met een buurvrouw.
Bovendien wilde ik het eens een dagje rustig aan doen. Nadat ik meerdere mensen er lovend over heb horen spreken wilde ik dat ook wel eens proberen. Dus ik deed het rustig aan deze dag maar of ik daar een gewoonte van wil maken? Daar ben ik nog niet over uit.
Ook voor woensdag stond er niet veel op het programma. Uiteindelijk kwam een collega in onze binnentuin een promotiefilmpje opnemen voor de brouwerij, deed ik mijn maandadministratie, trof voorbereidingen voor een komende entertainment-opdracht, sprak een paar buren en had een handig manspersoon over de vloer die een paar gaten en kieren in mijn keukenplafond dichtte opdat de bovenbuurvrouwen geen last meer hebben van mijn kookluchtjes. Het wachten is nu op de aanleg van deugdelijke luchtafvoer want koken met de deur open is niet in elk jaargetijde een prettige optie. O, en ik ontving van Ymere toezegging nummer zoveel (klik) dat ik 'binnenkort' eindelijk een keukendrempel krijg.
Het weer was er naar dus ik zat met een buurvrouw te kletsen in de binnentuin maar zat er ook een half uurtje in mijn eentje te lezen. Niet tegelijkertijd.
(Omdat in Amsterdam ruimte voor bloembakken schaars wordt
is besloten die bakken in palen te hangen)
Bij een vriend genoot ik van het avondeten en thuis keek ik een aflevering van De Slimste Mens en pakte nog een stukje mee van de boeiende reis-serie 'Door het Hart van China' van Ruben Terlouw. Dan besef je weer even hoe ontzettend goed wij het hebben. Geen overheid die ontkent dat homoseksualiteit bestaat, mooie sier maakt met windmolens maar intussen ook de grootste kolenproducent ter wereld is, niet mensen met duizenden tegelijk gedwongen laat verhuizen en geen mensen tot de bedelstaf veroordeels omdat er weer eens aan prestige gewonnen moet worden. Ja, wij hebben het goed. Niet alleen relatief maar echt. Dus.
Zo mocht ik bijvoorbeeld de dag weer traditioneel afsluiten door een pot thee te delen met een buurvrouw.
Donderdag fijn en hard gewerkt op de brouwerij.
(Het derde gebouw van links op deze foto)
De bedoeling was de - met name door een slechte internet connectie - opgelopen achterstand in te lopen. Dat is gelukt. Het was ook deze dag erg warm en dat is vooral te merken aan het feit dat mensen die ontkennen dat de Aarde opwarmt al een tijdje stil zijn. Als het nog even zo doorgaan zal ook Nederland de aanwezige hoeveelheid zoet water moeten rantsoeneren. Toch gaf ik thuis - na het versturen van een aantal e-mails en het bedenken van een verhaaltje voor vrijdag - mijn planten wat extra water.
Wilde ook nog graag een langskomende buurvrouw voorzien van een kop thee maar daar was helaas geen tijd meer voor omdat ik op tijd in een nachtclub wilde zijn voor werken als entertainer aldaar. Onderweg zag ik dat ook de Westertoren klaar was voor de Gay Pride:
Zo zagen mijn collega's en ik er uit:
Vrijdag wat later en wat brak op kantoor. Terwijl ik best vroeg in bed lag. Ik vind tenminste vijf uur 's ochtends best vroeg. Op het werk mijn eigen salaris terugverdient door klanten te manen te betalen en het kasboek bijgewerkt en zo. Iemand moet het doen, toch? Zo draagt iedereen bij aan het draaien van de wereld en niemand is belangrijker of minder belangrijk dan een ander. Op het einde van de werkdag gezellig een biertje gedaan met een paar bezoekers en collega's.
De dag sloot ik af door het delen van een pot thee met een buurvrouw.
Met haar begon ik zaterdag met het delen van een pot koffie en de rest van de dag waren wij op het strand van IJmuiden te vinden.
('Die mensen die met een hele grote grijns
op het gelaat uit het water komen? Dat zijn kitesurfers.')
Het was niet bloedheet want het was bewolkt.
Op de weg terug naar huis kwam ik nog een stel bekenden tegen: collega-ouders uit de basisschool tijd van mijn zoon met wie wij meer dan eens samen op vakantie waren. Leuk om even met hen bij te kletsen!
Bij thuiskomst was ik moe. Maar alleen fysiek. Mentaal zat ik opeens weer vol energie!
Zondag begon - lekker afwisselend - met het samen koffie drinken met een buurvrouw. Daarna even gewerkt aan mijn eigen bedrijf als deeltijds zelfstandige. Die middag mocht ik de brouwerij waar ik werk helpen door te assisteren op een bierfestival in Amsterdam-Noord.
Altijd fijn, de oversteek met het veerpont.
Onze kraam met daarachter
een als hijskraan vermomd hotel.
Deze heerlijke lunch hadden wij geruild voor een paar biertjes.
Iedereen blij.
Het was er zo gezellig dat ik besloot langer te blijven dan gepland. 's Avonds (na de thee met een buurvrouw) nog de eerder die dag gewassen kleren opgehangen en een tiental e-mails verstuurd.
Californication (door mij ooit vertaald als 'Amersfoortplanting') van Red Hot Chili Peppers is het liedje van deze week:
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
