Een handgebaar. Een oogopslag. Nervositeit.
Twee die glimlachen. Twee die wat zeggen.
Tegelijkertijd.
Meer gelach. Opener dit keer.
Zij zegt wat. Hij zegt wat.
Zij verstaan elkaar niet
maar weten wat zij zeggen
en besluiten te dansen.
Eerst los.
Tot zij haar hand op zijn schouder legt
en zijn hand op haar heup.
Het lied waarop zij dansen
is hen beiden onbekend.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Het stuk gaat over de kracht van sociale media. Zeker wanneer er een foto bij een artikel staat zijn de meesten (ik ook) geneigd datgene wat in dat artikel geschreven staat klakkeloos voor waar aan te nemen. Facebook, Instagram en Twitter staan vol met nep-accounts, bedoeld om burgers als u en ik om de tuin te leiden.
Mensen zijn van nature goedgelovig. Dat gaat terug naar de tijd dat het je leven kon redden als iemand zei: 'Eet dat besje niet want dat levert buikpijn op en je kunt er zelfs dood aan gaan!' Heeft iemand een machtspositie dan is er bijna geen limiet aan het vertrouwen dat mensen in hem of haar stellen. Vandaar de televisie reclames waarbij mensen in keurige maatpakken (of mantelpakken) verzekeringsproducten aanprijzen. Of acteurs in doktersjassen die vertellen dat geen medicijn zo goed werkt als dat wat zij ons aanbieden. Of iemand met een 'Italiaans' accent die een pizza aan ons verkoopt. 'Zij komt uit Italië/is een dokter/is de baas van een groot bedrijf dus zal er wel verstand van hebben.'
Ook politici kennen deze methodes. De ene politicus is beter in het manipuleren van mensen dan de andere (zo was van oud VVD-leider Frits Bolkestein bekend dat hij een marketingbureau inschakelde om te onderzoeken wat de meeste Nederlanders wilden en zie daar: opeens was dat precies wat er in de verkiezingsfolder stond bij de eerstvolgende verkiezingen! Eenmaal gekozen was het helemaal niet meer nodig te doen wat de VVD in die folders beloofde want de meesten waren het toch al eens met wat er in de folder stond. Dat was namelijk ook - stomtoevallig natuurlijk - ook hun eigen mening.) en dat is de voornaamste reden van de populariteit van sommige van hen.
Natuurlijk weten wij wel dat wij voortdurend worden besodemieterd. Maar onze hersenen zijn nog lang niet overtuigd. Kijkend naar mijzelf ben ook ik lang niet immuun voor de streken van hen die spullen of ideeën aan ons willen verkopen. Maar steeds vaker doorzie ik de gebruikte trucs. En dat vind ik winst. En u? Laat u zich wel eens leiden door de woorden van een politicus of het uiterlijk van een reclame-acteur, een vlogger of een 'insta-personality'?
=================================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Goed nieuws! Nederland won het WK voetbal! Echt waar! U gelooft mij niet? Klik dan maar eens op deze link.
Goed nieuws is ook dat Moeder Natuur af en toe een geheim aan ons prijsgeeft dat zij al die tijd niet eens voor ons verborgen heeft gehouden. Blijkbaar zijn wij zo druk bezig met van alles en nog wat dat wij vergeten goed om ons heen te kijken. Maak kennis met een bijzonder dier:
Billy de Kat komt thuis
van een wild avontuur
De zelfgemaakte (plaatje van internet maar eigen tekst dan toch)
lolcat van deze week:
'Hoop betekent niets
zonder de intentie er actie op te ondernemen'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
'Als je maar wil dan lukt het wel!' Klinkt erg bemoedigend maar klopt niet helemaal. Zo kun je willen dat de kat die stierf toen je acht was weer bij je op schoot ligt te spinnen. Je kunt wensen dat de zon om de Aarde draait in plaats van omgekeerd of verlangen naar een partner die volkomen zelfstandig zijn of haar eigen gang gaat maar tegelijkertijd vierentwintig uur per dag voor je klaar staat. Maar sommige dingen zijn gewoon onmogelijk. Zodra je dat beseft kun je je richten op meer haalbare wensen.
Maandag een goede werkdag gehad met het sterke gevoel dat mijn inspanningen worden gewaardeerd. Dat voelt goed! Na werktijd was het een beetje haasten om op tijd op de maandagavond club te zijn: thuis de kat en vissen eten geven en omkleden omdat in het clubgebouw nog een en ander diende te gebeuren voordat wij konden vieren dat het licht had gewonnen van de duisternis: de zomerzonnewende!
Onder meer het onderwerp 'autonomie' kwam ter sprake. Veel mensen verwarren 'zelfstandigheid' met 'dat betekent dat je alles alleen doet.' Een interessante vraag kwam voorbij: 'Als de mensheid verdwijnt, betekent dat dan ook het einde van wiskunde?'
Na het ritueel waarin onder meer schrijver dezes werd welkom geheten in zijn nieuwe functie schoven wij aan aan de dis: Rendang. Lekker!
Bij thuiskomst bleek het zo'n beetje middernacht. Prima tijdstip voor het delen van een pot thee met een buurvrouw.
Dinsdag begonnen met een kop koffie met diezelfde buurvrouw. Daarna naar een afspraak met een man die blij was dat hij een grote tas vol boeken over Nederlands-Indië en Indonesië kon en mocht overnemen van mijn moeder zaliger.
Daarna even langs het huis van een Broeder uit mijn Loge om wat af te geven. Thuis even een paar administratieve zaken afhandelen voor ik aan de slag ging met deeg kneden en zo voor de pizza van die avond. Vlak voordat-ie de oven in ging zag-ie er zo uit:
De buurvrouw vond'em lekker! Met haar even wat voorbereidend werk (niet veel hoor!) gedaan voor komende Burendag.
Direct na het eten in de tuin zitten vergaderen met de vroegere fractievoorzitter uit de tijd dat ik voor de SP zitting had in de lokale raad. Hij had een nieuw lid meegenomen en ook zij vond de pizza lekker.
Daarna een pot thee gedronken en onze ervaringen over de dag uitgewisseld met een buurvrouw. Ook zij vond de pizza lekker.
Zo ging er weer een dag voorbij zonder dat de televisie ook maar een minuut aan was geweest.
Woensdag had ik fruitloops voor ontbijt. In amandelmelk met chocoladevlokken en honing.
Daarbij een hardgekookt ei. Het duurde deze ochtend even voor ik op gang kwam, ondanks dat er meer dan genoeg te doen was. Na het ontbijt maakte ik dus maar eerst even een takenlijstje. Natuurlijk lukt het zelden om alles van zo'n lijstje af te vinken dus daarom verbond ik aan een paar taken prioriteit. Aan alles prioriteit geven is niet praktisch. Heb ik van horen zeggen...
Was draaien en na het buiten ophangen even in de tuin zitten lezen omdat het prachtig weer was is net zo 'belangrijk' als reageren op een mailtje betreffende een mogelijke rol in een musical of een verhaaltje bedenken omdat het weer bijna vrijdag is.
Even met een buurman staan praten over bewonerszaken en dito maar dan over de chat met een buurvrouw.
Het avondeten (Indisch!) nuttigde ik met en bij een vriend en daarna ging ik aan de koffie (en later aan het bier) met een vriendin die toevallig ook 'in de entertainment' zit.
Had nog net de laatste tram van de dag naar huis (bij de tramhalte was dit mijn uitzicht:
)
dus u kunt begrijpen hoe gezellig het was.
Donderdag zat ik dus een beetje brak op het werk maar wist mij toch aardig te concentreren op het werk dat er voor mij was. Geen eenvoudige taak met een hoofd als het mijne! Voorbeeldje van hoe het er binnen mijn schedel aan toe kan gaan: onlangs hoorde ik het liedje 'Californication' van de Red Hot Chili Peppers en bedacht 'Hé, 'fornication' betekent zoiets als 'buitenechtelijke geslachtsgemeenschap (of eigenlijk: twee mensen die beiden niet getrouwd zijn hebben - met wederzijdse toestemming - besloten zich - al dan niet tijdelijk - vleselijk met elkaar bezig te houden) dus hoe zou je dat naar het Nederlands kunnen vertalen? A, 'Amersfoortplanting' natuurlijk!' Dat dus.
Een collega gaf mij een lift naar huis en zo had ik bijna een half uur extra voor spelen met de kat, muziek luisteren, e-mails beantwoorden en wat dies meer zij. Dingen regelen voor Burendag bijvoorbeeld. En de was binnenhalen, strijken, vouwen en opbergen.
Dankzij een visiterende buurvrouw kon ik wat van mijn verwarde gedachten uiten en er samen met haar coherente verhalen en grapjes van maken. Dat alles onder het genot van vers gezette koffie van vers gemalen bonen.
Vrijdag werd ik op het werk (vlakbij staat dit beeld:
)
bijgestaan door een man die mij kwam helpen door zijn licht te laten schijnen op onze administratieve systemen. Hij kwam met bijzonder nuttige informatie! Door het verwerken van die informatie liep ik een achterstand op in de dagelijkse boekhouding maar die loop ik te zijner tijd wel in dankzij de tijdbesparende tips die ik deze dag ontving.
Thuis lekker gegeten (kip met krieltjes en ananas), de lakens gewisseld, een aflevering van Fear the Walking Dead gekeken en met diverse mensen op diverse manier gecommuniceerd over diverse onderwerpen.
Zaterdag stond ik een buurvrouw bij op een buurtmarkt waar ook diverse andere buren waren.
Bijna thuisgekomen sprak ik nog diverse andere buurvrouwen. Of hoe je mensen dan ook noemt die vlak bij wonen maar niet direct in de woning naast of boven de jouwe. Misschien is 'naburen' (naaste buren) een betere term. Het zal. Nadat ik met een buurvrouw een pot thee had gedeeld, deelden wij een pot koffie. Gezellig! Intussen ging ik door een verzameling oude spullen. Uiteindelijk zou zo'n 8 kilogram aan oude spullen deze dag mijn woning verlaten. Dat ruimt lekker op!
Zondag begon met uitgebreid ontbijten met een buurvrouw. Daarna in huis wat vlekken verwijderd, de batterijen van de weegschaal vervangen, een handwas gedaan, zitten kletsen met een andere buurvrouw nadat ik een andere buurvrouw even kon helpen, de planten verzorgd, e-mails verstuurd, telefonisch overleg gehad over mijn nieuwe functie binnen de Loge, geschoren en wat lopen opruimen. Een buurvrouw die al een paar weken niet in mijn woning was geweest verbaasde zich over de inmiddels ontstane ruimte. Leuk!
Met haar en haar vriend was ik 's middags bij een stand up comedy evenement op een terras, in een park niet ver uit de buurt.
Voor de meeste optredenden was het de eerste keer dat zij in de buitenlucht optraden. Met extra hindernissen: overkomende vliegtuigen, laag vliegende duiven en moeders met kinderwagens die over het podium naar en van het toilet liepen.
(Probeer maar eens te onthouden waar je bent in je verhaal
terwijl je je best moet doen niet op een voorbij kruipende kleuter te stappen!)
Desondanks meerdere malen gelachen. Soms zelfs hardop! Uiteraard ook een beetje lopen netwerken want dat is nu eenmaal iets wat ik doe.
De week eindigde met het leegdrinken van een pot thee waarbij ik werd bijgestaan door een buurvrouw.
'Is het bord op magische wijze weer heel nadat wij iemand de schuld hebben gegeven voor het breken er van?'
De muziek van deze week is van Of Monsters and Men. Het nummer heet 'Dirty Paws':
Jumping up and down the floor My head is an animal
Een pleonasme dat ik deze week tegenkwam: een voorspelling voor de toekomst.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Nog eenmaal bezag hij haar profiel
wierp een blik op de stapel kleren op de grond,
stelde zich voor hoe morgen haar haar zou ruiken
en overwoog haar wakker te maken.
In plaats daarvan deed hij
wat hij talloze malen daarvoor had gedaan:
hij deed het licht uit.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
De overheid moet doen wat de meerderheid van de bevolking wil! De meerderheid van de bevolking wil liever geen belasting betalen. De meerderheid van de bevolking vindt dat verkeersregels vooral voor anderen gelden en niet voor hen. De meerderheid van de bevolking vindt dat regels moeten worden afgeschaft wanneer zij er last van hebben én dat er meer regels moeten komen waar anderen zich dan verplicht aan moeten houden.
Die utopische vorm van democratie wordt dan echt wel een zooitje. Kan dat wel werken, zo'n extreme democratie waarbij elke beslissing aan 'het volk' wordt voorgelegd en de overheid verplicht de wet moet uitvoeren waar de meeste burgers voor gekozen hebben?
Bent u zelf voor of tegen zo'n systeem?
En als u zelf tot de minderheid behoort?
======================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Goed nieuws! Over een paar maanden wordt de eerste 'PlasticRoad' aangelegd. Het gaat om een fietspad, niet gemaakt van asfalt, grind of tegels maar van plastic. Hergebruikt plastic. Het eerste proeftraject komt in Zwolle.
Goed nieuws is er ook voor mensen die eens zouden willen weten hoe het voelt een dolfijn te zijn: er bestaat een jetpack voor onder water!
Billy de Kat vindt het helemaal niet erg
om op de foto te gaan:
De lolcat van deze week:
'Vrijheid van meningsuiting voor elke kat!
Behalve voor katten met wie ik het niet eens ben.'
=================================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
'Je gevoel komt vanuit jezelf en is niet afhankelijk van externe factoren', leerde ik. Natuurlijk kun je je prettig voelen wanneer je aardig bent tegen jezelf maar persoonlijk kan ik toch erg genieten wanneer een ander aardig doet tegen mij. Hoe zit dat met u?
Maandag op het werk (hier ongeveer:
zette ik pakbonnen om in facturen. De pakbonnen zijn door de klanten ondertekende bewijzen van ontvangst van het door ons geleverde bier en een paar dagen later ontvangt de klant daarvoor een factuur. Zo werkt dat. Had graag wat meer willen doen maar het aantal leveringen is goed gestegen waardoor er minder tijd over blijft voor andere werkzaamheden. Een luxe probleem dus.
's Avonds in de Loge ging het over 'hoop'. Het mooie Duitse woord 'Sehnsucht' kwam voorbij in de gedachtenwisseling en de vraag werd gesteld: 'Is het knap dat iemand 100 meter lang heel hard kan rennen of is het jammer dat die persoon maar 100 meter lang hard kan rennen?'
Had mij voorgenomen voor middernacht in bed te liggen maar zat zo fijn op de praatstoel-met-thee met een buurvrouw dat dat doel niet werd gehaald. Geeft niet.
Dinsdag werd ik gelukkig weer wakker en verrichtte een paar kleine klusjes in huis tot het tijd werd naar Rotterdam af te reizen. Vanaf daar werden een paar collega's en ik vervoerd naar het altijd weer fraaie Antwerpen voor een entertainment-opdracht.
Wij hebben ons daar goed mee geamuseerd! Het is ook altijd leuk om met collega's die je wat minder vaak ziet herinneringen op te halen aan gebeurtenissen rond eerdere opdrachten. Herinneringen delen betreffende latere opdrachten is vooralsnog onmogelijk.
De kat was erg blij mij laat die avond weer te zien en ik zag de hele dag niet een enkele buurvrouw. Wel de vriend van een van hen.
Ik stond er even bij stil dat wij leven in een wereld waarin de president van de Verenigde Staten zijn bondgenoten grof beledigt en dictators de hemel in prijst. Heel apart.
Woensdag wakker geworden omdat de kat om eten vroeg en met spierpijn. Een teken van mijn lichaam dat het op mijn leeftijd misschien minder verstandig is om te dansen...Met een buurvrouw dronk ik een kop koffie en toen wij dat hadden gedaan dronken wij er nog een. Wij spraken over zaken van het hart, lachten om elkaars grapjes en hadden het gewoon gezellig.
Daarna was ik naar de bank, een bloemenwinkel, een stripwinkel en een supermarkt. Intussen deed de wasmachine waar die ooit voor was aangeschaft: een was draaien. Thuis de was buiten in het zonnetje te drogen gehangen en voorbereidingen getroffen voor het avondeten donderdag: bloemkool fijn maken ten behoeve van pizza. Voor wie nieuwsgierig is naar zo'n pizza met bloemkool in de bodem is hier een recept.
Tussendoor nagels geknipt en geschoren en zo.
Er waren discussies over de plannen van regeringspartij VVD die van plan is fraude met bijstandsuitkeringen harder aan te pakken. Naar verluidt is hier 86 miljoen euro per jaar mee gemoeid. Hartstikke goed natuurlijk maar de vraag dringt zich dan op: als de VVD zo ontzettend tegen frauderen is, waarom pakken ze dan de eigen politici (klik) niet aan? pakt de partij van premier Mark Rutte dan belastingfraude (€8,3 MILJARD per jaar) of witwassen (€18,5 MILJARD per jaar) niet aan?
Had nog een paar bananen die al aardig bruin waren dus bakte pisang goreng als toetje voor na het avondeten bij een vriend. Bij hem op televisie zag ik dat op diverse plekken in het land de vlag werd uitgehangen met aan de vlaggestok een schooltas ten teken dat op het betreffende adres iemand is geslaagd voor het middelbare school eindexamen. Gefeliciteerd allemaal!
De dag eindigde met het delen van een pot thee met een buurvrouw.
Donderdag voelde ik mij beroerd. Zo beroerd dat ik mij genoodzaakt zag mij ziek te melden voor het werk. Buikpijn (en een mug) hielden mij uit mijn slaap waarop mijn lichaam reageerde door er als cadeautje hoofdpijn bij te doen. Door het fysiek niet prettig voelen voelde ik mij ook emotioneel niet prettig dus was erg blij met het bezoek van een buurvrouw. Praten, lachen en koffie drinken kunnen wonderen verrichten! Nu ja, wonderen? In elk geval kon ik mijzelf na haar bezoek er weer toe zetten het een en ander te doen: deeg kneden voor de pizza later, een stapel papieren doorlopen op 'wat mag er weg en wat mag er blijven?' en spullen op Marktplaats zetten als vervolgstap in het leren leven met minder spullen.
's Avonds at ik bij een buurvrouw samen met haar de door mij gefabriceerde pizza.
Daarna thuis de dag geëindigd met het strijken van vers gewassen kleding en het met een half oog bekijken van de rolprent 'Rambo'. Normaliter ben ik niet zo van het TV-kijken maar tijdens het strijken vind ik dat wel lollig.
Tussendoor maakte ik telefonisch een tweetal verschillende afspraken met een tweetal verschillende mensen betreffende een tweetal verschillende onderwerpen.
Vrijdag goed gewerkt maar zag desondanks een achterstand groter worden. Best frustrerend. Maar het zij zo. Na de vrijdagmiddagborrel gaf een collega mij met zijn auto een slinger naar het Leidseplein. Daar had ik afgesproken met een vriendin. Zij en ik bezochten een bioscoop en zagen daar een 'prequel' op de filmserie Star Wars: Solo. Over de jonge jaren van de helden Han Solo en Chewbacca. Vermakelijk, al vonden wij het script hier en daar wat dunnetjes.
Na afloop deden wij nog samen gezellig een biertje.
Zaterdag wat dingen gedaan in verband met mijn nieuwe rol binnen de maandagavond club en boek nummer negen van dit jaar uitgelezen (Big Brother van Lionel Shriver. Over broederliefde, obesitas en relaties. Een boek waar je graag voor thuiskomt om snel verder te kunnen lezen.) voordat ik 's avonds bij een vriendin was die haar 50ste verjaardag vierde.
Met barbecuen! Met een vriend samen vertrokken richting mijn woning waar hij zou gaan logeren. Maar niet voordat wij in de buurt een biertje dronken op de goede afloop.
Zondag (op Vaderdag dus!) een beetje uitgeslapen (het was laat geworden), koffie gedronken met de vriend, hem uitgezwaaid en daarna een buurvrouw op de thee ontvangen. Zat even 'laag in mijn energie' tot ik een onverwacht een blij makend bericht ontving per sms. Opeens had ik de energie om de stofzuiger ter hand te nemen, de planten water te geven en de badkamer schoon te maken en zo.
's Avonds nog even met een buurvrouw gebabbeld en gezwaaid naar een buurman. Vroeg naar bed om te anticiperen op een lange maandag.
De muziek deze week is van Mumford and Sons. Hier is 'Broken Crown':
Better not to breathe than to breathe a lie 'Cause when I open my body I breathe a lie
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Nick Knox en Matt 'Guitar' Murphy.
====================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Niemand zou hoeven te doen wat hij of zij niet wil. Iedereen zou voldoende geld hebben om van te leven. Wie meer wil hebben mag daar voor werken. Meer mensen zouden hun passie volgen. Zelfs wanneer die passie 'op de bank hangen en alle bestaande TV-series zien' is. Mensen zouden tijd hebben om te doen waar zij blij van worden, in plaats van uitgeput raken van wat vooral energie kost en geen energie geeft. Geestdodend werk zou worden gedaan door robots en kunstmatige intelligentie. En door mensen die het prettig vinden geestdodend werk te doen.
Mensen zouden meer met en minder over elkaar praten. Zij zouden meer letten op wat elkaar verbindt en minder kijken naar wat elkaar scheidt. Zij zouden zich veilig voelen om altijd te zeggen wat zij op het hart hebben. En niet alleen tegen geliefden. 'Ik ben hoos op jou.' zou net zo makkelijk gezegd kunnen worden als 'Ik hou van jou'.
Kinderen zouden als mensen worden gezien en niet als een kneedbare groep die je kunt laten denken wat je wilt dat zij denken. Zij zouden opgroeien tot volwassenen die in staat zijn tot zelfstandig nadenken zonder een krantenkop nodig te hebben om een mening te omschrijven.
Grondstoffen, voedsel en goederen zouden beter verdeeld zijn. Niemand hoeft meer iets ongebruikt weg te gooien en niemand zou meer een tekort hebben. Er is voldoende voor iedereen. Nu al.
Mensen zullen in staat zijn te luisteren. Naar elkaar en naar hun eigen lichaam. En naar 'het stemmetje in je hoofd'.
Waar en in welke omstandigheden je geboren bent is niet meer van invloed op je geloof, je kansen of je 'ras'.
Mensen zouden vaker de balans weten te vinden tussen de zaken van het hart en hun verstand. En niet langer bang zijn te handelen naar de uitkomst van het gesprek tussen de twee.
Zo gaat dat in de droom die ik noem:
'Als ik de baas was.'
=====================================
Als u een droom heeft met die titel, hoe zou de wereld er dan uitzien?
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Goed nieuws is dat ook de centrale Europese overheid niet alleen vindt dat er 'iets' gedaan moet worden aan de absurde hoeveelheid plastic die in de natuur (en daarmee in de voedselketen!) verdwijnt maar ook daadwerkelijk actie onderneemt (klik). Door eerdaags het gebruik (en daarmee de productie) van plastic wegwerpproducten simpelweg te verbieden. Geen plastic bestek meer maar zelfs geen plastic rietjes. En staat u eens stil bij het gebruik van ballonnen en kauwgum: ook daarin zitten veel materialen die slecht tot niet afbreekbaar zijn.
In de serie: 'Goed nieuws voor mensen die rolstoel gebonden zijn' dit keer een rolstoel die is gebaseerd op de geweldige 'Strandbeesten' van de Nederlandse kunstenaar Theo Jansen. Nu bestaat er dus een rolstoel die niet rolt maar loopt!
Dat betekent een flinke stap vooruit naar de ontwikkeling van een rolstoel waarmee je over het strand of door de woestijn kunt bewegen!
Katten zitten graag in de vensterbank.
Billy de Kat is geen uitzondering:
De lolcat van deze week:
'U had het heel druk vandaag?
Wat deed u feitelijk?'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Een fijn muziekje, een glimlach, een lekker snoepje, de bus net halen, een prettig bericht, een goede nachtrust, een kopje thee met een buurvrouw...Het is een cliché maar ook waar: het zijn de kleine dingen die't 'em doen.
Maandag werd ik ruw gewekt door het zogeheten NL Alert. Te zijner tijd dient dit via het mobiel afgegeven noodsignaal de maandelijkse test van sirenes op de daken te vervangen. De overheid zal dan middels dit nieuwe signaal de burgers ervan verwittigen dat zij over enkele minuten dood zijn omdat 'de Russen' ons land bestoken met nucleair wapentuig. Handig!
Toen het signaal ging had ik net zeven uren geslapen na een paar uurtjes werken op een feest waar 'Samba' het thema was.
Vanaf het dak van de locatie was dit het uitzicht:
Best moe dus nog. Maar niet te moe voor een kopje koffie op een bankje buiten, samen met een buurvrouw. Daarna bij haar thuis genoten van een kop zelfgemaakte wortelsoep (met gember en sambal en bouillon getrokken van biologische kip). Daarna staan kletsen met een andere buurvrouw en tussendoor chatberichten gewisseld met weer een andere buurvrouw. Boodschappen gedaan en e-mails verstuurd, waaronder enkele in verband met mijn nieuwe functie binnen de maandagavond club.
In de tuin even zitten lezen terwijl ik zonnestralen de gemalen bloemkool liet drogen, te gebruiken voor de bodem van de pizza die avond.
Bij het nuttigen ervan werd ik bijgestaan door twee buurvrouwen.
"God, verleen ons de kalmte om de dingen te aanvaarden die niet veranderd kunnen worden, de moed om de dingen te veranderen die veranderd moeten worden, en de wijsheid om het ene van het andere te onderscheiden.” Dit citaat van Reinhold Niebuhr speelde een grote rol deze avond in onze vrijmetselaarsloge.
Dinsdag kwam ik moe op het werk aan. Waarschijnlijk had ik het werken op zondagnacht nog in de benen. Er was veel werk te verrichten en op zich vind ik dat best fijn. Maar dan is het minder fijn wanneer het computersysteem niet meewerkt (onder meer een haperende internetverbinding was hier debet aan). Onze externe accountant kwam langs en met zijn hulp kwamen wij weer verder in ons streven naar een kloppende boekhouding. Fijn!
Dat was ook de korte wandeling, de koffie en het aansluitend delen van het avondmaal met een buurvrouw. Daarna wat tijd gestoken in huishoudelijke karweitjes als het schoonmaken van de oven bakplaat en een potje strijken
tot mijn biologische klok aangaf dat het tijd was de rust van de nacht op te zoeken.
Woensdag werd ik ruw gewekt door werklieden die klaarblijkelijk op de werkliedenschool hadden geleerd dat wie goed wil communiceren vooral op luide toon dient te communiceren. Geschreeuw en gevloek dus in het portiek op de vroege morgen. Met een buurvrouw en een kop thee gevlucht naar een bankje buiten in de buurt. Onderweg kwamen wij een bij tegen:
Na een eenvoudig en gedeeld ontbijt (bacon!) haalde ik wat boodschappen en verrichtte kleine huishoudelijk taken zoals het schoonmaken van de vuilnisbak tot ik besloot een uurtje in de tuin te gaan zitten lezen onderwijl genietend van het prachtige zomerweer, een praatje met een buurvrouw en de aanblik van een libelle.
Begin van de avond toog ik naar Zaandam
waar ik met een collega had afgesproken om samen een hapje te eten en de rolprent Deadpool 2 te bekijken.
Vermakelijk! Met name door de vele verwijzingen naar andere films, de cynische grappen en het gegeven dat regelmatig de draak wordt gestoken met 'Hollywood'. Bovendien draait de film deels op de thema's 'romantiek' en 'vriendschap'. Niet toevallig twee thema's die mij erg aan het hart gaan.
Thuis nog een paar e-mails verstuurd en wat administratieve zaken verricht.
Donderdag iets later dan anders op het werk vanwege een staking van een regionale vervoerder. Tijdens mijn lange wandeling naar kantoor
werd ik gelukkig opgemerkt door een collega bij wie ik in de auto kon stappen. Dat scheelde een kwartiertje lopen!
Was blij dat ik aan de slag kon om van 252 boekingsregels betreffende de maand mei te bepalen wat er mee moest gebeuren want ik vind het prettig als dingen kloppen en af zijn. Een collega hielp mij te bepalen welke uitgaande betalingen met prioriteit behandeld dienen te worden. Fijn!
Op het einde van de dag bleek de busstaking nog niet voorbij dus ik was wat laat bij een vriend voor het avondeten.
Vrijdag was het niet zulk mooi weer als eerder dus op kantoor zitten was geen straf. Een externe kracht liep met mij door ons boekhoudsysteem en zijn bevindingen zullen ons helpen efficiënter te werken. Fijn! Het werd een lange dag waarop veel werd bereikt en de vrijdagmiddagborrel was meer dan gezellig. Met een collega deelde ik een bescheiden avondmaaltijd en rond half negen was ik thuis.
Op het beeldscherm van mijn laptop zag ik beelden waar ik van gruwde: een orang oetan verdedigt zijn thuis maar vecht een oneerlijke strijd. Hij wint het niet van de bulldozer die in het kader van het goedkoop leveren van palmolie voor onze zepen en shampoos hard bezig is de natuur te vernietigen.
Later op de avond deelde ik een pot thee met een buurvrouw.
Zaterdag zag ik mijn zoon bij zijn moeder.
Onderweg reed de tram over een brug over de Amstel:
Wij waren er op verjaarsvisite en zij was zichtbaar blij ons te zien. Na het bezoek deelden mijn zoon en ik een lunch en ik genoot van het gezelschap. Op de weg terug naar huis haalde ik wat boodschappen voor mijzelf en een buurvrouw met wie ik die middag een kopje thee dronk op een stadsbankje om de hoek van het pand waar wij wonen. Genietend van het ruisen van de wind door de bomen, het gekoer van duiven, het fladderen van een enkele stadse valkparkiet en een paar spelende kinderen.
Een uurtje besteed aan mijn huishouden. Wellicht een druppel op de gloeiende plaat bij een huishouden waarin sommige klussen een jarenlange achterstand hebben opgelopen maar elke schone vensterbank is er een. Een half uurtje in de tuin zitten genieten van het mooie weer, gebabbeld met een buurvrouw en een buurman en zitten lezen.
Een uurtje bij een buurvrouw op visite en - gewoon omdat het kon - nog een uurtje een natte spons ter hand genomen om stof en troepjes te verwijderen uit mijn huis. Het wordt nog wel eens wat!
Zondag uitgeslapen, koffie gedronken met een buurvrouw, e-mails verstuurd, details vastgelegd voor een komende entertainment-opdracht en spullen uit mijn huis verwijderd. Onder meer twee hoofdkussens. Heb er nog twee over, naast twee rolkussens en dat lijkt mij vooralsnog voldoende. Dat scheelt weer ruimte! De korte wandeling naar de vuilcontainer verlengde ik met een paar honderd meter extra wandelen. Zo kwam ik hier langs:
Had 's middags naar een tuinfeest gekund, het strand, het park, een muziekfestival maar koos voor de Casa del Gardenia. Kortom: ik zat in mijn eentje in de tuin.
Nu ja, met de kat dan. Bewust want ik ben nog aan het oefenen met alleen zijn. De beste manier om met iets te oefenen is het te doen.
's Avonds het aquarium van Quick & Flupke en Caesar Alexander Draconius III schoongemaakt en de kookplaat. Het een heeft niets met het ander te maken.
De muziek wordt deze week verzorgd door Postmen. Hier is 'Cocktail':
Love left me with a hangover
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Anthony Bourdain en Gena Turgel ================================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Wanneer hij zijn ogen sloot
kon hij zich eenvoudig voorstellen
dat hij daar was waar hij met haar was
met niets anders om zich heen
dan geluiden van tevredenheid
vermengd met het besef
dat zijn hartslag langzaam een werd
met het ritme van de Aarde.
Zonder dat hij het zag
wist hij dat zij glimlachend
naar hem keek,
niet nieuwsgierig
naar het volgende hoofdstuk
in haar boek.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
'Iedereen die niet werkt voor het geld dat-ie ontvangt is een profiteur!'
-'Dus jij vindt jouw vader een profiteur?'
'Ja maar hij heeft gewerkt en zijn uitkering dus verdiend.'
-'Dus mensen verdienen een uitkering wanneer zij in het verleden hebben gewerkt?'
'Ja maar dat geldt niet voor iedereen.'
-'Behalve voor jouw vader? En voor hem wordt een uitzondering gemaakt omdat...?'
'Nou eh, omdat hij heeft gewerkt voor hij een uitkering ontving.'
-'De uitzondering geldt dus voor iedereen die nu een uitkering heeft maar in het verleden heeft gewerkt?'
'Ja, precies. Maar eh nee...eh...'
===================================
Behalve dat mensen vaak niet naar zichzelf luisteren wanneer zij iets zeggen blijft de vraag: wanneer een systeem niet werkt, moet het syteem dan aan de mensen worden aangepast of omgekeerd? En als de ene persoon van het systeem mag profiteren, waarom zou een ander dat dan niet mogen?
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Goed nieuws is dat lang niet alle hoop is vervlogen voor de koraalriffen in de wereld. Nederlandse onderzoekers ontdekten dat het koraalrif bij het eiland Saba (het grootste Nederlandse natuurgebied) nog in uitstekende staat verkeert:
Ook goed nieuws is dat lang niet meer iedereen het accepteert dat overheden en grote bedrijven met onze privacy gevoelige informatie aan de haal gaan. Sommigen ondernemen daadwerkelijk actie op dit gegeven. De ontwikkelaars van deze online zoekmachine bijvoorbeeld. Geen advertenties, geen cookies, geen bewaarde zoekopdrachten en het niet verkopen van de privé gegevens van gebruikers. Het kan dus wél gewoon. Met Startpage.com.
En vooruit, nóg meer goed nieuws: in 2017 nam de criminaliteit (klik) in verreweg de meeste steden verder af. Het gaat dus hartstikke goed! Behalve voor criminelen blijkbaar.
Nog eentje dan maar: vanaf 24 juni 2018 zal het vrouwen in Saoedi Arabië (klik) toegestaan zijn auto te rijden.
Als het warm is, ligt Billy de Kat
graag op zijn buik op de aarde:
De lolcat van deze week:
'U leeft volgens christelijke waarden?
Waarom helpt u de armen dan niet?'
======================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Iedereen verlangt wel eens (al dan niet stiekem) naar wat hij of zij niet heeft: mensen die erg populair zijn verlangen wel eens naar een leven in anonimiteit. Mensen die weinig geld hebben verlangen wel eens rijk zijn en rijkaards verlangen wel eens naar een leven waarin aandelen en investeringen niet de hoofdmoot vormen van hun dagbesteding. Mensen met een partner verlangen wel eens naar een leven zonder partner. Al is het maar voor een dagje. Toen het een paar weken geleden koud en regenachtig was, verlangden mensen naar veel zonneschijn en hitte. Toen later de zon fel scheen en het bijzonder warm was, verlangden veel mensen naar regen en sterke afkoeling.
Punt is: het is heel menselijk om te verlangen naar wat je niet hebt.
Maandag bij de bushalte waar overstap op een andere bus zag ik dit ziekenhuis:
Het Antoni van Leeuwenhoekziekenhuis. Vernoemd naar Antoni van Leeuwenhoek.
Helaas deze dag niet zo heel lekker gewerkt. Dat kwam niet door het werk op zich of door collega's maar vooral door een onderbroken nacht slapen. Vlooien waren de boosdoeners. Maar ik heb ze teruggepakt! Dankzij een van een buurvrouw geleerd trucje (schoteltje afwassop met een theelichtje in het midden) heb ik 22 vlooien vermoord. Lekker puh!
Omdat het meezat met het openbaar vervoer was ik iets eerder thuis dan anders en daardoor was er tijd voor een kopje thee met een buurvrouw voor ik naar de Loge ging. Deze avond was er een Algemene Ledenvergadering. Altijd leuk, kletsen over budgetten en begroting, beleidslijnen en functiewisselingen. Met algemene stemmen werd ik verkozen in een voor mij nieuwe functie. Hoezee! Ook zitten nadenken over een thema voor het komende werkjaar. Wordt het de laatste vraag van Kant, namelijk 'Wie is de mens?' of gaan wij toch voor een ander thema?
Dinsdag begon met een bezoekje aan een buurvrouw en een kopje koffie. Daarna kleine klusjes in huis op mij genomen: gestreken en gevouwen kleding opbergen, plantjes water geven, goudvissen verzorgen, vloerkleden tegen vlooien behandelen en wat dies meer zij. In de tuin even staan kletsen met twee buurmannen en een buurvrouw en vervolgens boodschappen gedaan.
Wat verder lopen opruimen in huis, gewerkt aan mijn volgende verhalenbundel en diverse e-mails verstuurd. Ook een uurtje de tijd genomen om te lezen. Word ik blij van. Daarna gaan koken voor een buurvrouw: een goed gelukte pizza met onder meer zonnebloempitten en sojaboonschilletjes (of zo) in het deeg. Belegd met onder meer roomkaas, conte, tomaat en ananas.
Ook een andere buurvrouw at graag een puntje mee en bleef daarna voor de thee. En dat rijmt.
Woensdag besloot ik tijd voor mijzelf te nemen. Echt tijd voor mijzelf dus. Het weer was er naar om weinig anders te doen dan in de tuin te gaan zitten met een boek, een opschrijfboekje met pen, en voldoende te eten en te drinken om het een paar uren vol te houden.
Billy de Kat kwam aan mijn voeten liggen en natuurlijk raakte ik met diverse buren in gesprek. Want zo gaat dat. In huis deed ik niet erg veel, behalve door een oude stapel CD-roms spitten: 'Wat wil ik houden, wat mag er weg?' Daarbij kwam ik het spelletje tegen dat mij indertijd op een reprimande kwam te staan van de schoolmeester van mijn zoon.
Door mijn toedoen (en door het spelletje) had hij al leren lezen en schrijven voor de meeste andere kinderen in de klas daar aan toe waren. Schande over mij! Al met al leek wel een heuse vakantiedag!
Een vriend van mij kwam eten en een buurvrouw deelde een pot thee en dat was het dan wel zo'n beetje. Best vroeg naar bed ook want had opeens erg veel last van mijn maag.
Donderdag merkte ik tot mijn opluchting dat de pijn in mijn maag iets van het verleden was geworden en met goede moed toog ik naar het werk. De eerste uren daar ging lang niet alles naar wens en ja, daar kan ik best een beetje chagrijnig van worden. Dat het zonnetje buiten plaats had gemaakt voor een enorme plensbui zorgde er niet voor dat ik mij opeens vrolijk voelde worden. Maar in de loop van de dag klaarde het weer op. In beide betekenissen.
Vrijwel direct na het werk was ik met een buurvrouw naar de animatiefilm 'Isle of Dogs' van regisseur Wes Craven.
Een film voor hondenliefhebbers en voor mensen die graag zien dat de schurk verliest van 'het goede'.
Onderweg naar huis zag ik bij een gracht dat de zon begonnen was onder te gaan.
Al weet ik dat dat effect wordt bereikt door de Aarde die om de eigen as en om de zon heen draait.
Thuis wat eten en een kop thee, daarna nog even stofzuigen en schrijven en toen mocht ik mij weer vleien in de armen van Morpheus.
Vrijdag fijn hard aan het werk op de brouwerij om de eerdaags langskomende hoofdboekhouder blij te maken. Om mijn ogen even wat rust te gunnen - sowieso is variatie vaak best goed - even geholpen met het klaarzetten van cadeaupakketten bier. Overigens, zo ziet de trap richting brouwzaal er uit:
Op het einde van de vrijdagmiddagborrel bracht een collega mij thuis met de auto. Fijn!
Rondje weblogs gedaan, kopje thee met een buurvrouw en opeens was het bedtijd.
Zaterdag ging een geplande afspraak niet door dus besloot ik lang wachtende klusjes op te knappen: het uitruimen en schoonmaken van een vensterbank, foto's sorteren en zo. Bovendien deed ik boodschappen samen met een buurvrouw en namen wij de gelegenheid en het prettige weer te baat om ons te laven aan een drankje op een terras.
Was gedraaid, lakens gewisseld, met de kat gespeeld, overleg gepleegd betreffende een naderende entertainment-opdracht, de administratie van mei verwerkt en het avondeten genuttigd samen met een buurvrouw. Tijdens het bekijken van een aflevering van Fear the Walking Dead eindelijk weer verder gegaan met het sorteren van mijn collectie vinyl geluidsdragers. Die was aanzienlijk gegroeid na het overlijden van mijn moeder vorig jaar. Een enkel plaatje zal ik bewaren uit sentimentele overwegingen maar wat echt niet mijn smaak is, daar wil ik graag een ander blij mee maken.
Zondag brunch samen met een buurvrouw en een kop koffie samen met haar buiten op een bankje. Daar zijn geen foto's van want ergens van genieten kan prima zonder mobieltje. Later op de dag las ik boek nummer acht van dit jaar uit: Na de Aardbeving van Haruki Murakami. Fijne verhalenbundel! Verder bereidde ik mij voor op werken in een nachtclub op het einde van de zondag.
De muziek komt deze week van Tenacious D. Hier is 'Tribute'.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
