zondag, november 19, 2017

De week voorbij

Momenteel leid ik een rustiger leven dan een jaar geleden. Is dat alleen maar omdat mijn zoon op eigen benen is gaan staan, mijn relatie is verbroken en mijn moeder is overleden? Met alle drie had ik nagenoeg dagelijks contact dus dat mis ik, ja. Kan ik leven zonder die dagelijkse contacten? Natuurlijk. Vind ik dat fijn? Niet echt. Nog niet.

Maandenlang sliep ik veel. Naar verhouding dan. Was nog niet zo heel lang geleden een nacht van zes a zeven uren 'voldoende' voor mij, de laatste paar maanden was acht 'normaal' en negen geen uitzondering. Mensen die zich gedeprimeerd voelen slapen doorgaans meer dan mensen die zich gelukkiger wanen. Sinds kort kan ik weer toe met iets minder slaap. Fijn!

Maandag werd ik verrast door het nieuws dat CDA-politicus Pieter Omtzigt (klik) 'in zijn ijver om de waarheid te achterhalen' willens en wetens een nep-getuige naar voren heeft geschoven in de zaak rond het neerhalen van vlucht MH17. 'Misschien ontvangt hij te zijner tijd een reprimande!' wist de heer Buma, de fractieleider van het CDA te verklaren. Goh. Onderzoeksgeld verkwisten, glashard liegen, miljoenen mensen keihard bedriegen, doden onteren, nabestaanden doelbewust op het verkeerde been zetten en 'misschien krijgt hij wel een reprimande.' Nou, dat zal hem leren!

Het was een goede werkdag die voorafgegaan werd door uitzicht op de onder mijn lezers inmiddels bekende Sloterplas:
Vlakbij mijn werkstek ontwaarde ik een regenboog: 

Het thema van de maandagavond club was 'Zoeken naar verzoening'. Of althans, dat haalde ik uit de woorden die die avond werden gesproken. Tussen werk en afspraak kwam een buurvrouw langs om mijn huis wat lichter te maken door zich te ontfermen over een oud deel van mijn huisraad.

Dinsdag was het grootste deel van de dag ingeruimd voor het samenzijn met een weblogster. Hier het treinstation van waar zij mij oppikte:
 Zij liet mij plekken van Almere zien 
waarvan ik het bestaan niet vermoedde:

Een aantal van mijn lezers kent Morgaine (klik). Niet zo lang geleden was zij bij mij op visite en ik nu dus bij haar. Erg gezellig! En inderdaad lijkt haar kat uiterlijk best veel op de mijne (zie mijn komende kattenlog). Erg leuk om haar kat eens van dichtbij te bekijken. En een eer om een kijkje te mogen nemen op haar vrijwilligersstek. Altijd fijn om mooie mensen te ontmoeten!

Bij thuiskomst las ik dat een man was geëlectrocuteerd tijdens het vissen (klik). De kans dat iemand bij het uitwerpen van een hengel per ongeluk een hoogspanningsmast treft met het haakje op het uiteinde van het vissnoer is vrij gering. Behalve blijkbaar wanneer die persoon getuige is in een zaak tegen topcrimineel Willem Holleeder.

Woensdag dronk ik koffie met een buurvrouw en kwam mijn lieve nicht mij helpen in huis; zelfs viezigheid ónder de oven maakte geen kans tegen haar ijver mijn huis zo schoon te krijgen als bij oplevering in 1892! Bovendien nam zij gezellig haar dochters mee waardoor mijn gevoel voor dankbaarheid alleen maar groter werd. Alleen al haar aanwezigheid inspireerde mij verdere stappen te zetten mijn huis en hoofd leger te krijgen. Zo gaan er twee tassen met boeken, een tas vol DVD's, een kist met divers speelgoed en twee kisten met Lego de deur uit.

Met pijn in het hart doe ik er afstand van maar ja, op zolder bewaren tot te zijner tijd iemand anders zich van het favoriete speelgoed uit mijn jeugd ontdoet is ook weer zo wat. Liever iets weggeven met de warme dan met de koude hand, toch?

's Avonds at ik lekker bij een vriend en keek bij hem De Wereld Draait Door.

Donderdag was gewoon een prettige werkdag. Ik weet mij niet veel te herinneren van die dag dus mochten er opvallende zaken zijn voorgevallen dan zullen die niet veel indruk op mij hebben gemaakt. Behalve dan het uitzicht die morgen.
Vlakbij mijn huis:
 Vlakbij mijn werk:

Ook vrijdag fijn gewerkt maar wat eerder van kantoor weg vanwege een speciale gebeurtenis. Op de locatie van het gebeuren was het centrale thema: 'Probeer liefde niet te vinden in een gebeurtenis, een persoon of een object maar zoek en vindt de liefde in jezelf.' Nog lekker gegeten ook:

Galia meloen ijs als toetje, geserveerd in een bootje

In de eetzaal hing deze klok:

En vermoedelijk hangt-ie er nog steeds.

Zaterdag de lunch genoten met een vriendin en de lekkerste appeltaart van Nederland gegeten (bij Winkel 43 (klik)). 's Avonds als entertainer gewerkt in een club bij de Dam.


Fijne mensen, fijne organisatie. Prettig gewerkt. Laat thuis.

Zondag nog een beetje brak toen mijn broer en zijn vrouw mij kwamen helpen in huis. De kerstspullen van mijn moeder zaliger hadden tijdelijk onderdak gevonden in mijn keuken maar binnenkort zal haar oude kunststof boompje worden opgetuigd in de woning van haar kleinzoon. Leuk! En ik heb opeens meer ruimte in mijn keuken.

Er lijkt geen einde aan te komen aan het schoonmaken, opruimen en opknappen maar toch zal dat einde er ooit komen. In elk geval is de voorspelling dat deze zondag de wereld zou vergaan niet uitgekomen. Denk ik.

Een buurvrouw kwam op de thee en ik at deze avond een lekkere maaltijd bij een andere buurvrouw.


Deze week ook een Engelstalig stuk: http://terrebelius.blogspot.nl/2017/11/were-our-ancestors-stupid.html

Het lied van deze week is 'Candles' van Daughter



Things cannot be reversed
We learn from the times that we are cursed
Things cannot be reversed
Learn from the ones we fear the worst

Deze week staan wij stil bij het overlijden van Malcolm Young

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/