Heel langzaam begint het te wennen, een leven 'alleen'. Dat wil zeggen: zonder partner, zonder thuiswonende kinderen en zonder ouders. Maar soms heb ik het er nog wel even moeilijk mee.
Toch heb ik het veel minder slecht dan de ouders van de kinderen die begin van de week omkwamen. Ruim 10.000 van de honger en zo'n 20 bij een zelfmoordaanslag in Manchester. Het eerste gegeven was niet belangrijk genoeg om het acht uur journaal te halen, het tweede wel. Geen idee waarom eigenlijk. Het zal toch niet 'normaal' zijn dat dagelijks 10.000 kinderen van de honger sterven?
Om moordpartijen zoals die in Manchester te voorkomen heeft Hongarije meer grensbewaking ingesteld (daarbij voorbijgaand aan het feit dat de dader van de aanslag in Manchester doodgewoon in Engeland was geboren). Wat de Hongaarse overheid even vergeet is dat mensen zich niet vrij en veilig kunnen voelen wanneer zij worden opgesloten achter metershoge muren, prikkeldraad onder zware stroom en begeleid door zwaarbewapende nors kijkende manspersonen.
Zou u zich lekker prettig en veilig voelen met dit als dagelijks uitzicht?
Maandag lekker gewerkt en na het werk bracht mijn werkgever mij naar huis. Bij mij thuis laadde hij een bureaustoel, een ladenkastje en een prullenbak in het bedrijfsbusje. Fijn, dat scheelt mij een hoop ruimte!
's Avonds was er de jaarlijkse ledenvergadering in 'mijn' vrijmetselaarsloge. Heerlijk normaal! En fijn mijn Broeders weer eens te zien na weken van afwezigheid. Onderweg schoot ik dit plaatje:
Dinsdag een uurtje lopen opruimen in huis, een buurvrouw op de koffie gehad en op een terrasje gezeten met een vriendin van mijn moeder zaliger. Fijn om even herinneringen te delen! En om te zien dat dit soort bloemetjes gewoon in mijn eigen tuin staan:
's Avonds was ik uit eten met een ervaringsdeskundige: een kennis van wie ook onlangs de moeder overleed. In het kader van 'gedeelde smart is halve smart'. Lekker gegeten ook nog. Hier het voorafje:
Woensdag weer fijn gewerkt en omdat een bespreking uitliep door de baas naar mijn eetafspraak (met een vriend) van de dag gebracht met de auto. Het was erg druk in Amsterdam die dag en daardoor was ik wat verlaat. Iets met de finale van een voetbalwedstrijd waarvoor ook veel fans van buiten de stad zich naar het centrum begaven. Zo zag het er uit, vlak bij mijn huis:
Donderdag met familieleden samen in het huis van mijn moeder zaliger de laatste puntjes op de i gezet voor wat betreft de kale oplevering van haar huurwoning eerdaags. Dankzij Marktplaats mensen blij gemaakt met wat overtollig huisraad. Een buurvrouw - en toevallig mijn vroegere bibliotheekjuf! - werd erg blij met een aantal boeken die van mijn moeder waren geweest: 'Dat boek ken ik natuurlijk maar in deze uitgave heb ik het nooit gezien!' Mensen blij maken is fijn.
's Middags maakte een buurvrouw van mij mij blij met haar aanwezigheid. Een praatje en een kopje thee kunnen wonderen doen voor een zwaar gemoed. 's Avonds lekker gegeten bij een andere buurvrouw en zo komt Bruin de winter door.
Het was deze dag niet alleen Hemelvaartsdag maar ook nog eens Towelday!
Vrijdag wat verward wakker geworden want in mijn dromen verwerkte ik tegenstrijdige emoties. Vooral veel daarvan. Toen even letterlijk opgeschreven waar ik dankbaar voor ben. Dat blijkt nogal wat te zijn! Als je dan dit soort berichten (klik) leest zie je je eigen leven toch weer wat meer in perspectief. De bus richting werk deelde ik toevallig met een stagiaire.
Bij de Sloterplas stapte ik over van tram op bus:
Zaterdag tijdig de deur uit om op tijd te kunnen zijn voor hossen op het podium op een feestje in de buurt van Nijmegen. Heerlijk om even nergens aan te hoeven denken en een hele middag en avond bijna alleen maar vrolijke mensen te zien en horen! Het mooie weer hielp daarbij. Deze foto maakte ik vanaf het podium:
Zondag even op visite bij de moeder van mijn zoon en goed zitten praten over verlies, verdriet, kinderen en ouders. Op deze locatie:
Mijn zoon was niet mee want door onvoorziene omstandigheden kon hij deze dag niet mee. 's Middags met een buurvrouw even aan de waterkant koffie zitten drinken. Komt er toevallig een vriendin van mij langs!
's Avonds at ik bij een lieve buurvrouw, sprak een andere buurvrouw nog even en een vriend van een buurvrouw hielp mij even een handje bij een klusje dat voor mij alleen te lastig was om uit te voeren.
Slechts één Engelstalig stukje van mijn hand, deze week:
http://terrebelius.blogspot.nl/2017/05/can-we-end-world-hunger-short-answer-yes.html
Omdat ik mij nog niet helemaal jofel voel is de muziek van deze week een ingetogen nummer van Volumia. Hier is 'Hou me vast':
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Roger Moore, Herman Gordijn en Greg Almann
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/