Bij een bedrijf waar ik werkte ontdekte ik een mogelijke besparing in een procedure: mutaties in klantdossiers moesten met een (papieren!) mutatieformulier ter goedkeuring worden voorgelegd aan de baas. Eerst nadien hij het formulier had bekeken en ondertekend mocht de betreffende medewerker de mutatie (doorgaans een verhuizing, soms een sterfgeval) invoeren in het computersysteem. Ik vroeg de baas: 'Komt het wel eens voor dat je niet tekent voor goedkeuring?' -'Nee.' 'Heb je ooit wel eens een mutatie afgewezen?' -'Nee, een medewerker verzint toch niet dat iemand verhuist of sterft? De mutatie is dus altijd terecht.' 'Waarom dan toch zo omslachtig?' -'Dat hoort nu eenmaal zo want dat is de procedure.' 'Wanneer zijn de hier lopende procedures voor het laatst tegen het licht gehouden op efficiëntie?' -'In de twaalf jaar dat ik hier werk? Nog nooit.'
U begrijpt: mijn arbeidscontract werd niet verlengd want alfamannetjes (m/v) houden er niet van wanneer anderen hen wijzen op een tekortkoming. Alfamannetjes (m/v) hebben namelijk altijd gelijk, ook wanneer dat niet zo is. Er zijn zeker ook heel aardige alfamannetjes en de meesten zijn zeer geschikt om een groep mensen te vertellen wat de individuen in die groep moeten doen. En dat kan heel nuttig zijn want velen zijn niet in staat zichzelf leiding te geven.
Hier bewegende alfamannetjes:
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
