Die avond mocht ik als deelnemer in het ritueel meemaken dat er een nieuwe broeder werd ingewijd in onze vrijmetselaarsloge. Sowieso al een bijzondere gebeurtenis maar dit keer werd er extra cachet gegeven aan de avond door de aanwezigheid van een contingent broeders uit het verre Birmingham!
Dinsdag moest ik nog even bijkomen van het drinken van dit heerlijke goedje:
Ook maakte ik het aquarium schoon na het verwijderen van een dode (zielig, hoor!) goudvis, hing mijn rokkostuum weer netjes terug en stond er voor 's avonds een overlegvergadering met de woningbouwcorporatie op het program. Een jongeman (Zo eentje met een licht getinte huid en een jas met bontkraagje. U kent ze wellicht van de angstverhalen van mensen die PVV stemmen) op de tramhalte gaf mij zijn niet gebruikte openbaar vervoer kaartje: 'Alstublieft meneer, dat is toch weer een gratis ritje voor u!' Erg fijn te weten dat er nog zoveel lieve mensen op de wereld zijn! Ook verrichtte ik wat taken als 'social media manager' van Rataplan Design...
Woensdag haalde ik een opvolger voor de overleden goudvis (eigenlijk een sluierstaarvis) in huis ('Caesar Alexander Draconius III' heet het diertje, kortweg 'Drakie'), begeleidde ik een vriendin bij haar bezoek aan iemand die haar met haar papierwerk na het overlijden van haar man hielp, liet ik een bos haren achter bij de lokale kapper, stofzuigde ik en maakte de kookplaat schoon. Op straat kwam ik een vriend tegen die mij een vriend kon aanbevelen die mij kan helpen met het repareren van de versnellingen van mijn fiets. En ging ik op tijd naar bed.
Donderdag was ik bij een heel gezellig videoshoot voor en met vrienden. Vermoeiend, dat acteren maar heel leuk! Omdat mijn vrijdag al bezet was schreef ik deze dag alvast mijn verhaaltje voor vrijdag. Ook werkte ik aan het kasboek van de hoofdstedelijke vrijmetselarij en deed ik een was. Die ik natuurlijk later op de avond ook nog keurig te drogen hing.
Vrijdag werd ik ruw gewekt doordat de telefoon ging: een aardige Indiase meneer vertelde mij dat hij namens 'de technische dienst van Windows' mij voor maar 200 dollar kon vrijwaren van een nieuw computervirus. Ik hoefde alleen maar te betalen en hem al mijn wachtwoorden te geven, dan kon hij van afstand de nieuwe software installeren! Aardig, niet? Het erge is dat ontzettend veel mensen dom zijn. Misschien wat hard maar ja, iedereen die in deze oplichterstruc trapt is dom. Vind ik. Maar natuurlijk is ook mijn mening - net als de uwe - subjectief. Hier een definitie van domheid.
Na het verwijderen van make-up resten van mijn gezicht na de videoshoot van gisteren werkte ik aan wat teksten en een zeker kasboek. Ook was ik weer te gast bij de Voedselbank. Mijn boodschappenkarretje kan niet goed tegen stuiteren dus ik was dankbaar dat een jochie (ja, zo'n 'stomme buitenlander') mij hielp het karretje de trappen af te tillen. Mijn moeder bracht ik de etenswaren die mijn zoon en ik niet (graag) eten en op haar beurt was zij daar weer dankbaar om. Ook vanwege de afleiding want al een paar dagen is zij door een foutje van de provider verstoken van internet, telefoon en televisie. Zij verveelt zich dus maar houdt zich nu ledig met wat ik eerder (hier dus) ook al noemde 'gebroken enkel klussen' als het uitruimen van de kledingkast en foto's inplakken en zo. Daarna ging ik naar mijn vriendin (waar inmiddels mijn oudste dochter was gearriveerd) voor een hapje lekker eten en het spelen van Star Trek Catan met vrienden.
Dat spelen is er niet van gekomen vanwege verkoudheden en jet lag en zo maar in plaats daarvan keken wij - lekker onderuit gezakt op de bank - de film Kung Fu Hustle:
Zaterdag waren mijn vriendin, mijn dochter en ik in Maastricht. Gewoon, voor de leuk. En omdat wij nog goedkope treinkaartjes hadden. Wij bezochten de Vrijthof, deden een drankje en vergaapten ons natuurlijk aan de boeken en het interieur in de Dominicanenkerk.
Kortom, een hele fijne en gezellige dag. Mijn vriendin ontdekt dat zij er nog even aan moet wennen dat zij een man aan de haak heeft geslagen die zingt tijdens het doen van de afwas.
Zondag waren wij met Rataplan Design te vinden op de Japanmarkt, Rapenburg Leiden.
Het was zo'n goede markt dat wij onszelf trakteerden op een hapje eten. Voor mij zat daar - behalve een goed gesprek met onze buren aan dezelfde tafel - een lekker biertje bij:
