Een vriendin van mij was eens in Mali. Om uit eerste hand de situatie te aanschouwen en niet via de media. Een klein jochie was gefascineerd door haar plastic waterflesje. Nadat zij een paar slokken water had genomen gaf zij het daarom aan hem. Het ventje dronk het flesje leeg, bekeek het nog even goed en wierp het toen in het zand. De vriendin in kwestie voelde haar moedergevoel bovenkomen en riep verontrust: 'Ja maar dat doe je toch niet zo? Afval hoort toch in de prullenbak!?' Het jongetje bleek haar verbaasd aanstaren want de meelopende tolk kon geen vertaling vinden voor de woorden 'afval' en 'prullenbak'.
Logisch ook want in een maatschappij waar niets hebben de norm is zijn er nooit of te nimmer ongebruikte verpakkingsmaterialen en ook wordt letterlijk elk deel van een gevangen dier verwerkt. Het zijn wij, rijke westerlingen, die wonen in een wegwerpmaatschappij; het overgrote deel van de wereldbevolking bezit minder dan 10 procent van wat wij per persoon ons 'bezit' noemen.
Feitelijk gezien zijn wij dus de uitzondering en niet zij. Maar ja, maak dat de mensen in uw omgeving maar eens wijs.
In de serie 'Onbekende Helden' vandaag Chad Pregracke, een Amerikaan die ruim 70.000 vrijwilligers wist te mobiliseren die hem in 15 jaar tijd in totaal maar liefst 3 miljoen kilo aan zwerfvuil (voornamelijk plastic) hielpen te vissen uit Amerikaanse rivieren. http://livinglandsandwaters.org/
