dinsdag, januari 13, 2015

Is het goed om veel te weten?

U had van mij nog foto's tegoed van ons bezoek aan het China Light Festival in Utrecht, eind vorig jaar: https://www.flickr.com/photos/terrebel/sets/72157649744690390/

Gisteravond filosofeerden wij rond de centrale vraag: 'Wat is 'begrijpen'? Geen makkelijke vraag, kan ik u verzekeren! Vanmorgen was ik bij de allergologe. Omdat ik goed reageerde op de behandeling hoef ik voorlopig niet terug te komen. Goed, niet?

Minder goed is dat ik al een paar dagen wat somber ben. Dat heeft natuurlijk alles te maken met het feit dat een goede vriend van mij plotseling overleed. Daardoor zie ik nu even alles alleen maar van de negatieve kant. Vanaf morgen, na de crematie, zal het vast weer beter gaan en ben ik snel weer mijn oude vertrouwde vrolijke zelfje.

Om te denken dat wie dan ook altijd maar vrolijk en optimistisch kan zijn is natuurlijk een misvatting.

Het is ook een misvatting te denken dat mensen in de middeleeuwen dom waren. 'Ja maar zij dachten dat de Aarde plat was!' Sorry, maar dat is gewoon niet waar. Goed, ze zullen er zijn geweest maar zelfs heden ten dage bestaat 'The Flat Earth Society'. Wat wij misschien voor hebben op onze middeleeuwse voorouders is onze ruime kennis van allerlei zaken. Vooral dankzij onze scholing, boeken en de laatste twee decennia internet.

De vraag is natuurlijk of het wel zo goed is om van alles veel te weten. Hoeveel middeleeuwers raakten overspannen van de enorme hoeveelheid informatie in hun hoofd of konden niet slapen omdat zij moesten denken aan die arme kindertjes in Syrië?

Zijn er in onze maatschappij nog mensen die weten hoe je zonder handleiding of machines een goede stoel in elkaar zet? Zijn er nog boeren die op basis van intuïtie en de vorm van de wolken weten wanneer pompoenzaadjes de grond in moeten?

Ik was bij een ouderwetse herenmodezaak - zo eentje die manchetknopen en vlinderstrikjes verkoopt - om te praten met de expert in hoeden aldaar. Ook hij vertelde niet in staat te zijn mijn jaren'50 hoge hoed te ontdeuken. 'Dat vakmanschap bestaat niet meer, meneer.' wist hij mij met spijt in de stem te vertellen. Bij een ouderwetse fourniturenzaak ging ik langs om plastic knoopjes van een shirt te vervangen door houten exemplaren. 'Geen enkel probleem, meneer!' vertelde de eigenaar mij voordat hij mij vroeg hoeveel ik er wilde hebben. Inderdaad: bij hem kun je knopen nog per stuk kopen. Bovendien kan hij nog mechanische naaimachines repareren. Maar ja, de goede man is inmiddels 83 jaar oud, kent niemand die zijn zaak wil overnemen en heeft niet het eeuwig leven.

Elementaire vakkennis gaat verloren ten behoeve van een enorme algemene kennis en op onze intuïtie vertrouwen wij al een paar generaties niet meer. Goed, wij weten op wat voor ondergrond men tennist op het toernooi van Roland Garros maar kunt u een konijntje villen?