vrijdag, oktober 03, 2014

Stuiterbal (een verhaaltje)

Het monster kon niet worden verslagen. Te meer omdat het niet één monster was maar meer een entiteit die uit meerdere wezens bestond. Met hun nietsziende ogen en hun pikzwarte huid, glimmend van angstzweet bleven zij komen. Als een eindeloze serie zeegolven bleven zij inbeuken op zijn inmiddels krachteloze lichaam. En hij bezweek.

In zijn droom aan de andere kant was zij bij hem. Om hem bij te staan in zijn strijd en de moed op te brengen de duisternis in zijn ziel het hoofd te bieden. En hij kwam terug.

Het monster/de monsters in complete verbijstering! Hij versloeg hen door één enkel wezen neer te slaan. Niet als mens, want daar kon men zich tegen verdedigen.

In de druipnatte donkergrijze grotten die mogelijk ouder waren dan de planeet, versloeg hij zijn demonen in zijn reïncarnatie van roze stuiterbal.

==================================
Meer lezen?