Maar dankzij zijn gastheer - de PR man van een groot internationaal bedrijf - had hij tenminste veel van Amsterdam gezien. Niet al zijn vooroordelen werden bewaarheid. Zo liep slechts een handjevol Amsterdammers rond onder invloed van drugs en liep - zeer tot zijn teleurstelling - niet één Hollander die hij ontmoette op klompen.
Hij zou zijn echtgenote maar niet vertellen wat hij die nacht ervoor in het fameuze Red Light District dames met bananen had zien doen. Hij had prachtige musea van binnen gezien en indrukwekkende gebouwen van buiten.
Maar het meest onder de indruk was hij van zijn ontmoeting met de dame van de catering in het congrescentrum. Zij deed hem denken aan de eerste jaren van zijn huwelijk; de onbevangenheid, de hoop op een mooie toekomst... Bijna vergat hij dat hij was getrouwd. Bijna.
Hij glimlachte bij de herinnering aan Carla. Karin? Clara?
Mensen die achter hem stonden hoorde hij gniffelen maar hij wist niet waarom.
Zijn hemd was te kort en zijn broek hing te laag. Zo gekleed kon hij makkelijk doorgaan voor bouwvakker.
Pas toen hij op Schiphol de douane was gepasseerd besefte hij waarom hij steeds een koude tochtvlaag voelde over zijn onderrug. Dat kwam door het waarschuwingsbordje bij de loopband naar zijn Gate. Dat meldde 'Mind your Step' maar in zijn hoofd hoorde hij de beruchte Engelse waarschuwing 'Mind the Gap'.
===========================
Meer lezen?
http://www.bol.com/nl/p/fantastische-ontmoetingen/9200000025107889/
http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel