Vandaag trainde ik wat, dronk koffie bij een buurvrouw en deed kleine klusjes in en om het huis. Ik sprak met de gebiedsbeheerder en voerde met een oudere mevrouw een praatje over het mooie weer en het genieten van de natuur in de grote stad. Gisteren was er een kostuum doorloop met liedjesrepetitie in verband met komende optredens en 's avonds streek ik een stapel wasgoed weg terwijl ik een paar nieuwe opdrachten binnen haalde.
Maandag nam ik wat liedteksten door in verband met een paar komende (niet-openbare) optredens en om die dus dinsdag met de andere leden van het betreffende groepje door te nemen. Of je nu op kantoor zit of op de planken staat: voorbereiding hoort bij het werk. Intussen ben ik gevraagd voor een maandelijks terugkerende opdracht maar blijf ik nog zoeken naar een part-time bijbaan.
Wellicht de grootste zoektocht uit de geschiedenis is die naar vlucht MH370 van Malaysian Airlines. Het vliegtuig en haar bemanning en passagiers zijn plotseling verdwenen in een bijzonder groot gebied en het vinden is niet makkelijk. Ook niet met heel veel mankracht. Stel u voor dat u een verlovingsring bent kwijtgeraakt, iemand helpt u met zoeken en u zegt: 'Eh. ik denk dat die ring ergens in New York van mijn vinger is gegleden.' Dat dus.
De ideeën over de verdwijning lopen uiteen van 'Een verhoogde activiteit van chemtrails die wijst op een ontvoering door een buitenaardse intelligentie' tot een kaping via een bomaanslag tot een eenvoudig mechanisch falen. Mensen vragen zich af waarom passagiers niet even met hun mobieltje hebben gebeld toen zij merkten dat het misging. Tegen die uitspraak zijn twee bezwaren: - Er zijn bijzonder weinig zendmasten midden in de oceaan; - Op het moment dat het lichaam uiteen gereten wordt door een plotselinge explosie zullen weinigen de tegenwoordigheid van geest, noch de tijd hebben om hun mobieltje te pakken, te wachten tot die is opgestart (bij opstijgen wordt men geacht het mobieltje uit te schakelen) en dan rustig iemand te bellen om te vertellen dat er een explosie aan de gang is.
Wat betreft die aliens: ik geloof dat ze bestaan. Ergens ver weg. En mochten zij hier zijn dan zie ik absoluut niet het nut in van het ontvoeren van een vliegtuig vol mensen. Terwijl het ding vliegt! Via een advertentie mensen uitnodigen naar een kantoortje in een industrieterrein te komen waarbij je hen twee tientjes belooft voor het meedoen aan een enquête is vele malen goedkoper en effectiever.
Hoe dan ook: het schijnt dat nabestaanden en de directie van Malaysian Airlines al in gesprek zijn met een productiemaatschappij over de verfilming van het drama. Ik ga daar geen kaartje voor kopen.
E-tickets uitgeprint aan de deur laten zien gaat aan het doel voorbij. Bovendien komen er altijd administratie- én 'betaalkosten' bij. Stelt u zich voor dat u bij de bakker een brood koopt voor €2 en de bakker daar een dubbeltje administratiekosten bij optelt. Als de kassa open gaat om uw betaling in ontvangst te nemen zegt de bakker pas: 'en dan komt er nog vijf cent bij voor het openen en sluiten van de kassala. ' Helaas is dat - de analogie even door trekkend - het geval bij alle bakkers.
Maandag nam ik wat liedteksten door in verband met een paar komende (niet-openbare) optredens en om die dus dinsdag met de andere leden van het betreffende groepje door te nemen. Of je nu op kantoor zit of op de planken staat: voorbereiding hoort bij het werk. Intussen ben ik gevraagd voor een maandelijks terugkerende opdracht maar blijf ik nog zoeken naar een part-time bijbaan.
Wellicht de grootste zoektocht uit de geschiedenis is die naar vlucht MH370 van Malaysian Airlines. Het vliegtuig en haar bemanning en passagiers zijn plotseling verdwenen in een bijzonder groot gebied en het vinden is niet makkelijk. Ook niet met heel veel mankracht. Stel u voor dat u een verlovingsring bent kwijtgeraakt, iemand helpt u met zoeken en u zegt: 'Eh. ik denk dat die ring ergens in New York van mijn vinger is gegleden.' Dat dus.
De ideeën over de verdwijning lopen uiteen van 'Een verhoogde activiteit van chemtrails die wijst op een ontvoering door een buitenaardse intelligentie' tot een kaping via een bomaanslag tot een eenvoudig mechanisch falen. Mensen vragen zich af waarom passagiers niet even met hun mobieltje hebben gebeld toen zij merkten dat het misging. Tegen die uitspraak zijn twee bezwaren: - Er zijn bijzonder weinig zendmasten midden in de oceaan; - Op het moment dat het lichaam uiteen gereten wordt door een plotselinge explosie zullen weinigen de tegenwoordigheid van geest, noch de tijd hebben om hun mobieltje te pakken, te wachten tot die is opgestart (bij opstijgen wordt men geacht het mobieltje uit te schakelen) en dan rustig iemand te bellen om te vertellen dat er een explosie aan de gang is.
Wat betreft die aliens: ik geloof dat ze bestaan. Ergens ver weg. En mochten zij hier zijn dan zie ik absoluut niet het nut in van het ontvoeren van een vliegtuig vol mensen. Terwijl het ding vliegt! Via een advertentie mensen uitnodigen naar een kantoortje in een industrieterrein te komen waarbij je hen twee tientjes belooft voor het meedoen aan een enquête is vele malen goedkoper en effectiever.
Hoe dan ook: het schijnt dat nabestaanden en de directie van Malaysian Airlines al in gesprek zijn met een productiemaatschappij over de verfilming van het drama. Ik ga daar geen kaartje voor kopen.
E-tickets uitgeprint aan de deur laten zien gaat aan het doel voorbij. Bovendien komen er altijd administratie- én 'betaalkosten' bij. Stelt u zich voor dat u bij de bakker een brood koopt voor €2 en de bakker daar een dubbeltje administratiekosten bij optelt. Als de kassa open gaat om uw betaling in ontvangst te nemen zegt de bakker pas: 'en dan komt er nog vijf cent bij voor het openen en sluiten van de kassala. ' Helaas is dat - de analogie even door trekkend - het geval bij alle bakkers.
'Sorry maar de oven is stuk dus ik kan u geen brood leveren.'
-'Ja maar, ik heb u al twee euro betaald!'
'Dank u wel. Ziet u dat geld maar als een investering in een betere oven voor ons zodat wij u in de toekomst weer brood kunnen leveren.'
-'Ik wil gewoon mijn geld terug want ik heb betaald voor een product dat niet wordt geleverd!'
'Dan moet u bij de fabrikant van de oven zijn want het is niet mijn schuld dat de oven het niet doet.'
-'Dus u geeft mij niet mijn geld terug?'
'Klopt. En dat zijn wij ook niet verplicht. Kijkt u maar na in de Algemene Voorwaarden die u had kunnen opvragen en waarin staat dat die elke dag gewijzigd kunnen worden.'
Zouden wij bovenstaand gedrag accepteren van onze bakker? Ik denk van niet. Maar voor telecomproviders (en concertorganisatoren) is dit volstrekt normaal. En wij protesteren er nauwelijks tegen. Waarom komen wij niet massaal in opstand? Hebben wij het 'te druk'? Zijn wij gewoon lui geworden? Vinden wij dat anderen maar tijd en energie moeten steken in protesteren? Zijn wij afgestompt geraakt? En waardoor dan wel?
Het pleonasme van de dag is: slechte ervaringen uit het verleden
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Peaches Geldof
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Peaches Geldof