Ik ben weer erg benieuwd wie er zoal op de informatieavond van de Vrijmetselarij zullen verschijnen vanavond!
Vandaag deed ik het rustig aan: wat administratie, een paar sollicitaties versturen en schrijven. Maar geen huishouden! Omdat mijn zoon die taak (voor twee weken. Om te proberen.) op zich heeft genomen houd ik mij in wanneer ik een sok op de grond zie liggen of dagenlange vuile vaat op het aanrecht. Of was die al vijf dagen aan het droogrek hangt zonder dat er wat mee gebeurt. Behalve dat de kat het heel fijn vindt om er onder te liggen.
Het was een interessante thema-avond (over de BasisGGZ) die ik mocht presenteren donderdag! Vrijdag maakte ik kennis met mijn pas ingehuurde boekhoud(st)er, spraken mijn wederhelft en ik mijn dochter in de buurt van haar school waar ik haar een cadeautje gaf dat zij aan haar jarige zus kon overhandigen, lunchte ik daar vlakbij samen met mijn vriendin om die avond te genieten van een Valentijnsdiner in Bussum.
Zaterdag haalden wij een bankje op in Hoogeveen bij een dame die ik al jaren alleen virtueel kende via elkaars weblog terwijl mijn vriendin haar kende via andere wegen. Een erg leuke kennismaking tijdens de lunch! Ook met haar man. Omdat we toch in 'Het Noorden' waren (wij wonen zelf in Amsterdam) zijn wij meteen maar even vrienden gaan opzoeken in Kollum. Een fijn weerzien en wij eerden en bedankten een dier door dat lekker op te eten...;-) Even na middernacht zetten wij met mijn zoon's hulp het nieuwe bankje op de plek van de oude.
Zondag reisden wij naar Nijmegen voor een werkbespreking waar onder meer de vraag rees: 'Wat is eigenlijk nostalgie?' Voordat wij huiswaarts vertrokken genoten wij van een beetje extra gastvrijheid omdat de gastheer - net als wij - graag live wilde zien hoe de Nederlandse dames het zouden doen op de 1500 meter schaatsen op de lange baan. Welnu, het werden niet podium-plaatsen 1, 2 en 3 zoals met name de concurrentie had verwacht op basis van de prestaties van de heren. Nope; de Nederlandse vrouwen legden beslag op de plaatsen 1, 2, 3 én 4! Ongekend natuurlijk en - even vergetend hoe homoseksuelen worden behandeld in Rusland (Niet veel slechter dan in het Amerikaanse leger, op straat in Mali, in nachtclubs in Urk en zelfs in Schotland mogen homo's pas sinds vorige week (Toeval?) trouwen waarmee een aanzet is gegeven tot echte gelijke behandeling) - togen wij met blij gemoed naar huis. Ook in het besef dat het een fijn overleg was met fijne mensen.
Met al dat reizen was het handig dat ik mijn e-reader mee had en dus onderweg wat kon lezen. Toch maar weer eens rijlessen nemen opdat ik bij tijd en wijle mijn vriendin kan aflossen!
Boek nummer drie van dit jaar is 'Stralend Falen', een verzameling blogstukjes van Mariëlle Koks-Wolters. Herkenbare stukjes over het leven van een moeder die haar tijd probeert te verdelen tussen haar werk en haar gezin.
Vandaag deed ik het rustig aan: wat administratie, een paar sollicitaties versturen en schrijven. Maar geen huishouden! Omdat mijn zoon die taak (voor twee weken. Om te proberen.) op zich heeft genomen houd ik mij in wanneer ik een sok op de grond zie liggen of dagenlange vuile vaat op het aanrecht. Of was die al vijf dagen aan het droogrek hangt zonder dat er wat mee gebeurt. Behalve dat de kat het heel fijn vindt om er onder te liggen.
Het was een interessante thema-avond (over de BasisGGZ) die ik mocht presenteren donderdag! Vrijdag maakte ik kennis met mijn pas ingehuurde boekhoud(st)er, spraken mijn wederhelft en ik mijn dochter in de buurt van haar school waar ik haar een cadeautje gaf dat zij aan haar jarige zus kon overhandigen, lunchte ik daar vlakbij samen met mijn vriendin om die avond te genieten van een Valentijnsdiner in Bussum.
Zaterdag haalden wij een bankje op in Hoogeveen bij een dame die ik al jaren alleen virtueel kende via elkaars weblog terwijl mijn vriendin haar kende via andere wegen. Een erg leuke kennismaking tijdens de lunch! Ook met haar man. Omdat we toch in 'Het Noorden' waren (wij wonen zelf in Amsterdam) zijn wij meteen maar even vrienden gaan opzoeken in Kollum. Een fijn weerzien en wij eerden en bedankten een dier door dat lekker op te eten...;-) Even na middernacht zetten wij met mijn zoon's hulp het nieuwe bankje op de plek van de oude.
Zondag reisden wij naar Nijmegen voor een werkbespreking waar onder meer de vraag rees: 'Wat is eigenlijk nostalgie?' Voordat wij huiswaarts vertrokken genoten wij van een beetje extra gastvrijheid omdat de gastheer - net als wij - graag live wilde zien hoe de Nederlandse dames het zouden doen op de 1500 meter schaatsen op de lange baan. Welnu, het werden niet podium-plaatsen 1, 2 en 3 zoals met name de concurrentie had verwacht op basis van de prestaties van de heren. Nope; de Nederlandse vrouwen legden beslag op de plaatsen 1, 2, 3 én 4! Ongekend natuurlijk en - even vergetend hoe homoseksuelen worden behandeld in Rusland (Niet veel slechter dan in het Amerikaanse leger, op straat in Mali, in nachtclubs in Urk en zelfs in Schotland mogen homo's pas sinds vorige week (Toeval?) trouwen waarmee een aanzet is gegeven tot echte gelijke behandeling) - togen wij met blij gemoed naar huis. Ook in het besef dat het een fijn overleg was met fijne mensen.
Met al dat reizen was het handig dat ik mijn e-reader mee had en dus onderweg wat kon lezen. Toch maar weer eens rijlessen nemen opdat ik bij tijd en wijle mijn vriendin kan aflossen!
Boek nummer drie van dit jaar is 'Stralend Falen', een verzameling blogstukjes van Mariëlle Koks-Wolters. Herkenbare stukjes over het leven van een moeder die haar tijd probeert te verdelen tussen haar werk en haar gezin.
Zij is een goed voorbeeld van een vrouw die probeert het inkomen van haar man aan te vullen door geld te verdienen met een eigen bedrijf. Iets wat steeds vaker voorkomt. Net als het verschijnsel 'Hybride ZZP'er': mensen die te weinig verdienen met hun eigen bedrijf (bijvoorbeeld omdat zij te veel opdrachten doen als een vriendendienst en er dus te weinig geld voor vragen) en dus ander werk er in deeltijd bij nemen. Voor de wet zijn die mensen gedeeltelijk werkloos terwijl zij in de praktijk vaak (maar niet altijd natuurlijk!) harder werken dan mensen die vijf dagen per week op kantoor zitten.
Binnenkort zullen mensen die werkloos thuis zitten mogen worden gedwongen gratis te werken 'om iets terug te doen voor de maatschappij'.
Zij zullen te werk gesteld worden in bedrijven die eigendom zijn van wethouders en familieleden en vrienden daarvan. Officieel om die werklozen 'te helpen' maar feitelijk omdat de zwager van de wethouder zelfs illegale Roemenen te duur vindt om in zijn kassen te werken. Maar sorry, dat is mijn cynisme. De werkelijkheid is natuurlijk héél anders. Toch? (Ik hoop van wel!)
Zij zullen te werk gesteld worden in bedrijven die eigendom zijn van wethouders en familieleden en vrienden daarvan. Officieel om die werklozen 'te helpen' maar feitelijk omdat de zwager van de wethouder zelfs illegale Roemenen te duur vindt om in zijn kassen te werken. Maar sorry, dat is mijn cynisme. De werkelijkheid is natuurlijk héél anders. Toch? (Ik hoop van wel!)
Vanuit buurthuizen door het hele land heen zullen protestdemonstraties worden georganiseerd want mensen voor niets laten werken staat gelijk aan slavernij en is niet alleen in strijd met de Conventie van Genève maar ook met het Nederlands Wetboek van Strafrecht en diverse Europese regels, waaronder die over oneerlijke concurrentie en aanbesteding. Op het einde van de dag zal het management van het buurthuis bij de wethouder een petitie indienen. En meteen even vragen - voorzichtig, tussen neus en lippen door - of ook hun buurthuis in aanmerking komt voor zo'n fijne onbetaalde kracht voor achter de bar of om op de kinderen te letten bij het speeltuintje voor de deur op de woensdagmiddag.
Want van diezelfde wethouder moet het buurthuis bezuinigen en de enige manier waarop dat nog kan is door de enige betaalde kracht die er is (naast het management natuurlijk want het is een universeel gegeven dat managers onaantastbaar zijn) te ontslaan.
Of ben ik nu iets te cynisch?
Even een optimistisch filmpje over een onwaarschijnlijke winnaar op de Olympische Spelen:
Het pleonasme van de dag is: een domme PVV-stemmer
Even een optimistisch filmpje over een onwaarschijnlijke winnaar op de Olympische Spelen:
Het pleonasme van de dag is: een domme PVV-stemmer