Anderen zijn altijd schuldig. Wij nooit.

Vanmorgen lekker een paar kilo's erbij gepakt met trainen! Ik doe nu met mijn nieuwe heup 40 kilogram op de 'Famke Jansen' (Adductor) en duw meer dan mijn eigen gewicht (60 kilogram) weg met de legpress. Dat gaat dus de goede kant op. Daarna thuis gaan spelen met facturen, een paar lastige e-mails beantwoord en wat was weggestreken voor ik mij schoor om te werken op een bedrijfsfeest in theater Tuschinski. Een prachtig gebouw in het hartje van Amsterdam en een plezier voor elke bioscoopbezoeker. Het zou zonde zijn als een terroristische (of kapitalistische) aanslag een einde zou maken aan al dat moois.

Waarom moet elke terrorist de Koran op zijn nachtkastje hebben liggen? Timothy McVee was een terrorist. En een blanke christen. Ik bedoel maar. Maar goed: over twintig jaar zijn het geen heksen, communisten of moslims die overal schuldig aan zijn maar heeft een terrorist het Handboek Veganistisch Koken op zijn aanrecht liggen of Het Grote Handboek van de Disco. 

Oftewel: blijkbaar hebben wij dringend behoefte aan één enkele bevolkingsgroep die wij de schuld kunnen geven. Het liefst van alles. Zelf zijn wij natuurlijk nergens schuldig aan; het ligt altijd aan anderen. Meestal 'barbaren' genoemd. En dat is nog één van de nettere scheldwoorden die wij reserveren voor culturen die anders zijn dan de onze.

'Schoenen dragen verboden!' Als wij dat bordje op vakantie bij de ingang van een of ander heiligdom tegenkomen lijken wij wel eens te denken dat de lokale bewoners wel barbaren moeten zijn. Wie loopt er nu graag op blote voeten? Buiten dat dat eigenlijk veel beter is voor je lijf dan op schoenen te lopen had het wellicht ooit een andere reden. Uitsluitend rijke mensen konden zich ooit (en in sommige landen nog steeds!) schoenen veroorloven. 

Dat de leiders van een land een verbod instelden op het dragen van schoeisel op sommige plekken zorgde ervoor dat daar tenminste alle mensen gelijk waren. Arm of rijk zijn deed (en doet) daar niet ter zake. Ik weet natuurlijk niet hoe dat met u zit maar ik vind het een mooie gedachte.