Straks komen de medeleden van de kaartclub en gaan wij ons weer wagen aan een potje Magic: the Gathering. Altijd weer gezellig! Al ben ik dan een beetje brak van het op de markt staan met mijn vriendin en haar Rataplan Design. Leuk was dat mijn dochter mee was als kassadame en dat ik mijn vroegere docent Engels tegen het lijf liep. Hij herkende mij onmiddellijk! Dat heeft vast te maken met mijn sprekende ogen...
Zaterdag waren wij met de kinderen naar het Tropenmuseum voor de tentoonstelling Zwart/Wit; indringende rapportages over het Nederlandse verleden als slavendrijvers. Onze regering heeft toch echt wel verschrikkelijke dingen gedaan, dan wel goedgekeurd! Wel apart dat blanke Hollanders meer moeite hebben met alles wat maar lijkt op racisme dan donkere mensen. En trouwens: ook mensen met een donkere huid kunnen zich racistisch uitlaten, hoor! En als iemand met een licht getinte huid voel ik mij slecht op mijn gemak in een café dat uitsluitend wordt bevolkt door mannen van Surinaamse en Antilliaanse komaf! Bij het drankje na afloop vroeg ik mijn kinderen: 'En, wat vond jij het leukste aan slavernij?' Natuurlijk niet te beantwoorden, die vraag terwijl het toch vrij normaal is om na een rondleiding zo'n vraag voor de kiezen te krijgen.
Ook de tentoonstelling Escher meets Islamic Art liep - tot mijn niet geringe vreugde - nog in het Tropenmuseum. Erg interessant hoe de wereldberoemde graficus zich liet beïnvloeden door eeuwenoude islamitische kunst! Een feestje voor mijn hart en ziel en inspiratie voor nieuwe weblogstukjes. Hoezo waren en zijn moslims 'barbaren' en 'heidenen' die 'onze kunst' komen verpesten? Wat een fantastische cultuur! En vrijwel alles wat wij weten van wiskunde en astronomie hebben wij aan Arabieren te danken! Na ons bezoek aan KIT (Koninklijk Instituut voor de Tropen) haalden wij een frietje op de Dappermarkt en 's avonds genoten wij van zelfgebakken pannekoeken.
Vrijdag deed ik het rustig aan.
Donderdag begon met nieuwe oefeningen bij fysiotherapie, ging verder met een paar uren op kantoor zitten en eindigde met het presenteren van een thema-avond in de psychiatrie. De documentaire 'Dwaas en Deskundig' werd vertoond en in het nagesprek met de maker, Professor psychiater Jim van Os, kwamen mooie dingen naar voren. Men kwam tot nieuwe inzichten, leerde van elkaar, liet elkaar uitspreken en klaagde massaal over zorgverzekeraars; omdat die alles in een hokje willen plaatsen worden geen behandelingen en medicijnen meer vergoed waarvan niet 100 procent zekerheid vaststaat dat die bij alle patiënten werken. Niet iedere ziekte en niet ieder persoon valt nu eenmaal in een hokje te plaatsen en mijns inziens was het dus terecht dat men daarover klaagde.
Er zijn ouders die hebben geklaagd over verkleedde figuren die rondliepen in een winkelcentrum. Met Halloween. Hun kinderen schrokken van de 'engerds'. Het management van het winkelcentrum heeft excuses aangeboden en beloofd dat het nooit meer zal voorkomen dat er enge types rondlopen in het mooie glimmende winkelcentrum. Geldt dat verbod dan ook voor die ouders? Want die zijn pas écht eng! Vind ik. Eigenlijk wil ik ook een verbod op posters en muziek van Gers Pardoel want ik en honderden - zo niet duizenden! - krijgen de rillingen van die - ongetwijfeld ontzettend aardige - volkszanger.
Zaterdag waren wij met de kinderen naar het Tropenmuseum voor de tentoonstelling Zwart/Wit; indringende rapportages over het Nederlandse verleden als slavendrijvers. Onze regering heeft toch echt wel verschrikkelijke dingen gedaan, dan wel goedgekeurd! Wel apart dat blanke Hollanders meer moeite hebben met alles wat maar lijkt op racisme dan donkere mensen. En trouwens: ook mensen met een donkere huid kunnen zich racistisch uitlaten, hoor! En als iemand met een licht getinte huid voel ik mij slecht op mijn gemak in een café dat uitsluitend wordt bevolkt door mannen van Surinaamse en Antilliaanse komaf! Bij het drankje na afloop vroeg ik mijn kinderen: 'En, wat vond jij het leukste aan slavernij?' Natuurlijk niet te beantwoorden, die vraag terwijl het toch vrij normaal is om na een rondleiding zo'n vraag voor de kiezen te krijgen.
Ook de tentoonstelling Escher meets Islamic Art liep - tot mijn niet geringe vreugde - nog in het Tropenmuseum. Erg interessant hoe de wereldberoemde graficus zich liet beïnvloeden door eeuwenoude islamitische kunst! Een feestje voor mijn hart en ziel en inspiratie voor nieuwe weblogstukjes. Hoezo waren en zijn moslims 'barbaren' en 'heidenen' die 'onze kunst' komen verpesten? Wat een fantastische cultuur! En vrijwel alles wat wij weten van wiskunde en astronomie hebben wij aan Arabieren te danken! Na ons bezoek aan KIT (Koninklijk Instituut voor de Tropen) haalden wij een frietje op de Dappermarkt en 's avonds genoten wij van zelfgebakken pannekoeken.
Vrijdag deed ik het rustig aan.
Donderdag begon met nieuwe oefeningen bij fysiotherapie, ging verder met een paar uren op kantoor zitten en eindigde met het presenteren van een thema-avond in de psychiatrie. De documentaire 'Dwaas en Deskundig' werd vertoond en in het nagesprek met de maker, Professor psychiater Jim van Os, kwamen mooie dingen naar voren. Men kwam tot nieuwe inzichten, leerde van elkaar, liet elkaar uitspreken en klaagde massaal over zorgverzekeraars; omdat die alles in een hokje willen plaatsen worden geen behandelingen en medicijnen meer vergoed waarvan niet 100 procent zekerheid vaststaat dat die bij alle patiënten werken. Niet iedere ziekte en niet ieder persoon valt nu eenmaal in een hokje te plaatsen en mijns inziens was het dus terecht dat men daarover klaagde.
Er zijn ouders die hebben geklaagd over verkleedde figuren die rondliepen in een winkelcentrum. Met Halloween. Hun kinderen schrokken van de 'engerds'. Het management van het winkelcentrum heeft excuses aangeboden en beloofd dat het nooit meer zal voorkomen dat er enge types rondlopen in het mooie glimmende winkelcentrum. Geldt dat verbod dan ook voor die ouders? Want die zijn pas écht eng! Vind ik. Eigenlijk wil ik ook een verbod op posters en muziek van Gers Pardoel want ik en honderden - zo niet duizenden! - krijgen de rillingen van die - ongetwijfeld ontzettend aardige - volkszanger.
Kinderen zijn prima in staat om hun eigen keuzes te maken. Als je ze maar de tijd geeft. Een volwassene geeft zichzelf gemiddeld twee dagen om een nieuwe trui uit te zoeken. Hun kinderen geven zij gemiddeld 20 minuten in een speelgoedwinkel om een stuk speelgoed uit te zoeken. Ik vind dat niet eerlijk. Zouden zij zelf tevreden zijn met twintig minuten voor het uitzoeken van een nieuwe auto of een nieuw mobieltje? Ik denk van niet…