In de wachtkamer van de huisarts (waar ik zat voor een voorlopig wekelijkse anti-allergieprik) schreef ik een column voor de Bewonerskrant. Daarna ging ik op de koffie bij een vriend en vervolgens lunchen bij m'n moeder. Thuis telefonisch en per e-mail onderhandeld met opdrachtgevers voordat ik gezellig met m'n zoon ging eten en twee afleveringen bekijken van The Big Bang Theory.
Gezellig! In tegenstelling tot bureaucratisch gedoe afhandelen met instanties.
Woningcorporatie Ymere heeft bij monde van de door hen ingehuurde hovenier toegegeven zonder mijn instemming, zelfs zonder mij daarvan vooraf in kennis te stellen en zonder vergunning de boom in mijn achtertuin te hebben gekapt. Excuses kreeg ik niet maar wel de toezegging dat er over een maand een nieuwe boom staat. Verder gaf Ymere aan dat een schoorsteenveger en een stopcontact niet worden betaald uit de servicekosten. Op de vraag wat ik als huurder dan wél vergoed krijg uit de servicekosten antwoorde men: 'Nou, eh...bijvoorbeeld eh...Dat weet ik niet, meneer.'
Wie via http://www.ymere.nl een speurtocht onderneemt door het Onderhouds ABC ziet achter 'Schoorsteenveger' staan 'Uit servicekosten'. Normale mensen concluderen dan dat de schoorsteenveger wordt betaald uit de servicekosten. Toch blijven de (blijkbaar geen 'normale' maar 'bijzondere') mensen van Ymere erop staan dat de huurder zelf de schoorsteenveger moet betalen 'want dat is nou eenmaal zo, meneer.'
Van uitkeringsinstantie DWI kreeg ik twee weken uitstel om alle benodigde papieren voor de aanvraag van een scholierenvergoeding voor m'n zoon bij elkaar te krijgen. Bankafschriften, pensioenpremiepolissen...alles wat met mijn financiën te maken heeft wil men inzien. Logisch ook, want ze vertrouwen hun klanten evenveel als dat zij zichzelf vertrouwen...
Mijn debiteuren vertrouw ik natuurlijk ook maar toch stuur ik standaard een maand na dato een herinneringsfactuur. Dat men weigert mij (tijdig) te betalen voor mijn werkzaamheden is ongetwijfeld elke keer weer een ongelukje en zeker niet persoonlijk bedoeld...
Mij persoonlijk maakt het niet uit wie er begonnen is maar ze kunnen toch allebei wel gewoon stoppen? Zowel in Israël alsook in Palestina zitten volwassen mensen. Kunnen die dan echt niet bedenken dat mensen boos worden als je hun kinderen vermoordt? Waarom denken mensen dat geweld vanzelf eindigt als je maar meer geweld gebruikt dan de tegenpartij? Zo ontstaat een situatie waar uitsluitend wapenhandelaren en een handvol politici blij mee zijn. Zouden zij ook degenen zijn die het conflict bewust instandhouden? Je zou het haast gaan denken.
Voor de leut ende het vermaeck hierbij twee berichtjes die ik onlangs verspreidde via Twitter:
'They call me Eddie for a reason!' - 'Oh, and why is that?' 'My name is Eddie.'
Een jongeman in een jas met bontkraag en een scooter helpt een dame wiens boodschappen zojuist over het wegdek rolden. Ja hoor, wéér een Marokkaan!
