Zelf

Een handwasje gedaan, m'n nagels geknipt, spullen ingepakt voor de naderende vakantie, een nieuwe kijkdoos besteld omdat de huidige Digitale videorecorder van UPC de geest heeft gegeven en m'n moeder begeleid naar het ziekenhuis alwaar zij des morgens een ingreep zal ondergaan. Hopelijk heeft zij over een paar weken minder pijn bij het lopen dankzij een kunstader in het bovenbeen!

Een atleet wiens twee onderbenen zijn vervangen door mechanische exemplaren mag meedoen aan de Paralympics èn aan de reguliere Olympische Spelen. En er zijn mensen die daar schande van spreken. Hij zou een oneerlijk voordeel hebben. Maar hoe zit dat met zwemmers met een kunstheup? Of een tennisspeler met een plastic schouder? En Pieter van den Hoogenband zwom records mede vanwege zijn aparte lichaamsbouw. Is dat dan ook vals spelen? En is het wegscheren van lichaamsbeharing eigenlijk wel natuurlijk?

En zo kan men zich druk blijven maken...

Sommigen maken zich er druk over dat de Olympische Spelen in Londen ruim 10 miljard euro kosten. Toegegeven, het is een verschrikkelijke hoop geld. Zeker als je bedenkt dat je voor een paar dubbeltjes een paar kinderen in Afrika of Azië in leven kunt houden. Maar staat u daarbij stil wanneer u voor een euro een zak chips koopt of een nieuw mobiel aanschaft terwijl de oude het eigenlijk nog prima doet?

Die ruim 10 miljard valt trouwens in het niet bij de bijna 700 miljard dollar die de VS jaarlijks uitgeeft aan bommenwerpers en ander wapentuig. Geef dat geld op een andere manier uit en niemand hoeft ooit nog te sterven aan malaria, lepra of van de honger. Allemaal een kwestie van prioriteiten stellen.

Mijn vraag aan u is: moeten overheden mensen helpen of kunnen wij het zelf?

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Tony Martin