Spuitbus (Een verhaaltje)

Het laatste daglicht maakte plaats voor de kleuren van de nacht. En terwijl sommigen zich naar huis haastten, vulden anderen zich met blijde verwachtingen. Op het rolluik van een winkel zag hij een spreuk staan, aangebracht in een meisjesachtig handschrift dat hij meende te herkennen. Misschien was het niet van haar maar schrijven met pen of potlood is natuurlijk anders dan met een spuitbus.

Supermarkt

Een rose stuk rubber dat ooit dienst deed als rode skippybal, een nooit gebruikte wegwerp-barbecueset die zó oud was dat hooguit een antiquair er nog geld voor overheeft, een tennisbal met een touwtje eraan en een strandsetje voor 4-jarige kinderen terwijl m'n jongste inmiddels tien is. Ja, je vindt nog'ns wat bij het uitruimen van een tuinopbergmeubel! Niet in de laatste plaats een hoop stof en dode spinnen die niet allemaal dood blijken te zijn. Maar goed, we hebben veel weg kunnen gooien, de tas met spullen voor de rommelmarkt verder gevuld en wat dingetjes opzij gelegd waar m'n nichtjes wellicht blij van worden. Waar ik minder blij van word is al dat slechte nieuws van de laatste weken: bosbranden, een veerbootramp en zelfs een schietpartij in een bioscoop! Hoe vreselijk ook: ik blijf mijzelf voorhouden dat dagelijks zo'n 35000 mensen sterven van de honger en dat daar nauwelijks iemand om maalt. Liever maakt men zich druk om 'die arme circusdieren' terwijl men tegelijkertijd geniet van een mals stukje plofkip. Het grootste deel van vandaag brachten wij door op het strand van Zandvoort en 's avonds gingen wij naar het circus. Inderdaad, zo eentje met (al dan niet wilde) dieren. Hoewel ik bijvoorbeeld tijgers liever in de vrije natuur zie denk ik dat circusdieren beter af zijn dan de dieren die eindigen in stukjes cellofaan in de supermarkt.