Vanmorgen had ik weer'ns een goed gesprek met mijn ondernemerscoach en daarna ging ik lekker aan de slag met de van hem ontvangen tips. Bijvoorbeeld die voor het verbeteren van mijn website. Voornoemde actie werd ietwat bemoeilijkt door het onverwachte bezoek van maar liefst twee buurvrouwen die onafhankelijk van elkaar besloten bij mij langs te komen.
Nu ben ik geen complete digibeet maar een beetje met Joomla zitten spelen terwijl je er zo goed als niets van afweet is geen sinicure. Laat staan met gezellige afleiding. En misschien zit er ook wel een klein defect ergens in de code verborgen...
Als de auto een klein defect heeft ga je onderzoeken wat dat defect is en probeer je't te repareren. Lukt dat niet, dan vraag je't een bekende. lukt het dan nog niet dan breng je de auto naar de garage. Toch?
Maar waarom behandelen mensen hun relatie dan zo anders? 'O, nou...eh...de relatie is stuk. Dan gaan we maar uit elkaar en beginnen een nieuwe relatie met een ander.' Waarom niet samen bekijken wat het probleem is en eventueel hulp zoeken? Dat doen we met onze auto tenslotte ook!
Wij zijn sowieso heel dubbel in ons gedrag. Neem nu vrijheid. Wij zeggen dat vrijheid het hoogste goed is en er zijn er bij die bereid zijn hun leven te geven opdat anderen in vrijheid kunnen leven. Maar als vrijheid ons zo dierbaar is, waarom verbieden wij onze kinderen dan zoveel?
De overheid blijft ons ook steeds meer dingen verbieden. Zo is onlangs de door de pers zo gedoopte 'Damschreeuwer' weer opgepakt 'omdat hij misschien iets van plan zou kunnen zijn geweest'.
Zullen we meteen maar iedereen preventief opsluiten die er ooit stiekem aan heeft gedacht zijn of haar ex iets aan te doen? Elke volwassene als dief behandelen omdat hij of zij ooit als kind een snoepje uit een winkel heeft gestolen?
Leuk idee hoor, mensen preventief opsluiten maar waar leg je dan de grens en wie bepaalt dat? Nee, gelukkig hebben wij rechters maar zoals het er momenteel aan toe gaat vrees ik een afbraak van de rechtstaat.
