"De Cock en het Lijk aan de Kerkmuur" van Appie Baantjer is boek nummer 19 van dit jaar en gaat over...een moord. Een heerlijk weglezende "whodunnit". Uiteindelijk wordt de schuldige gepakt. En zo hoort dat ook.
Het is lang niet altijd zeker wie er schuldig is aan de dood van een medemens. Natuurlijk: wanneer iemand een mes in iemand's hart steekt is het vrij duidelijk. Maar zijn wapenleveranciers schuldig aan iemands dood? "Nee", zegt men dan "de schuldige is degene die de trekker over haalt." En drugsleveranciers dan? Die zijn dan ook niet schuldig want het gaat om degeen die de spuit hanteert. Toch? Gek genoeg roept men heel hard dat drugsdealers in wezen moordenaars zijn "want drugs zijn levensgevaarlijk!".
Maar waarom is Freddy Heineken dan geridderd ende gelauwerd? Hij had in het gevang gesmeten moeten worden als leverancier van de gevaarlijkste en meest verslavende harddrug die de mensheid ooit gekend heeft: alcohol.
Ik hou het kort dus daarom een oproepje: velen sterven aan overgewicht-gerelateerde ziektes dus pas op met oliebollen. Velen sterven aan auto-ongelukken dus pas op met oversteken. Velen belanden in het ziekenhuis door beten of krabben van huisdieren dus pas op met vreemde honden en katten...
En o ja: de meeste ongelukken met vuurwerk zijn alcohol-gerelateerd en waar heeft u eigenlijk meer last van: uw alcoholistische buurman die u en uw gezin het hele jaar door belaagt of die twee jongetjes die gisteren een rotje in uw richting wierpen?
Hoe dan ook: ik wens u en de uwen het allerbeste voor het nieuwe jaar; dat het beste van 2011 het slechtste van 2012 mag zijn. Ik ga er nu uit met een stukje muzikaal vuurwerk.
