'Het leven van Pi' van Yann Martel is boek nummer 16 van dit jaar. Zij die zeggen dat het een zeer interessant boek is dat vermaakt en aan het denken zet hebben mijns inziens volkomen gelijk...Heb mij er kostelijk mee geamuseerd en vond het jammer dat't uit was.
Na het (betaald) uitgaan zaterdag logeerde ik bij een vriend in Rotterdam. Als kleine tegenprestatie leerde ik hem zondag klepon maken om later op de avond mijn zoon thuis in Amsterdam te leren hoe pisang goreng bereid wordt. De volgende dag deelde hij de gebakken banaan uit tijdens het sinterklaasfeest op school waar alle jongelui iets te happen hadden meegenomen.
De Amerikanen namen na het aftreden van president Moebarak op visite iets mee voor het volk van Egypte: tienduizenden traangasgranaten voor de veiligheidstroepen. Om in te zetten tegen het nog steeds opstandige volk.
Na het inzetten van m'n nieuwe heup had ik bij de fysiotherapeut moeite met een wandeltempo op de lopende band van twee kilometer per uur. We zijn nu twee maanden verder en een tempo van vier kilometer per uur is inmiddels urine van de Felix Domesticus.
P.s. Een felicitatie aan onze geliefde zuiderburen lijkt mij op z'n plaats: jullie hebben een plek veroverd in het Guiness Book of Worldrecords met de eindelijke formatie van een nieuwe regering. Houzee!
