Onze welvaart in de Gouden Eeuw dreef op slavenhandel en wie ziet dat voor een paar euro per uur mensen uit Polen onze huizen goedkoop neerzetten en onze asperges uit de grond trekken, ziet dat er in wezen weinig is veranderd. Dan is er nog het feit dat wi zelf te lui zijn om onze eigen rotzooi op te ruimen en dat daarom laten doen door mensen uit Turkije, Marokko en andere uitheemse landen. Bovendien, zo leerde ex-parlementariër Willem Vermeend mij vanmorgen, halen wij maar liefst 70 procent van onze totale inkomsten uit het buitenland.
Mensen die dus roepen dat wij best zonder buitenlanders kunnen en zelfs beweren een hekel te hebben aan 'al die buitenlanders die onze baantjes inpikken' zijn niet alleen xenofoob maar ook gewoon dom. Zonder 'al die buitenlanders' zouden zij heel wat minder lekkers in hun schoen vinden met Sinterklaas. Overigens zelf óók een buitenlander.
Veel mensen kennen natuurlijk het verhaal van Mauro Manuel, de 18-jarige jongeman die een speelbal werd van politici terwijl hij niets anders wilde dan gewoon in Nederland mogen blijven wonen. Toch moet hij terug naar Angola, een land waar hij de cultuur niet van kent, waar hij de taal niet spreekt en waar hij niets te zoeken heeft. In Nederland is hij thuis. Dat geldt ook voor Jossef uit Alkmaar. Het joch is 9, woont inmiddels 8 jaar in Nederland maar moet terug naar Ethiopïe.
Voor mevrouw Kulamani Sithamparapillai (mooie naam, niet?) geldt een iets ander verhaal. Zij is 73, ernstig ziek en na 10 jaar lang allerlei gerechtelijke procedures te hebben doorlopen hebben de nep-christenen van het CDA, de nep-liberalen van de VVD met gedoogsteun van de tegenstanders van de vrijheid, de PVV en gedoogsteun van de namaak barmhartige Samaritanen van de SGP besloten dat mevrouw Sithamparapillai terug moet naar Sri Lanka. Zij mag niet in Nederland blijven ondanks dat haar dochter die hier woont en getrouwd is ontzettend graag haar zieke moeder in huis wil nemen en voor haar wil zorgen. Want 'Regels zijn regels', 'wet is wet' en 'Ordnung muss sein!'. Hoort u de hakjes tegen elkaar klakken?
Het meest gehoorde argument is 'We moeten die mensen wel op transport zetten want anders blíjven we uitzonderingen maken.' De NSB'ers (zo, dat is er uit) vinden echter wèl dat er een uitzondering op de regels moet worden gemaakt voor zichzelf 'Want zij reden maar 5 kilometer per uur te hard' en vervolgens 'reden zij maar 6 kilometer per uur te hard' en toen reden zij 'maar 7 kilometer te hard.' Als echte Farizeeërs vinden zij dan opeens níet dat de wet voor iedereen geldt. Opeens geldt niet 'regels zijn regels', 'wet is wet' en 'Ordnung muss sein.'
En dan nu even lachen: Robin Williams over de genoegens van de Smartphone: 'Stop looking at your phone. Live your life!'