Samen liepen zij te luisteren naar de geluiden van een ontwakende stad. Hij was nu bijna thuis en wist dat dit zijn enige kans was haar nog wat langer te blijven zien.
Tot zijn vreugde, opluchting en verrassing ging zij in op zijn aanbod om bij hem thuis nog een afzakkertje te nemen.
Zij bleef onverwacht slapen en had voor haar contactlenzen geen opbergbakje of lensvloeistof bij zich. Daarom vulde hij voor haar een klein schoteltje met zijn speciaal voor dat doel opgewekte tranen.
Dat was het meest romantische dat ooit iemand voor haar had gedaan. Zei ze.
En waarom zou hij haar niet geloven?