dinsdag, augustus 30, 2011

Helpen

Met m'n dochter samen luisterde ik zaterdag op haar mp3-speler naar Selena Gomez en Britney Spears. De volgende dag speelde ik met haar een spelletje 'checkers', de Amerikaanse variant op dammen.

Ook lunchten wij die dag bij mijn moeder.

Maandag hadden wij nog steeds geen internet-verbinding en bleek de helpdesk van provider Scarlet onbereikbaar. De opname van een mannenstem vertelde dat het intoetsen van de '1' ervoor zou zorgen dat wij 'zo spoedig mogelijk' zouden worden teruggebeld. Nou...eh...niet dus.

Omdat ik zo langzamerhand graag weer commentaar wil leveren op stukjes van collega-webloggers (en e-mails beantwoorden en informatie opzoeken, etc. Bovendien wil mijn zoon dolgraag weer online gamen. En daar bovenop betaal ik nu voor een adsl-verbinding voor internet en telefonie die ik dus niet heb) besloot ik het vandaag anders aan te pakken.

O ja: enig idee hoe lastig het is om een volledig stukje ( dit dus) te typen op een smartphone terwijl je neus leegdruppelt door een verkoudheid, de ogen voortduren betraand zijn en heet aanvoelen door een allergie en je intussen gek wordt van een door gordelroos veroorzaakte jeuk?

Hoe dan ook: vandaag belde ik de helpdesk met hetzelfde resultaat als gisteren: een teleurstelling rijker en een paar dubbeltjes armer. Het betreffende nummer is namelijk niet gratis.

'Maar de Scarlet verkoop-lijn is wèl gratis!' bedacht ik opeens. Aan de aardige dame van de sales-afdeling vroeg ik doorverbonden te worden met de helpdesk. Wat zij tot mijn verbijstering eenvoudigweg deed!

Een bijzonder net heerschap vroeg mij zoon (kan zelf vanwege mijn versleten heup niet op handen en knieën onder een bureau kruipen) een aantal apparaten te ontkoppelen en weer aan te sluiten en vertelde even later dat het probleem moest liggen aan de zijde van Scarlett. Hij beloofde terug te bellen zodra het probleem was verholpen. Nou, daar wachten we dan maar geduldig op...hooguit tot morgen want anders heeft Scarlet een probleem...

Bij de belegering van Troje had men ook een probleem; het lukte maar niet de stad in te nemen en daarom bedacht men een list. Eentje die later bekend werd als 'Het Paard van Troje': een groot houten paard werd als cadeautje 'achtergelaten' terwijl de belegeraars zich zichtbaar terugtrokken. De verdedigers van de stad haalden het beeld naar binnen en werden afgeslacht door de in het paard verstopte soldaten...Wat mij betreft een prachtige vertelling van geschiedschrijver Homerus. Mijn eigen pas ontwikkelde theorie is dat het verhaal is gebasseerd op een vertaalfoutje en het oorspronkelijk ging om 'De Hoer van Troje'. Of misschien werd het woord 'paard' (berijden?) wel gebruikt om een prostituee mee aan te duiden!?

Hoe dan ook: op gegeven moment stonden er een paar dames van lichte zeden voor de poort die door de vermoeide soldaten met alle liefde werden binnengelaten; na al die tijd waren ze wel toe aan een goede harde...eh...massage. Om vervolgens door de 'dames' te worden afgeslacht...

Momenteel worden duizenden afgeslacht in de Hoorn van Afrika. 'Normaal' sterven zo'n 35.000 mensen per dag van de honger. Tegenwoordig is dat eerder 45.000 mensen per dag. PER DAG dus, hè!

Dan lijkt het vreemd dat in dat gebied verbouwde boontjes gewoon bij ons in de supermarkt te krijgen zijn. Mee eens. Toch is dat de praktijk; Afrikaanse landen 'krijgen' van ons geld dat zij verplicht moeten investeren in Nederlandse landbouwmachines. Doen zij dat niet (bijvoorbeeld bij tegenvallende oogst) dan kunnen zij geld lenen om die machines (die zij vaak niet eens nodig hebben én hen afhankelijk maakt van bedrijven als Shell voor de olie en benzine) alsnog te kunnen betalen moeten zij de weinige oogst die zij hebben wel verkopen. Nederlandse bedrijven zijn er dan snel bij 'om die arme Afrikaantjes' te 'helpen'...
http://www.terrebel.nl

Weet u zeker dat u een uitdraai van dit bericht nodig heeft?