donderdag, juli 28, 2011

Gepubliceerd

Vandaag op straat weer diverse buren ontmoet en even mee staan kletsen. Een buurvrouw gaat bijna op vakantie, bij een buurman werd een pakje voor mij bezorgd die hij aan een buurman afgaf die mij vaker ziet die het op zijn beurt aan zijn vriendin gaf die nóg dichter bij mij woont.

Ja, ik klets wat af! Niet alleen in mijn eigen buurt maar ook in Leipzig, Dresden of waar dan ook...

Op z'n minst even 'goedemiddag' zeggen tegen de buschauffeur of glimlachen tegen de kassadame bij het overhandigen van het wisselgeld. Het moet natuurlijk niet maar het maakt het leven gewoon wat plezieriger. Het is eigenlijk een sociale conventie.

Woningcorporatie Ymere denkt daar heel anders over. Onlangs waren in mijn tuin en in het lege huis naast mij bouwvakkers bezig. Er werd een steiger in mijn tuin neergezet en een week lang werd er flink veel herrie gemaakt om van de aanliggende woning een modelwoning te maken. Oppervlakkig zag het 120 jaar oude niet-geïsoleerde huis van 39m2 er prachtig uit en er zijn vast mensen te vinden die er 200.000 euro voor willen neertellen.

Ooit was het de primaire taak van woningcorporaties om mensen aan een passende woning te helpen maar tegenwoordig heeft ook woningcorporatie Ymere maar één echt doel: zoveel mogelijk geld verdienen waarbij het niet uitmaakt hoeveel mensen daar last van hebben.

Ene Daphne van de klantenservice vertelde zelfs letterlijk: "Wij zijn juridisch niet verplicht om huurders vooraf in te lichten over overlast, dus dat doen wij niet meer."

Vaste lezers weten dat er inmiddels een pittige brief in mijn vingers zit die binnen afzienbare tijd zal worden verstuurd én gepubliceerd.