Hij stelde het tempo van zijn passen naar beneden bij. Zo liep hij even snel als zij en kon hij langer bij haar in de buurt blijven. Hij had zo ook meer tijd om te bedenken wat hij kon zeggen om met haar in contact te komen.
"Heb ik jou niet al eens eerder ergens gezien?" was zijn niet verbijsterend originele openingszin. Maar hij meende het wel: hij had haar écht ergens eerder gezien.
Zij schudde het mooie hoofd en ontkende met zoetgevooisde stem dat zij elkaar kenden.
Maar zij lachte naar hem.
En opeens wist hij het! De vorige dag nog zag hij haar rijden in haar hippe rode autootje. Zij reed langzaam over het kruispunt, één hand aan het stuur en in de andere haar mobieltje. Het getoeter achter haar weerhield haar er niet van meer aandacht te besteden aan haar berichtenscherm dan aan haar rij-omgeving.
Neen, wilde hij wat met een dame beginnen dan diende zij wél te beschikken over enige intelligentie.
