Gisteren een potje lopen strijken, de toiletpot schoongemaakt, wat puntjes op de i gezet voor mijn tweede verhalenbundel en een paar bladzijdes verder geschreven aan m'n eerste roman. Verder het een en ander uitgezocht voor een stichting waar ik voor werk en mijn zoon gefeliciteerd met zijn 9.8 voor Frans.
Vanmorgen (half 10 tot half 12) kwam ik diverse bekenden tegen op een netwerkborrelontbijt voor zelfstandigen en voor de lunch (van 1 tot drie) sprak ik met de dame die eerdaags een praatje komt houden op een thema-avond die ik mag mede-organiseren en presenteren. Met vriend Georges later in de middag (half vier) nog even gezellig een kopje koffie gedronken in een lokaal etablissement. Daarna met mijn zoon een uurtje (van 5 tot 7...)zitten gamen.
Intussen nog een stapeltje kijkschijfjes te koop gezet via Bol.com en al snel zelfs eentje verkocht! Mocht u er ook eentje willen kopen uit mijn verzameling dan kunt u klikken op deze link. U leest het: ik had weer eens een heerlijk dagje.
En dat allemaal zonder haast. Haast is nergens goed voor, is mijn mening. Kent u iemand die ooit profijt heeft gehad van haast hebben? Naast hartspecialisten dan en de mensen die betaald krijgen om dode lichamen van treinen af te schrapen? Ik niet.
Mijn tip om te genieten van het niet-hebben van haast:
Heel simpel: ga een redelijk drukke straat op, zoek een plekje waar je niemand in de weg staat en kijk vol verbazing naar al die mensen om je heen die alleen maar haast lijken te hebben. Soms pik je er het gezicht uit van iemand die dat eigenlijk ook maar raar vindt en opvallend vaak zullen jouw blik en die van hem of haar elkaar kruisen. De glimlach komt dan helemaal vanzelf...succes!
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Michael Gough