De Ferman liet ik alleen met zijn huiswerk en de spelconsole om mijn opwachting te maken in Breda. Of - zoals die stad met carnaval heet - ut Kielegat. De hele zondagavond stond ik te hossen tussen allemaal verklede mensen. En dat zonder stok! Omdat ik die vorig jaar wél mee had en het heel lastig is om met een stok in de hand door een mensenmassa te manouvreren, je arm te slaan om een danspartner én een biertje te drinken besloot ik de stok ditmaal bij vriend Erwin thuis te laten.
Voordeel van bijzonder drukke kroegen: je kunt niet omvallen, al zou je willen!
Ik had nauwelijks last van mijn versleten heup en dat is deels te danken aan de nieuwe therapie die ik sinds twee maanden volg. Al snel in het begin kon ik 's nachts doorslapen zonder wakker te worden van de pijn bij het omdraaien. Na een week of wat ging trappenlopen ook steeds makkelijker, al voelde ik de spieren in mijn been wel eens protesteren als zij hard moesten werken.
Laatst in de trein legde ik zittend en nietsvermoedend mijn linkerbeen over het rechter; iets dat ik een paar maanden geleden nog voor onmogelijk had gehouden om te doen zonder hulp!
Dus ja, ik ben blij dat ik http://www.relaxatietherapie.nl/heb leren kennen. (Tsjonge, het lijkt wel reclame, nietwaar?)
Voor wie zich afvraagt hoe het nu verder ging na mijn laatste bericht aan Albert Heijn is hier het vervolg
Hun antwoord: