Deze tekst had ik eerder getypt en zet ik nu online met m'n zoon's mobiel als modem...UPDATE: zomaar opééns is de reguliere internetverbinding weer aktief...yihaa! :-)
Vanmiddag waren wij zomaar opeens verstoken van internet en aangezien onze telefoon op hetzelfde modem is aangesloten waren wij dus ook telefonisch niet bereikbaar. Behalve dan per mobiel. Eigenlijk ben ik het er niet zo mee eens, met die tegenslagen die mij zo vaak ten deel vallen. Sterker nog -om met mijn vroegere collega uit Almere te spreken- ik wordt daar soms erg irritant van...
Vrijdag een leuke avond gehad bij een vriend thuis die ik al heel lang niet gesproken had. Eind vorig jaar kwamen we elkaar op straat tegen en besloten snel weer af te spreken.
Zaterdag dochter Eva opgehaald en met haar en haar grote broer wezen lunchen bij mijn moeder. Bij thuiskomst bleek mijn sleutel niet op het slot van de voordeur te passen. Die van mijn zoon ook niet.
Via een buurvrouw en de keukendeur konden wij alsnog naar binnen en de woningbouw bellen die eea snel weer in orde maakte. Waarvoor de complimenten!
Toch geeft het even aan hoe nuttig het kan zijn om zelden de achterdeur op slot te doen. En waarom ook eigenlijk? Als je je buren niet kunt vertrouwen, wie dan eigenlijk wél? Slegs één keer was ik wat kwijt; een pak koffie. Maar een paar dagen later stond er een nieuw pak op het aanrecht. Met een briefje erbij:'Sorry maar ik had dringend caffeïne nodig.'
Voor ons een normale gang van zaken, al besef ik dat anderen dat vreemd zouden vinden.
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Albert Jan Evenhuis, Albert Heijn en Peter Post