De woorden die uit haar vingers kwamen deden hem glimlachen en nieuwsgierig worden naar hoe zij zouden klinken indien zij uit haar mond weerklonken.
Bij haar naam stelde hij zich een uiterlijk voor dat ongetwijfeld zou afwijken van de werkelijkheid.
Zou zij nagellak gebruiken of hield zij haar nagels kort en ongeverfd?
Zou zij lange haren hebben en die dan in een staart dragen om het schrijven niet in de weg te zitten?
Hij fantaseerde verder. Gewoon omdat dat kon.
Of hij haar ooit zou ontmoeten interesseerde hem eigenlijk niet zozeer.
Hij was al meer dan tevreden met het lezen van haar woorden.