Minister Opstelten van Veiligheid en Justitie is zwaar tégen het oplossen van problemen. Liever verplaatst hij die. Zoals hangjongeren. Met een nieuwe wet kunnen overlast veroorzakende jongeren voortaan een wijk uitgezet worden. Kunnen ze lekker rustig drie straten verderop gaan hangen. Meneer Ivo verwacht dat de jongelui dat rustig en gelaten zullen ondergaan. Dus in plaats van ergens in een portiekje een jointje te roken gaan ze voortaan in een andere buurt écht keet schoppen. Met dank aan de nieuwe minister.
En wat gaat hij doen aan hangouderen? Al meerdere malen blokkeerde zo'n groepje rollator-gebruikers de stoep om lekker te gaan staan kletsen. Dat kun je "pardon" roepen of "Mag ik er even langs?" maar ze doen gewoon alsof je doof bent. Noodgedwongen moet je er dan langs via de autoweg of het fietspad, met alle gevolgen van dien.
Alleen maar hangjongeren aan willen pakken en hangouderen met rust laten is gewoon ouderwets.
Noem mij maar ouderwets maar mensen die zichzelf ouderwets vinden omdat ze 'nu nog steeds' met een Senseo-apparaat koffie zetten vind ik niet ouderwets.
Wel raar: van die mensen die klagen dat ze het zo arm hebben maar dan wel een cappucino-apparaat van 249 euro kopen...
Onlangs werd het weer bevestigd: de rijken in dit land worden rijker en de armen steeds armer. Dat hebben we vooral te danken aan CDA-beleid. Helaas zijn er mensen die naar de dominee blijven luisteren en op het CDA stemmen omdat dat een christelijk partij zou zijn. Momenteel heeft de tien rijkste procent van de Nederlandse bevolking ongeveer 60 procent van al het kapitaal in handen en het nieuwe kabinet ziet die verhouding graag nóg schever groeien.
En dus zijn weer de minder rijken in de samenleving de dupe. Maar wat doen we eraan? Als bijvoorbeeld al die bedrijven en instellingen die willen bezuinigen ipv 100 'gewone' werknemers nu eens 8 topmanagers zouden ontslaan dan bezuinigen ze hetzelfde bedrag én zijn er minder mensen aan de top die het bedrijf de vernieling in kunnen helpen én hoeven er minder uitkeringen te worden uitbetaald. Zou je denken. Maar ja, dan is er eerst een mentaliteitsverandering nodig.
Zo kun je gerust stellen dat het goed zou zijn als elk bedrijf tien procent van het reclame-budget in een mondiaal potje zou inleggen. Met dat geld zou een dodelijke ziekte die dagelijks zo'n 38.000 mensen het leven kost genezen kunnen worden. Namelijk honger.
Maar ja: Wat is nu belangrijker...levens redden of geld verdienen?
Minder belangrijk maar wel zo leuk is het op straat tegenkomen van bekenden. Zo kwam ik onlangs tijdens hetzelfde supermarkt-bezoek buurvrouw Angela tegen en een vroegere schoolmoeder. Zij merkte op mij onlangs aan het werk te hebben gezien bij het Halloween Hairball-feest in Paradiso.
Zo zie je maar weer: het is een kleine wereld.