Hij was best een beetje zenuwachtig toen hij bij haar aanbelde maar al snel voelde hij zich volkomen op zijn gemak en liet haar toe in zijn leven.
Zijn vingers verloren hun greep op een koekje en zijn voeten begonnen te tintelen. Hij voelde een lichte druk op zijn hart toen zij hem voor de tweede keer om zijn naam vroeg. Hij nam een slok thee maar het slikken ging moeizaam.
Herinneringen kwamen boven en dreven weg op de warmte die uitging van haar handen en haar stem.
Bij het verlaten van haar woning voelde hij zich lichter, bijna opgelucht.