Maandag was voor uitslapen en inpakken. En natuurlijk om souvenirs te kopen voor het thuisfront. Ons laatste avondmaal in Dresden nuttigden wij in een Turks restaurant. Eerder op de dag regelden wij nog wat papierwerk op het kantoor van de festival-directeur en liepen wij een laatste rondje over het terrein van Die Scheune. Een aantal collega's herkendde ik maar met moeite vanwege het ontbreken van kostuums en theater-schmink. Het afscheid van de kok was allerhartelijkst en ook van verscheidene winkeliers in de omgeving mochten wij de complimenten voor onze show in ontvangst nemen.
De dag van ons vertrek nog afscheid genomen van enkele vrijwilligers die tevens dienstdeden als afbrekers. De laatste restanten van de tenten, de Bratwurst-plek en de "Flammkuchen" (Duits voor barbecue) vonden een plekje en soms een laatste rustplaats in containers, auto's en vrachtwagens. Intussen wachtten wij op het Poolse taxibusje dat ons terug zou brengen naar Amsterdam.
De rit van zo'n negen uren verliep voorspoedig en ik kwam een eind verder in een meegebracht boek. Onderweg ook nog wat rek-en strek oefeningen gedaan ten bate van m'n heup
en inpiratie gekregen voor een paar verhaaltjes.
Thuis wachtte ons een gevulde koelkast en nog levende goudvissen. Dat dankzij de goede zorgen van buurvrouw Hetty.
Ter lering ende vermaeck bij deze nog enkele foto's met dank aan mijn zoon voor het nemen van de meeste daarvan en aan André Wirsig voor dat portret van ondergetekende waarbij ik voor de tent zit met een sigaretje. Zelf gebruikte ik vooral m'n trouwe ouwe Nokia N93 voor het maken van wat foto's. Ongetwijfeld eerdaags meer op Facebook en Flickr. (Klikken is vergroten)
