Een dag of tien geleden verloor ik de punt van m'n (zelfgemaakte) wandelstok: een metalen ring met een rubber dopje. Vandaag was ik op visite bij vriend Pieter en later bij m'n moeder. Mijn route leidt mij door een bepaalde straat. Normaliter loop ik daar aan de rechterkant op het trottoir maar vanwege een stapel vuilniszakken besloot ik links te lopen. Onder een struik in een voortuintje zag ik'm opeens liggen: het puntje dat ik kwijt was. Het was'em echt!
