Gisteravond was ik met buurvrouw Winonah en vriend Erwin naar een concert van de legendarische band Uriah Heep. Die viert dit jaar het 40-jarig bestaan. 22 Studio-albums staan op naam van Uriah Heep. De Live-albums en compilaties tellen we maar niet mee.
In het voorprogramma stond de Nederlandse cover-band 666 The Nightmare haar best te doen het publiek warm te maken en was daar zeer succesvol in door het produceren van rockhits uit de jaren '70 en '80.
Na die veertig jaren zijn de lange haren wat grijzer en wordt er wat minder over het podium heen en weer gerend. Maar de heren rocken nog steeds!
Zanger Bernie Shaw loopt enthousiast rond en in de stukken waar hij niet zingt stopt hij zijn microfoon in de holster van zijn broek, als een volleerd cowboy. Drummer Russel Gilbrook is sinds 2007 de vervanger van Lee Kerslake die een paar jaar terug op Arrow classic Rock nog aan de zuurstof moest na een solo om daarna te worden afgelost door de reserve-drummer. Trevor Bolder zorgde voor de constante op bas en Mick Box is nog steeds onnavolgbaar op gitaar.
Uit zijn handen ontving ik het plectrum waarmee hij even daarvoor Easy Livin' had gespeeld!
Hieronder een paar liedjes. Wij hebben genoten van Uriah Heep in De Boerderij in Zoetermeer!
Hier "July Morning". Uriah Heep in 1973 met zanger David Byron die helaas al in 1985 overleed
Hier een opname uit 2004 van een rustiger nummer dat zij gisteren ook speelden: "Love in Silence"
Hier het bewijs dat de heren nog steeds luide muziek kunnen maken en niet voor niets aan de wieg stonden van de Heavy Metal...Easy Livin' (deels)
Als laatste hun huidige vertolking van Lady in Black, opgenomen door een bovenmaats enthousiaste buurvrouw...