woensdag, maart 31, 2010

So you think you have a life?

Gisteren gezellig op de koffie geweest bij een buurvrouw en daarna wezen lunchen bij m'n moeder. Intussen zet m'n zoon een week lang de wekker een half uurtje vroeger om de kat van een andere buurvrouw te verzorgen. 's Avonds gaat hij ook nog even met het beestje knuffelen. Het is een goed joch, Griet. En dat is-ie.

Wij zijn toch maar bevoorrechte mensen. Wij leven in een tijd dat het mogelijk is geworden TV-programma's tijdens het kijken op pauze te zetten, kijken 3D-films in de bioscoop en binnenkort gewoon thuis, lezen in de krant over de eerste geslaagde proef van de LHC op zoek naar ondermeer het "god-deeltje", zien op tv mensen openlijk uitkomen voor hun homosexualiteit zonder dat iemand daar lacherig of denigrerend over doet. In hartje winter kunnen wij verse aardbeien eten en in vrijwel elk huishouden staat wel een (spel)computer. Er zijn bijna geen Nederlanders die in de afgelopen twee jaar niet minimaal één keer op vakantie zijn geweest terwijl er nog steeds mensen in landen wonen waar in de lokale taal geen woord voor ΅vakantie" is te ontdekken.

Toch klagen mensen en zijn er die zeggen terug te willen naar een tijd van betere normen en waarden "zoals die in de jaren '50 heersten". Die mensen hebben dus geen idee van wat zij zeggen. Of zouden ze écht terug willen naar de tijd dat vrouwen en kinderen niets te vertellen hadden, verstoken van internet en televisie terwijl je niet werd geacht je als een individu te gedragen?

Misschien vinden zij het wel prettig om gewoon te doen wat de baas van je vraagt zonder zelf te hoeven nadenken. Misschien verlangen zij naar een overheid die alle beslissingen neemt voor de burger.

Uiteindelijk hoeft die burger alleen nog maar 4 uren per dag te werken, vier uren per dag het sociale netwerk via internet te onderhouden, op vrijdag een biertje te drinken met de collega's, op zaterdag met vrouw en kinderen boodschappen te halen bij de Makro, op zondagmorgen de auto te wassen en op zondagmiddag naar de Ikea.

Intussen laat hij (vrouwen zitten alleen nog maar thuis, doen het huishouden en voeren de kinderen...weet U nog?) zich vermaken met een abonnement op Playboy, het voetballen op TV en het wekelijkse hoogtepunt dat met het hele gezin wordt bekeken: "So you think you have a life?"