Handig hoor, dat EPD. Maar dan moeten wel af en toe de gegevens worden bijgewerkt. Mijn huisarts had een recept verzonden aan m'n vroegere apotheek terwijl ik toch echt al een paar jaar bij eentje in m'n huidige buurt zit. Zal wel te maken hebben met de werkdruk of zo...Die is ook groot bij het DWI maar niet zo groot dat ze mensen kunnen langssturen bij werklozen om te onderzoeken of die wel écht werkloos zijn.
Vrijdag was men bij mij aan de deur. Maar ik was er niet. Maandag moet ik mij melden bij de Stasi bij het Partijburo bij de Inquisitie en verklaren hoe ik het in godsnaam in mijn hoofd haalde om een vriend en m'n moeder te helpen terwijl ik zielig werkloos thuis hoor te zitten in afwachting van een telefoontje van het DWI dat men een geschikte baan voor mij gevonden heeft. Dat ik al part-time freelance werk en vanaf oktober fulltime maakt niets uit.
Ik ga er dus maar gewoon heen en zal die jongens en meisjes maar even leren relativeren. Er zijn namelijk ergere dingen dan werklozen op de vingers tikken voor het niet thuis lijdzaam zitten afwachten. Zo verloren twee mensen in mijn netwerk onlangs hun respectievelijke vaders. Het viel het mij op dat condoleance-kaartjes niet erg met hun tijd zijn meegegaan. Sinds de jaren '70 lijkt er op dat gebied weinig veranderd.
Nog steeds zijn ze vooral beige en staat er in zilveren of gouden sierletters iets op als "Met oprechte deelneming". Misschien maar even de makers van Fokke & Sukke vragen kaartjes te ontwerpen met teksten als "Lullig voor je, joh."
Volgens mij is dat een gat in de markt.
Net als de steeds populairder wordende kledingruil-feestjes. Gisteren mocht ik er zelf één hosten. Samen met vijf dames heb ik zodoende zitten grabbelen en graaien in een stapel kleren. Voor mezelf twee rokken, een bloes en een jasje gescoord en voor m'n dochters een regenjack, een t-hempie en een spijkerbroek. Voor m'n zoon zat er niet veel tussen maar wel zijn wij niet meer passende kleren van hem kwijtgeraakt aan anderen die er nog wat aan hebben. Het was niet alleen nuttig maar ook baie gezellig!
Dat was het ook met vriend Georges, woensdag. Samen met buurvrouw Winonah proefde hij nog wat van de Kip Vindaloo die ik voor mij en de Ferman had bereid maar helaas hadden zij beiden al gegeten.
Uit de oude doos heb ik een clipje voor U. Driemaal raden wie er op het einde tussen de kussens ligt en zich druiven laat voeren door bevallige jongedames...;-)