Bijna iedereen is wel verslaafd. Is het niet aan tabak, alcohol of andere drugs dan is het wel aan voetballen kijken of het volgen van "Wie is de Mol?" Mede daarom vind ik het ook bijzonder hypocriet om een ander te beoordelen op zijn of haar verslaving. Wat maakt ons beter dan anderen? Iets met een splinter en een balk en zo.
"Iedere drugsverslaafde begon ooit met een enkele joint en daarom moeten softdrugs verboden worden" is een veelgehoord argument tegen het genotsmiddel wiet. Onzin natuurlijk. Dan zou je ook bierdrinken moeten verbieden "want elke alcoholist is ooit begonnen met een enkel biertje." En elke gokverslaafde begon de verslaving ooit met het meedoen met de voetbalpoul op het werk. Ook maar verbieden dan? Neen. Ook onzin. Je kunt net zo goed beweren dat elke alcoholverslaafde ooit begon met een glaasje melk...
Rigoreus maar alles verbieden wat ongelukken veroorzaakt en slecht is voor de gezondheid? Ja hoor...geen auto's meer omdat mensen erdoor kunnen worden aangereden, geen balkons meer omdat mensen daar vanaf kunnen vallen, weg met keukentrapjes omdat gemiddeld 38 mensen per jaar hun nek breken bij het gordijnen ophangen, geen wapens meer omdat die doorgaans tegen mensen worden gebruikt (hé, dat is eigenlijk best een goed idee!), geen politici meer omdat mensen massaal sterven door slechte overheidsbeslissingen...
Zoals met alles gaat het om de gebruiker van die middelen. Het is niet de auto die mensen doodt maar de automobilist, het is niet de alcohol die de ellende veroorzaakt maar de dronkaard, het is niet de wiet die de overlast veroorzaakt maar de overmatig gebruiker, het is niet het wapen dat doodt maar degeen die de trekker overhaalt...
Uit de statistieken blijkt dat er nog nooit een joint of een borrel geheel en al zelfstandig een dodelijk ongeluk heeft veroorzaakt. Het was ALTIJD een mens.
Men schermt graag met allerhande statistieken en schema's om zijn of haar gelijk te bewijzen maar vergeet dat er zoiets bestaat als "common sense".
Uren spenderen wij aan het opstellen van begrotingen en het maken van schema's. Om daar dan per definitie van af te wijken. Altijd. Waarom blijven de meesten dan volharden in het uitvoeren van die overbodige arbeid? Biedt het ze een houvast? Is het leuk om te kunnen klagen als het weer eens misgaat? Is het leuk om een ander ervan de schuld te geven als ons schema niet blijkt te kloppen? Doet men het misschien uit verveling?
Kent U een strak opgesteld schema of draaiboek waar nog nooit van is afgeweken? Ooit eens een begroting gezien waar men zich uiteindelijk aan heeft gehouden? Je zou denken dat al die tijd beter besteed kan worden aan bijvoorbeeld middagdutjes doen, lezen of de buurvrouw helpen met de boodschappen. Toch hebben mensen niet eens "tijd" om "goedemorgen" te zeggen tegen de buschauffeur. Persoonlijk denk ik dat dat gewoon een kwestie is van gemakszucht. Om niet te zeggen: luiheid.
De Nederlanders zijn een lui volk, als we buitenlandse media moeten geloven. Wij hebben zo'n beetje de meeste verplichte vrije dagen per jaar (In welk land is men nog meer vrij op Eerste Pinksterdag en op de dag van de verjaardag van de overleden moeder van de Koningin?) maar ook voeren wij de ranglijst aan als het gaat om het aantal vrij op te nemen dagen. In veel landen werkt men 40 en in andere 38 uren per week. In Nederland ligt dat gemiddelde op 32. En zelfs die uren worden niet volledig benut. Kijk maar naar de tijden waarop de meeste Hyves-krabbels, Tweets en commentaren onder kranten-artikelen worden geplaatst: ongeveer 80 procent onder werktijd. Gok ik.
Toch werken de Nederlanders naar verhouding hard want in die 32 uur weet de Nederlander meer brieven te schrijven of klanten te helpen dan bijvoorbeeld een Engelsman in 40 uur. De oorzaak zou er in kunnen liggen dat de Nederlander denkt:"Shit, het is al bijna 3 uur. Nog gauw effe die twee brieven de deur uit!" en de Engelsman:"Bugger, two hours to write two letters...I'm bored." (Vert.:"Verdorie, 2 uren om 2 brieven te schrijven. Ik verveel me.") Mensen die zich vervelen hebben weinig energie terwijl iemand die zich realiseert dat-ie weinig tijd heeft een stoot adrenaline te verwerken krijgt. Zou dat het kunnen zijn of is er meer aan de hand?
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van J.D. Salinger