Omdat ik verschillende goede doelen al structureel steun maak ik geen geld over voor de slachtoffers van de ramp die Haïti trof. Liever ondersteun ik organisaties die de wereldwijde honger bestrijden. Onvoorstelbaar dat dagelijks bijna 40.000 mensen sterven omdat zij niets te eten hebben! Onvoorstelbaar ook dat diverse overheden dat probleem structureel kunnen oplossen maar hun geld liever besteden aan ontzettend nutig wapentuig en andere narigheid. Dat is in elk geval mijn mening. U hoeft het niet met mij eens te zijn, natuurlijk. Dat staat U vrij en valt m=wat mij betreft onder Vrijheid van Meningsuiting.
Als Geert Wilders écht voor Vrijheid van Meningsuiting was zou ik hem steunen. Helaas is het zo dat hij er alleen voor is wanneer mensen het met hem eens zijn. Vrijheid van Meningsuiting geldt ook niet voor mensen die tegen Vrijheid van Meningsuiting zijn en Vrijheid van Meningsuiting wordt vaak versleten voor Vrijheid van Beledigen. Volgens Geert mag hij niet worden beledigd maar is het geen probleem wanneer hij anderen beledigd. Of je het met hem eens bent of niet, hij is gewoon een hypocriet. En dat mag ik zeggen want (in zijn eigen woorden) "als het waar is mag het niet strafbaar zijn".
Gezelligheid is vooralsnog niet strafbaar en dat is maar goed ook want anders ging ik voor jáááren de bak in...
Gisteravond kwam een buurvrouw gezellig gitaarspelen en vanmorgen was ik met zoon naar de orthodontist; Hij kreeg een beugel aangemeten! De arme jongen moet er nog even aan wennen maar het is voor een goed doel, denken we dan maar. Na het hele gebeuren trakteerde ik hem op een patatje voor de (vroege) lunch. Ook zie ik het een beetje als een mijlpaal op zijn weg naar volwassenheid. Een soort van rite zeg maar.
In diverse culturen heeft men overgangsrituelen om de overgang van kind naar volwassene te markeren. Zo niet in onze Westerse cultuur. Tenzij je het Vormsel bij de Katholieken als zodanig kunt bestempelen. Zou het door het ontbreken van zo'n ritueel kunnen komen dat zoveel adolescenten zich misplaatst voelen en zich met hun houding geen raad weten? Ik bedoel maar: het is allemaal vreselijk ingewikkeld. Lichamelijk heb je al de kenmerken van een man of vrouw (Heb je die van beiden dan zou ik even de dokter raadplegen) maar in je hoofd ben je vaak nog een kind. Je moet nog steeds naar je ouders luisteren maar laatst was er al een kassadame die "meneer" (of "mevrouw" natuurlijk) tegen je zei.
Bij deze pleit ik daarom voor een overgangsritueel voor elke Nederlandse tiener op zijn of haar zestiende verjaardag. Om onze oogappeltjes te laten weten (en ook voelen...GNA!) dat we zielsveel van ze houden, dat ze voor immer en altijd ons kind blijven maar vanaf nu toch echt hun eigen weg in het leven moeten zien te vinden. Of zoiets. Wat vindt U van dat plan? En heeft U nog voorstellen over hoe dat ritueel dan vorm dient te krijgen?
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Arjen Grolleman