Gedoger

Oef! Blij dat ik vanmorgen kon uitslapen. Het was bijzonder leuk om te mogen optreden op het Halloween Hairball-feest in Paradiso vannacht. Het schijnt dat onze shows (we deden vier verschillende) zijn gefilmd...Het is maar goed dat ik vanmorgen niet werd gefilmd met het wakker worden en de restanten van make-up nog rond de ogen.

Vrijdag was de laatste dag van de herstvakantie voor mijn zoon en daarom heb ik die dag niet veel gewerkt. Eigenlijk alleen maar een artikeltje geschreven voor de buurtkrant en de aantekeningen doorgenomen voor het Halloween-feest.

Donderdag gezellig met m'n zoon en m'n moeder wezen shoppen en een bezoekje aan de kapper gebracht. Die zat weer eens op zijn praatstoel en dat was voor ons hoogst vermakelijk. Op de weg terug nog even staan babbelen met buurvrouw Rinie en 's avonds nog even langs buurvrouw Hetty om haar was te brengen. Aangezien haar wasmachine stuk is laat ik mijn machine af en toe een keertje extra draaien.

Je buren helpen is (gelukkig!) niet verplicht maar waarom zou je het niet doen?

Tegenwoordig ben je zelfs verplicht om met je OV-chipkaart in- en uit te checken zelfs wanneer je een abonnement hebt! Maar je hebt toch al betaald? Waarom moet "men" dan weten hoe laat je in welke bus stapt en waarom ben je een crimineel als je niet wilt dat "men" dat weet?

Wij leven in een rare wereld...een wereld waarin huisartsen hun inkomen kunnen verhogen door medicijnen voor te schrijven die hun patiënten niet nodig hebben. En nee, dat is geen gerucht maar een feit.

Net als dat vrijwel iedereen -in elk geval in de westerse wereld- wel ergens verslaafd aan is. Naar het schijnt zijn ongeveer een miljoen mensen in Nederland verslaafd aan alcohol. Het verschil is dat de ene verslaafde maar blijft doordrinken en de ander het houdt bij een borreltje voor het slapengaan maar niet kan slapen zonder dat ene drankje. En zo rookt de een twee pakjes sigaretten per dag en houdt de ander het bij drie stuks. Maar beiden zijn verslaafd.

Sommige verslavingen zijn op het eerste gezicht minder schadelijk. Neem bijvoorbeeld vrouwen mensen die verslaafd zijn aan schoenen kopen. Het lijkt zo onschuldig maar kan van grote invloed zijn op de gezondheid van het huishoudboekje. Relaties gaan er aan kapot.

Weer anderen zijn verslaafd aan persaandacht. Denk maar aan figuren als Joran van der Sloot en zijn maatje Peter R. de Vries. Wie natuurlijk ook graag in de krant komt is een zekere Grote Geblondeerde Gedoger.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Harry Mulisch

Macht (Een verhaaltje)

Zodra hij de kamer binnen liep wist hij dat hij goed zat. Ondanks de warmte die afstraalde van de open haard hulde de ruimte zich in een ijzige koude.

Een grote leunstoel stond schuin voor de vuurplaats. De kleur van de bekleding was vermoedelijk ooit donkerrood geweest. In de stoel zat een oude man die hem vroeg naderbij te komen. Toen hij dichtbij genoeg was om de adem van de man te ruiken ontdekte hij dat de man nauwelijks ouder was dan hijzelf.

Het waren de blik in zijn ogen en de droefheid in zijn stem die enkele decennia bovenop zijn leeftijd in jaren optelden.

De man bood hem niets te drinken aan. De tijd van beleefdheden lag reeds ver achter hen.

Nu zou hij het verhaal gaan horen en de man stelde hem niet teleur. Zo kwam hij erachter wie er nu werkelijk de macht in handen had.

Ontslaan

'When they have puked they will go down on their knees and then the dog comes'. Zomaar een zinnetje dat werd uitgesproken tijdens de repetitie gisteren voor de Halloween Hairball-show in Paradiso, aankomende zaterdag. U begrijpt: dat wordt een dolle boel! Vaak zijn de repetities zelfs leuker dan de eigenlijke show.

Met m'n zoon heb ik ook regelmatig leut. Vroeger al toen ik hem filosofische vraagstukken voorlegde. Hij was een jaar of zeven toen ik hem vroeg: Als een aap, een ijsbeer en een schildpad vechten, welke wint er dan?' Zijn antwoord:'Als ze in het oerwoud vechten wint de aap, op het ijs dan wint de ijsbeer en als ze in het water vechten wint volgens mij de schildpad'. Of deze dan:'Denk je dat op een dag robots de plaats van mensen zullen innemen?'-'Alleen als ze dat willen, natuurlijk!'

Natuurlijk gaat er ook ('zelfs') in mijn leven wel eens wat mis. Maar dan richt ik mij op de kleine geneugten. Zo mocht ik zaterdag m'n dochters vingernagels knippen en genoot ik van het vertrouwen dat zij in mij stelde. Onvoorwaardelijk ging zij ervanuit dat ik haar geen pijn zou doen en legde zij haar tere meisjeshand op mijn been. Ook nis er hier niet altijd geld voor een lekker biefstukje of zo. Dan maak ik bijvoorbeeld een dubbele tosti van een paar sneetjes oud brood en zegt mijn zoon:"Lekker, pap!"

Of er belt, sms't of mailt een klant of opdrachtgever om te zeggen dat men zo tevreden is met mijn inbreng.

Allemaal dingen om blij van te worden.

De directie van Shell was vast weer blij met de gratis reclame geleverd door het NOS-journaal vandaag. Zoals eerder deze week bijvoorbeeld ook Philips dat was. De kwartaalcijfers werden weer gepresenteerd en uiteraard waren die erg goed. En dat is al jaren zo. Vreemd genoeg komt het niet op het nieuws als de kwartaalcijfers een keer tegenvallen. Vallen die ooit wel tegen eigenlijk?

Het gaat nu zo goed met met de economie dat uitzendbureaus de vraag naar tijdelijke werkkrachten moeilijk kunnen bijbenen. Het is dat ik niet paranoïode ben. Anders zou ik kunnen gaan denken dat de kredietcrisis is bedacht als methode om vaste (en dus dure) werknemers te ontslaan en opnieuw aan te nemen via uitzendbureaus. Op die manier zijn werknemers niet alleen goedkoper maar ook veel makkelijker te ontslaan.

Gebruiken

"Sterrekoning" van Jack Vance is boek nummer 26 van dit jaar en gaat over een jongeman die wraak wil nemen op de mannen die zijn geboortedorp hebben uitgemoord. Het verhaal is onderhoudend en zet hier en daar zelfs aan tot nadenken. Maar een literair hoogstandje is het zeker niet.

Een beetje dus als de toespraak van Mark Rutte. Die poogde uit te leggen hoe "zijn" kabinet de afspraken tussen VVD, CDA en PVV in de praktijk wil brengen. Natuurlijk leverde dat hoongelach en snedige opmerkingen op van leden van de oppositie. Jan Marijnissen Emile Roemer kwam met een voorstel waardoor kamerleden kunnen tonen dat zij sympathie koesteren voor de burger.

Van de burger verwacht men namelijk dat die er financieel op achteruitgaat maar gek genoeg zijn verreweg de meeste kamerleden zelf níet bereid er financieel op achteruit te gaan. Behalve dan bij de SP: Daar is het al sinds jaar en dag gebruikelijk om je salaris in de partijkas te storten waarna de partij jou een minimaal salaris uitkeert.

Dat weet ik ook nog uit de tijd dat ik zélf in de Raad zat. De officiële vergoeding bedroeg toen zo'n 640 euro maar ik ontving maar 150 euro per maand aan onkostenvergoeding. De kosten voor oppas en vervoer en dergelijke bedroegen ongeveer 160 euro per maand dus in wezen ging ik er een tientje per maand op achteruit. "Maar waarom ga je dan niet voor de VVD in de Raad zitten?" vroeg een ex van mij nog heel onschuldig en welgemeend.

Tsja, veel mensen begrijpen blijkbaar niet waarom je nu eigenlijk in de politiek zit. Dat hoort niet te zijn uit het oogpunt van zelfverrijking maar omdat je iets wilt betekenen voor de mensen. Omdat je zaken wilt veranderen ten goede van de burgers. Of althans voor een deel daarvan.

Zo is er een deel der burgerij dat zich zorgen maakt over de toenemende islamisering. Zonder te weten wat die term eigenlijk inhoudt. Het betekende oorspronkelijk niets meer dan dat alle buitenlanders die in Nederland asiel kwamen aanvragen voor het gemak werden gezien als moslims. Terwijl dat toch heus maar een heel klein deel is van de Nieuwe Nederlanders.

Gelukkig is daar Geert Wilders die ons wel even zal helpen. Hij wil dat iedereen die zich weigert aan te passen aan de nationale normen en waarden teruggaat naar het land van herkomst. Klein probleempje: waar moeten alle Limburgers, Drentenaren en Friezen heen die weigeren Nederlands te spreken? En hoe zit dat dan bijvoorbeeld met opstandige jonge Urkers die maar door gaan met stelen, agressief gedrag en drugs gebruiken?

Geven

Omdat het herfstvakantie is voor mijn zoon is het dat voor mij ook een beetje. De werkzaamheden staan even op een laag pitje maar dat betekent niet dat er niets gedaan wordt. Zo worden er feesten voorbereid, staat er een boek op het punt uitgegeven te worden, worden intussen klanten geholpen met teksten en administratie, worden oude contacten aangehaald en nieuwe contacten gelegd en wordt er aan m'n website gewerkt (Ja, ook door mij) en gaat ook het huishouden gewoon door.

De meeste van de dingen die ik net noemde zijn bijna klaar. Behalve het huishouden natuurlijk want dat gaat maar door en door. En zo erg is dat niet. Zo nam ik gisteren een keukenkastje onder handen en is de oven weer toonbaar. Zelfs van binnen!

Mijn zoon en ik zijn graag binnen en doen dan een spelletje of kijken een film. Maar wij zijn ook graag buiten en spraken zodoende vandaag op straat met buurman Vincent. Gisteren hadden wij buurvrouw Winonah nog even op visite voor wie ik nog een klein verjaarspresentje had. Een goede aktie, vond zij.

Goede aktie hoor van Edet en Libresse om een dubbeltje per verkocht product te storten op het rekeningnummer van Oxfam Novib, een sympathiek en echt goed doel. Maar voordat U naar de winkel rent voor toiletpapier en/of maandverband om daarmee Uw geweten af te kopen...bedenk dat U ook een goedkoper merk kunt aanschaffen en dan vervolgens veel meer geld kunt doneren aan het goede doel.

Stel dat U een merk koopt dat een euro goedkoper is, dan legt U 90 cent opzij voor Oxfam Novib (of een willekeurig ander goed doel) en houdt U een dubbeltje lekker voor U zelf. Het goede doel ontvangt op die manier maar liefst negen maal zoveel als het via de actie van Edet/Libresse zou krijgen én U houdt geld over om andere leuke dingen van te doen. U kunt natuurlijk dat dubbeltje ook aan mij geven...;-)

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Gregory Isaacs en dat van Paul de Octopus

Spanje

Eigenlijk zou ik vanavond een vergadering bijwonen maar pijn in hoofd, neus en keel maanden mij tot thuisblijven. Ik ben dus maar overstag gegaan.

De makers van Medal of Honor zijn ook overstag gegaan en zullen een andere naam verzinnen voor de Taliban-strijders in hun populaire spel. Men heeft namelijk geprotesteerd tegen het feit dat de spelers ervoor kunnen kiezen om als Taliban-strijder Amerikaanse soldaten te bevechten. Omgekeerd is natuurlijk geen enkel probleem. Veel mensen vinden het "niet kies" dat er échte slechterikken in een spel zitten.

In een film is het blijkbaar okee om bijvoorbeeld Nazi's overtuigend te laten spelen maar in een computerspel mag het dan weer niet. Moeten ook spelers van bijvoorbeeld Call of Duty dan in een Tweede Wereldoorlog-situatie voortaan maar Zina's bevechten die worden aangevoerd door Dolf A. Lerhit?

Jammer dat maar zo weinig mensen de mening hebben gevraagd van de mensen om wie het gaat: de soldaten en ex-soldaten uit het Afghaans conflict (het "oorlog" noemen is niet langer politiek correct). Uit diverse interviews blijkt namelijk dat die er totaal geen moeite mee hebben om in een computer-simulatie geconfronteerd te worden met Taliban. Sterker nog: diverse psychologen zijn ervan overtuigd dat het spelen van een oorlogsspel kan helpen bij het verwerken van een slagveld-trauma.

Maar ja, waar doen mensen dan zo moeilijk over? Simpel: mensen vinden het leuk om moeilijk te doen en anderen op de vingers te tikken. Zo lang ze zélf maar buitenschot blijven. Neem nu de ophef over "Sint", de horror-film van Dick Maas.

Ouders wordt aangeraden deze dagen niet naar de bioscoop te gaan "vanwege al die enge posters die daar hangen". Nou, het hele jaar door hangen daar "enge posters" van "enge films". Bovendien zei Sinterklaas zelf onlangs nog in het TV-programma DWDD dat de Sint in de film een al lang overleden gemene neef is die uit het graf is opgestaan om deze film te doen, publiciteitsgeil als hij is.

Overigens -en veel luid roepende verontruste ouders zullen dit niet eens weten- was Sinterklaas van oorsprong een verschrikkelijke boeman die stoute kinderkens in een jute zak stopte en meenam naar het toen nog mythische land Spanje.

Kindermoordenaar

Gisteren was ik met Eva en de Ferman naar een filiaal van een grote Zweedse meubelketen. Zodoende stond de dag van vandaag in het teken van het in elkaar zetten van meubels én een bezoekje aan m'n moeder voor wie wij een nieuwe keukenkruk hadden meegenomen. Zijn zusje is inmiddels weer naar haar zusje en moeder terwijl mijn zoon nog even het nieuwe TV-meubel in elkaar schroeft.

Dat is voor ons het begin van de herfstvakantie! Eigenlijk begon die voor mij donderdag al een beetje omdat ik toen een certificaat in ontvangst mocht nemen.

Donderdag was onze groep ZZP'ers-in-opleiding voor het laatst officieel bijeen. Nog twee collega-cursisten legden ons hun presentatie voor en dat was dan dat. Voortaan ben ik dus weer de donderdagochtend "vrij". Ik zet dat woord tussen haakjes omdat de reguliere lezer weet dat ik mij geenszins zal vervelen...;-)

Gek genoeg blijken het vaak zij die een vaste baan hebben die zich het vaakst vervelen. Typisch. Misschien is het omdat ze in feite hun dagen vullen met maar één ding en dus -al dan niet bewust- een gevoel van gemis ervaren die ze herkennen als verlies? Misschien wel dat men daarom soms tot 's avonds laat TV kijkt om de volgende morgen zo lang mogelijk in bed te blijven liggen waarna men weer moet hollen om de trein te halen. Je zou zeggen: zet gewoon de wekker 5 minuten vroeger en je haalt je trein met gemak.

Onbewust is het missen van de trein misschien wel een uiting van onvrede over hun baan. Toch blijkt men verbazingwekkend loyaal naar de werkgever.

Je zou een loyaliteits-probleem hebben als je meer dan één paspoort hebt. Wat een onzin! Alsof je met het bezit van de geluidsdrager "Born in the USA" van Bruce Springsteen aangeeft dat je sympathiseert met de Amerikaanse overheid. Of met de aanschaf van een artikel van IKEA laat zien dat je hart ligt bij de Zweedse meubelindustrie. Of dat je het liefst dagelijks mensen in elkaar tremt als je graag naar Jean Claude van Damme-films kijkt. Of laat merken dat je het eens bent met de olie-lobby door minder zuinig dan 1:15 te rijden met je lease-auto.

Maar ja, we hadden al vastgesteld dat Wilders-stemmers doorgaans zeer ontevreden mensen zijn en dat die meestal een verlaagd IQ hebben. Met enig nuance-gevoel de zaken bekijken is hen vreemd. Zo schreeuwen ze moord en brand als er een kindermoordenaar aktief is maar kopen ze gewoon produkten van Nestlé. Huh, Nestlé? Yep. Dat is dat bedrijf dat uit de goedheid van het hart van het management "goedkoop" melkpoeder levert aan Afrikaanse ontwikkelingslanden. Er zit een reclame-campagne bij dit prachtig staaltje menslievendheid die de vaak onwetende Afrikaanse moeders vertelt dat de poedermelk van Nestlé beter is dan de gratis zelfgeproduceerde moedermelk.

Maar die moedermelk hoeft niet te worden aangelengd met water...Gevolg: duizenden extra babies sterven omdat het geweldige melk-produkt wordt aangelengd met vervuild water. Simpelweg omdat er geen schoon water voorhanden is. Natuurlijk weet Nestlé dit en is het bedrijf dus verantwoordelijk voor de dood van duizenden babies per jaar. En dat alles uitsluitend voor een procentje meer bonus-uitkering voor het management.

Wie is er dan eigenlijk de grotere schurk: de baas van Nestlé of die ene kindermoordenaar?

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Max Kohnstamm

Hoop (Een verhaaltje)

De vloer was bezaaid met onuitgesproken beloftes, vermomd als platgetrapte bekers waar ooit slecht bier in zat. Nu al voelde hij het verdriet dat paste bij de gedachte haar nooit weer te zien. Ooit waren zij geliefden maar vanavond niet meer dan gasten op het zoveelste feestje waar hij dat jaar was.

In de hoop haar te kunnen vergeten.

In de hoop haar weer tegen te komen.

Het was hoop die hem als een blaadje in de wind dreef van plek naar plek. Van vrouw naar vrouw.

Het was hoop die zijn slapeloze nachten veroorzaakte.

Nachten die hij doorbracht in de armen van zijn inmiddels denkbeeldige geliefde.

Hij had zoveel kunnen hebben maar had inmiddels zoveel verloren dat hem niets anders restte dan dat ene: Hoop.

Spelen

"Na de aardbeving" van Haruki Murakami is boek nummer 25 van dit jaar en is een serie korte verhalen die de Japanse auteur in volledige afzondering schreef in zijn onnavolgbare stijl. Tsja, wij kunnen dat niet...

Eigenlijk best grappig dat "wij" er schande van spreken dat homosexuelen in het Amerikaanse leger worden verguisd en niet voor hun geaardheid mogen uitkomen (Hoewel het tij nu lijkt te keren). Waarom dat grappig is? In ons eigen land mogen homo's geen orgaandonor worden vanwege vermeend gevaar voor sexueel overdraagbare aandoeningen die een effect kunnen hebben op de gezondheid van de organen. Wat een ontzettende grote hoop stierepoep! De nier van een lesbiënne is heus wel compatibel met die van een heterosexuele dame en met de huid van een dode homo kan een brand-slachtoffer best gelukkig worden.

Er zijn mensen die er gelukkig van worden wanneer ze iemand betalen om twee weken lang in een lekkende tent op een modderig grasveld te gaan zitten in de buurt van een openbaar toilet waar uitsluitend biologen blij van worden. "Kamperen" noemen we die hobby. Ieder zijn of haar ding natuurlijk maar eigenlijk is het heel raar dat wij graag betalen om de luxe van electrisch licht en stromend water even achter ons te laten.

Zou het de drang zijn om terug te vallen op onze oer-leefstijl?

Wij vinden onszelf zo knap en intelligent. Maar wie is er nu eigenlijk slimmer: de mens die telkens weer efficiëntere methodes bedenkt om soortgenoten het leven zuur te maken? Of de dolfijn, die al miljoenen jaren weinig anders doet dan zwemmen, eten, vrijen en spelen?

Eist

Knap van mijn zoon dat-ie vanmorgen extra vroeg op stond om eerst nog even zijn folderwijk te lopen alvorens nog even wat Franse woordjes te leren voor een proefwerk vandaag. Daarbovenop moest-ie met gym vandaag ook nog een cooper-test lopen. De arme jongen...Gelukkig gaat het hier niet om het soort van arm-zijn waardoor je moet bezuinigen.

De Nederlandse regering zegt te willen bezuinigen maar durft de meer vermogende medemens niet aan te pakken. In Engeland denkt men daar anders over en heeft men bedacht dat voortaan alleen mensen die het nodig hebben nog kinderbijslag krijgen.

In Nederland is het heel normaal om iemand die al een paar ton per jaar aan inkomsten heeft nog 1000 euro extra te geven als tegemoetkoming in de kinderkosten. Ook komen miljonairs gewoon in aanmerking voor een belastingvoordeel op hun koopwoning. Terwijl regelingen en subsidies bedoeld zijn om mensen die het financieel wat moeilijker hebben wat armslag te geven.

Omdat er zo veel geld gaat naar mensen die het niet nodig hebben blijft er te weinig over voor hen die het écht nodig hebben. De aangedragen oplossing: Mensen die het écht nodig hebben nog minder financieel steunen zodat zij die het niet nodig hebben hun relatief minieme extraatje kunnen houden.

Daaronder bevinden zich ondermeer managers van de hobbylobbyclubs in de zorg. Farmaceutische instellingen, ziekenhuizen en clubs van specialisten geven jaarlijks een miljard euro van "ons" geld uit aan "adviseurs" die de overheid ervan moeten overtuigen een bepaald soort medicijn toe te laten op de Nederlandse markt. Bijvoorbeeld.

Zo komt het dat patiënten een vaak dure en niet-noodzakelijke behandeling krijgen voorgeschreven terwijl men meer baat zou hebben bij een traditionele behandeling van de ziekteverschijnselen. Maar ja, daar verdient "de industrie" niet zo veel aan.

Ook voor velen die werkzaam zijn in de hogere sectoren van de Zorg is geld de belangrijkste motivator. Het gaat al lang niet meer om het beter maken van mensen maar om het gezond houden van de eigen liquide positie. Voor dat soort mensen kan ik echt geen respect opbrengen.

Bij de voetbalwedstrijd Ajax-Auxerre gisteren zagen wij weer van die borden langs de kant staan met daarop het woord "Respect". Zo wordt respect een massa-produkt en verliest het aan betekenis. Ondermeer door dit soort acties denken mensen automatisch dat zij recht hebben op respect. Maar zo werkt dat niet. Respect is iets dat je verdient en niet iets dat je eist.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Tom Bosley

Privacy

Gisteravond beleefde ik een bijzonder boeiende en uitermate interessante avond. Wat er precies plaatsvond laat ik over aan des lezers fantasie. Er zijn namelijk zaken die ik graag privé houdt. Natuurlijk had ik ervoor kunnen kiezen om het onderwerp "gisteravond" niet eens te melden. Maar dat is lang niet zo leuk als mensen nieuwsgierig maken...;-)

Velen maken zich zorgen om hun privacy en ik ben daar geen uitzondering op. Zo ben ik nog steeds bezig om mijn zoon's vingerafdrukken terug te krijgen van de Staat Der Nederlanden. Via de ambtenaar die mijn zoon's ID-pas regelde heeft Vadertje Staat namelijk op onrechtmatige wijze mijn zoon's vingerafdrukken afgenomen en opgeslagen in een database. Op zich vind ik het al verdacht dat niemand mij kan vertellen waar die database zich bevindt.

Zo moet het papiertje met daarop de fysieke vingerafdrukken "ergens" zijn opgeslagen en zijn de vingerafdrukken ook op digitale wijze bewaard. Dit alles is in strijd met een uitspraak van het Europees Hooggerechtshof en met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.

De Nederlandse regering is dus bijzonder zwaar in overtreding. Maar ja, wie moet haar straffen?

Sommigen straffen zichzelf door op sociale netwerksites als Facebook en Hyves privé-informatie rond te laten slingeren. Ongelooflijk dat iemand die zegt op de privacy gesteld te zijn gewoon zijn of haar 06-nummer plaatst op een openbaar profiel! Om je eigen privacy te beschermen is er een heel simpele regel: Zet niet op Hyves of Facebook dingen die je niet ook in de kroeg zou bespreken. Je zegt het weliswaar alleen tegen vrienden maar willekeurige vreemden kunnen eenvoudig meeluisteren of meekijken naar de foto's die je laat zien.

Mensen kunnen wel Facebook de schuld geven van het doorgeven van hun privé-gegevens maar Facebook zou die gegevens niet hebben als de gebruikers die niet zelf zouden geven. Natuurlijk had Facebook het niet mogen doen. Maar dat staat hier buiten.

En ach: er zijn ruim 300 bedrijven en instellingen die beschikken over Uw privé-gegevens. Daarmee is het een leuk woordje geworden voor Scrabble, Galgje en de geschiedenisboeken...Privacy.

Geen idee

Boek nummer 24 van dit jaar is "Foundation en Aarde" van Isaac Asimov. Nummer vijf in de Foundation-serie behandelt een heuse queeste: De speurtocht naar het begin der mensheid waarbij de hoofdpersoon op zijn reizen de meest kleurrijke figuren ontmoet.

Heel vreemd. Zondagmiddag kwam er een meneer van de woningbouw onze halofoon inspecteren. Zal vast iemand van een particulier bedrijf geweest zijn want ik kan mij niet voorstellen dat medewerkers van de woningbouw op zondag werken. Onze minister-president doet dat natuurlijk wél.

Stelt U zich eens voor dat onze premier daadwerkelijk een voorbeeldfunctie vervulde. Dan zouden vrijwel alle wasserette's in ons land failliet gaan. Mark Rutte laat namelijk zijn moeder nog de was doen. Eigenlijk maakt zij zich daarmee schuldig aan broodroof. Elke vrijwilliger neemt de plek in van een betaalde baan. Of is het omgekeerd en moet je iedereen die zich laat betalen voor wat-ie leuk vindt om te doen het kwalijk nemen dat daardoor een vrijwilliger werkloos thuis zit? Tsja, zo omgekeerd kun je dat nauurlijk ook bekijken.

Tegenwoordig is men van de omgekeerde aanpak; Om te voorkomen dat er nog meer mijnwerkers in de problemen komen bij een zekere Chileense mijn wordt die mijn voorgoed gesloten; om te voorkomen dat criminelen rottigheid uithalen op de Amsterdamse Wallen worden "de Walletjes" langzamerhand afgebroken; om te voorkomen dat Zandvoortse winkeliers nog verder beroofd worden wordt het hen verboden nog langer contant geld in de kassalade te hebben.

Als je die lijn consequent doortrekt zou je ook Geert Wilders moeten afschaffen. Hij kan dan immers niet meer bedreigd en lastiggevallen worden?

De werklieden die het huis van hiernaast verbouwen vallen mij nu al weken lastig met hun gehamer, getik en geboor. Ik begrijp wel dat zij daar niets aan kunnen doen maar lastig is het wel. Veel van mijn werkzaamheden verricht ik namelijk vanuit huis en mij concentreren vind ik lastig. Zeker als het de beurt is aan de ploeg Hollanders om wat leidingen en zo aan te leggen.

De Marokkaanse werklui doen hun werk en gaan naar huis. Hun niet-islamitische ploeggenoten vinden het tijdens het werk noodzakelijk om irritante deuntjes te fluiten, mee te blêren met de radio, zo hard mogelijk deuren dicht te slaan en hun collega in het oor te schreeuwen waar de schroevendraaier gebleven is. En waarom? Geen idee.

The Bootleg

Nu even met z'n allen genieten van het herfst-reces, dan even een paar weekjes kibbelen, dan is er al het kerstreces, dan weer een paar weekjes kibbelen en vervolgens een paar jaar wachtgeld voor de nieuwe bewindslieden. Resultaten uit het verleden vormen geen garantie voor deze voorspelling.

Terwijl het volk wordt afgeleid door de nietszeggende ruzietjes van de nieuwe dienaren van het volk (De dubbele nationaliteit van Marlies Veldhuijzen van Zanten-Hyllner, bijvoorbeeld) zullen een paar hogere ambtenaren nog snel even een paar nieuwe wetten doorvoeren. Terwijl Geert heel hard roept dat Nederland van vreemde smetten vrij moet blijven en tegelijkertijd zijn eigen Indische afkomst verloochent en het schijnbaar niet erg vindt dat zijn eigen vrouw weigert haar Hongaarse paspoort in te leveren, worden er nare plannen gesmeed.

Jammer dat de Nederlanders als volk zich zo in de luren laten leggen. Konden we maar een voorbeeld nemen aan de Fransen. Die gaan gewoon maandenlang dagelijks de straat op om te protesteren. Ook als het regent en zelfs als hun favoriete voetbalclub speelt. En het heeft gewerkt: de plannen om de pensioenleeftijd te verhogen zijn in Frankrijk voorlopig van de baan. Helaas zijn Nederlanders nogal lui geworden. 40 Seconden tijd uittrekken om een online petitie te ondertekenen vinden velen al een prestatie van formaat.

Op survivaltocht gaan wordt ook gezien als een prestatie van formaat. Af en toe kijk ik met m'n zoon zo'n programma over Ultimate Survival op Discovery. Dan zie je een man uit vliegtuigjes springen, met gebarsten lippen naar iets drinkbaars lopen zoeken en levende maden eten om te voorkomen dat-ie omkomt van de honger.

Ik ben blij met dat soort programma's; Soms denk ik namelijk wel eens dat het mij heerlijkt lijkt om jarenlang rond te zwerven in een of ander onherbergzaam oord om al die tijd geen mensen tegen te komen. Maar dan zie ik even voor mij hoe zo'n "survivalman" achterna gezeten wordt door een woeste grizzlybeer en denk dan bij mezelf:"Ach, een weekje Terschelling is eigenlijk ook best wel leuk".

Ook wel leuk was het gesprek met mijn webmaster, afgelopen vrijdag. Over een paar weken kunt U zien hoe de nieuwe site eruitziet. Geniet dus nog maar even van deze aanblik...

Gisteravond mocht ik genieten van de aanblik van jonge vrouwen in jarretels. Het behoorde namelijk tot mijn schone taak om te onderzoeken of zij die wel aan hadden. Dames zonder gordeltje werd in principe toegang geweigerd tot The Bootleg.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Benoit Mandelbrot

Dance me to the End of Love (Een verhaaltje)

De muziek was niet gemaakt om op te dansen maar toch danste zij.

En hij ook.

Met haar.

Zij dansten alsof er geen morgen zou zijn.

Zij dansten alsof de wereld zou ophouden te bestaan op het einde van hun dans.

Toen zij uiteindelijk uigeput neerzegen op de dansvloer konden zij weinig meer dan glimlachen.

Het gejoel van de toekijkende menigte ging aan hen voorbij.

Tijdens het ontbijt de volgende middag (Muesli, een Russisch stukje worst, vers geperst grapefruit-sap, crackers, een kopje Italiaanse koffie en de herinnering aan een bijzondere nacht) voelde hij nog haar heupen tegen de zijne, hoorde nog haar zuchten en dacht nog aan de aanblik van haar zwoegende boezem.

Leonard Cohen zong "Dance me to the End of Love"

Waarom?

Net terug van mijn moeder en daar met de Ferman genoten van een lekker maaltje. Helaas lukte het ons niet om haar nieuwe (tweedehands) computer aan de praat te krijgen dus die gaat maandag naar de (PC-)dokter.

Vandaag was ik zelf niet naar de dokter maar naar de fysiotherapeute. Haar behandelingen sorteren effect want tegenwoordig slaap ik vrijwel pijnloos en kan ik ook weer (niet erg snel maar toch) met redelijk gemak trappenlopen. Helaas vindt het ziekenfonds zaken als kunnen slapen zonder pijn en kunnen trappenlopen niet noodzakelijk en dus mogen mensen die dat nodig hebben daar voor een groot deel zelf voor betalen. Volgend jaar gaat de premie verder omhoog, stijgt het basis-eigen risico en zullen nog minder zaken worden vergoed.

Maar niet getreurd. Zo is het bijvoorbeeld -zeker voor de tijd van het jaar- nog steeds vrij aardig weer.

Gisteren weer (het is een continue-proces) de laatste puntjes op de i gezet van mijn ondernemingsplan en dat vanmorgen besproken met een dame die er verstand van heeft. Zij zorgde ervoor dat ik weer wat rust in m'n donder kreeg. Ook maar vast (onderweg en wachtend op de tram) een paar verhaaltjes geschreven voor m'n volgende verhalen-bundel terwijl de eerste pas over een paar weken uitkomt...

Gisteren nog gerepeteerd voor de aanstaande Halloween-show in Paradiso, Amsterdam. Best leuk om ideeën uit te wisselen met creatieve mensen maar regelmatig erg chaotisch. Tsja, creatievelingen zijn nu eenmaal vaak chaotisch. Eigenlijk hebben we gewoon een creatief leider nodig. Onbetaald, uiteraard...

De beelden van de geredde mijnwerkers uit Chili zijn natuurlijk onbetaalbaar. Toch zijn ze door het gros der mensheid binnen een paar weken volkomen vergeten. Ik bedoel maar: wie van U is er nu nog bewust bezig met het reilen en zeilen van "zeilmeisje" Laura Dekker? Niet in het nieuws en dús niet interessant.

Zoiets als het nieuwe kabinet over twee maanden na vandaag. Het CDA gaat gewoon door met wat zij in de afgelopen 50 jaar in 18 van de 21 kabinetten deed. Ik snap het écht niet: Waarom blijven mensen stemmen op een partij die 18 keer een kans kreeg het goed te doen en het 18 keer verprutste? Als U bij de laatste verkiezingen op Verhagen & Co gestemd heeft, vertelt U mij alstublieft...Waarom!?

Juffrouw Anneke

Er is een pandabeer-tweeling geboren in een of andere Aziatische dierentuin. Nou joepie ende hoera ende zo. Natuurlijk zijn de beestjes erg lief en schattig maar de mens verstoort hier met opzet het natuurlijke gedrag van...eh...de natuur. Die bepaalt namelijk wanneer soorten uitsterven. De mens dient zich daar niet mee te bemoeien.

Wij zijn met z'n allen ook lekker hypocriet: Als er een of andere keversoort met uitsterven wordt bedreigd zijn er geen organisaties te vinden die bereid zijn geld te steken in een fokprogramma om de betreffende soort te kunnen behouden voor de planeet. En we weten allemaal waarom: kevers zijn nu eenmaal niet erg schattig.

De klant bij wie ik gisteren was kun je misschien niet schattig noemen maar het was duidelijk dat zij mijn hulp met het een en ander erg op prijs stelde; Zij nodigde mij meteen voor het eten uit! Volgende week ga ik op dat aanbod in...

Ik was toevallig tegelijk thuis met buurvrouw Margot en las later het weblog van Ollie. Daardoor werd ik meteen aangestoken om hetzelfde te doen als deze Vlaamse weblogger: het plaatsen van een oude foto en daarover wat vertellen.

U ziet mij op schoot bij Juffrouw Anneke, in de tijd dat een kinderdagverblijf nog een crêche heette. Wat ik mij kan herinneren uit die tijd was dat ik wel'ns mee mocht als zij thee ging zetten in het kleine keukentje aldaar. Haar collega, juffrouw Petra, staat niet op de foto maar die kwam ik zo'n dertig jaren later weer tegen toen ik een fotorolletje inleverde (digitale fotografie was nog voorbehouden aan een handvol nerds). Zij noteerde mijn achternaam en zei:"Hé, da's ook wat: als kleuterleidster had ik een kindje op de groep met die naam!" Nou, dat was ik dus.

Met de ouders van één der andere kindjes op de foto heeft mijn moeder nog immer contact, zoals wij ook altijd -via kerstkaarten- contact hebben gehouden met juffrouw Anneke.

Een paar jaar geleden zijn we samen met m'n kinderen en juffrouw Petra naar Hilversum afgereisd alwaar het een vreugdevol weerzien werd met juffrouw Anneke.

Hypotheekrenteaftrek

"The Best Science Fiction of 1972" is samengesteld door Frederik Pohl en boek nummer 23 van dit jaar. De titel geeft al een beetje aan dat het gaat om een collectie SF-verhalen van diverse schrijvers. Eén van die verhalen ging over chaos en ellende en had wat dat betreft zomaar over de NS en ProRail kunnen gaan. De twee spoorwegbeheerders en -gebruikers hadden besloten de burger alvast te laten wennen aan de komende ellende tijdens de wintermaanden.

Terwijl het absoluut niet nodig was hanteerde men de dienstregeling "voor slecht weer". Dat betekent in de praktijk dat dan ongeveer de helft van de treinen niet rijdt en de andere helft op vreemde tijden vertrekt en vanaf andere perrons. Om de proef levensecht te maken wisten ook de meeste conducteurs niet welke trein, hoe laat vanaf welk perron zou gaan. Als het de bedoeling was om én reizigers én personeel te verwarren mag de proef van afgelopen zondag duidelijk geslaagd worden genoemd.

Als het management zo door blijft gaan mag wat mij betreft daarop flink worden bezuinigd.

Het nieuwe kabinet wil 220 miljoen bezuinigen op kunst en cultuur. Want "Henk en Ingrid" houden nu eenmaal niet van klassieke muziek en dus kan dat best worden afgeschaft. Stef Blok van de VVD verwoordde het zo: "Een fietsenmaker krijgt toch ook geen subsidie?" Nu weet U meteen dat de VVD de AOW wil afschaffen; ook ouderen moeten voortaan maar gewoon gaan werken voor hun geld, net als de eenvoudige fietsenmaker. Of de musicus. Of de politicus. Als Stef Blok consequent wil zijn zou hij ook de subsidies aan politieke partijen willen afschaffen. Maar ja, dan is-ie zijn baantje kwijt.

Vanwege bovenstaande tekende ik deze petitie.

De VVD wil sowieso flink korten op niet-effectieve subsidies. Op zich niet zo'n heel slecht idee maar wél wanneer uitsluitend de VVD mag bepalen wat al dan niet "effectief" is. Zo vindt de VVD het niet effectief dat Nederland bijdraagt aan een beter en duurzamer beheer van water, land en kapitaal in ontwikkelingslanden. Stichting Both Ends krijgt daar subsidie voor en mag dat van de VVD direct inleveren. Zo belangrijk vindt de VVD het behoudt van de planeet.

Eén van de grootste niet-effectieve subsidies in ons land is natuurlijk de hypotheekrente-aftrek. Zeker 75 procent van dit subsidiepotje gaat naar mensen die het extra geld absoluut niet nodig hebben. De VVD ziet deze geldverspilling echter graag dooorgaan. Al is het maar omdat een groot deel van hun kiezers graag gebruik maakt van de hypotheekrenteaftrek.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Joan Sutherland

U toch ook?

Vanmorgen bleek mijn e-mail account gehackt te zijn. Namens mij kreeg iedereen in mijn adresboek het advies om iets te gaan kopen bij een Chinese online elektronica-winkel. Zou het gaan om een doelbewuste poging van de Chinese overheid om Westerse kapitalisten over te halen voortaan uitsluitend communistische goederen te kopen? Hoe het ook zij: uiteraard heb ik onmiddellijk mijn wachtwoord veranderd, de politie ingelicht en de mensen achter http://www.zol-ashop.com/ laten weten dat het illegaal is om e-mail accounts te hacken en te misbruiken. Zelfs in China.

In China hebben de burgers écht reden tot klagen. Zo ga je bijvoorbeeld de bak in als je een mening verkondigt die afwijkt van de partij-ideologie. Voor Zijne Geblondeerde Dictatorheid is dat natuurlijk een natte droom: Mensen opsluiten die vinden dat moslims "ook maar gewoon mensen" zijn...Het Nederlandse volk heeft eigenlijk (nog...) geen serieuze zaken om zich zorgen over te maken en dus verzint men maar wat om over te klagen. Daar zijn Nederlanders erg goed in.

Zo heeft men het verwijt bedacht dat Minister-President Rutte te weinig vrouwen heeft aangesteld als minister of staats-secretaris. Natuurlijk dient dit Grote Onrecht (let op de hoofdletters) stante pede te worden rechtgetrokken! Bovendien zijn de meeste gekozen bewindslieden boven de 1.70m. Wat natuurlijk pure discriminatie is van mensen van ónder die maat. Alsof iemand van 1.63m niet zou kunnen helpen het land te besturen! En nu we het daar toch over hebben: Waarom zitten er eigenlijk geen negers in de beoogde minister-raad? Laat Amnesty hier maar geen weet van krijgen!

En laat ook de Nationale Gehandicaptenraad maar niet weten dat er helegaar geen rolstoelers op het bordes bij de Koningin komen te staan zitten. Onzin natuurlijk. Een minister moet gekozen worden op kunde en kennis en niet op uiterlijkheden als geslacht, postuur of aantal ledematen.

Een groep ministers hoeft helemaal niet een dwarsdoorsnede te vormen van de bevolking. Als men dan écht consequent is zou men ook een werkloze moeten aanstellen als minister of staats-secretaris. Immers, werklozen vormen een niet onbelangrijk deel van de bevolking. Dan zit je natuurlijk wel met het dillema dat zodra je een werkloze een baan geeft hij of zij geen werkloze meer is...

Grappig ook dat de werkloosheidscijfers voortdurend worden bijgesteld. Overheden kunnen zo eenvoudig de cijfers aanpassen aan de gewenste situatie. Wil je op papier minder werklozen? Dan tel je de werklozen van boven de 57 (en dus "onbemiddelbaar") niet meer mee. Wil je meer werklozen (omdat je dan wellicht in aanmerking komt voor meer "herintegratie-subside" vanuit "Brussel") dan tel je eventjes de WAO-ers mee die 90 procent zijn afgekeurd. Die kunnen immers nog voor 10 procent meedoen op de arbeidsmarkt?

De échte werkloosheidscijfers zullen wij -eenvoudige burgers- nooit te weten komen.

Helaas ken ik de juiste cijfers niet maar ik vraag mij wel eens af: Wat zou ik doen als ik kon kiezen tussen 500 euro per maand krijgen voor het bestrijden van drugshandel, met als bonus een gratis kans op een acute loodvergiftiging, en aan de andere kant 5000 euro per maand krijgen voor het in stand houden van drugshandel?

Ik stel mij zo voor dat dat ongeveer de situatie moet zijn voor een politie-agent in Puerto Rico. Uiteraard zou ik mij aan mijn principes houden en genoegen nemen met mijn eenvoudige salarisje en het risico van voortijdig sterven. U toch ook?

Hebzucht

Donderdagavond was er de eerste ouderavond van dit jaar. De schoolleiding en de Ferman's mentor gaven ons weer nuttige informatie en het was nog best gezellig ook. Een aantal ouders bleek mij (nog) te kennen maar ik hen niet altijd; Mijn geheugen liet mij regelmatig in de steek.

Vrijdag had ik mijn geheugen nauwelijks nodig bij het opruimen en uitruimen in huis. Ook de administratie is weer enigszins op orde. Bovendien heb ik een vriend kunnen helpen en verzond ik een aantal werk-gerelateerde e-mails en tekst-berichten.

Zo kwam ik bijvoorbeeld aan een logeeradres na een optreden zaterdagnacht in het kader van Bar Burlesque, een ontzettend leuk feest in Den Haag. Vanmorgen kon ik uitslapen en een begin maken van de nieuwe week.

Rutte en de zijnen kunnen bijna officieel een begin maken met het aanpakken van "de erfenis van links". Je zou dan denken dat Nederland decennialang heeft gezwoegd onder het juk van "linkse" kabinetten van PvdA, GroenLinks en SP en dat het allemaal hún schuld is dat het "zo slecht" gaat met het land. Nou, niet dus.

Sinds 1959 hadden wij 21 kabinetten. In maar liefst 18 daarvan zat het CDA en in 13 de VVD. Het PvdA zat er in zeven en de SP en GroenLinks zaten -om precies te zijn- nul keer in het kabinet. Dus als er twee partijen moeten worden beschuldigd van de huidige "ellende" dan zouden de vingertjes moeten wijzen naar het CDA en de VVD.

In plaats daarvan geven Rutte, Verhagen en Wilders graag "links" er ondermeer de schuld van dat Nederlanders zich onveilig voelen omdat er mensen in boerka op straat rondlopen. De aangedragen oplossing? Het verbieden van gezichtsbedekkende kleding. Net zoals in Frankrijk waar sinds kort dames opzettelijk zijn beperkt in hun eigen vrije keuze om in een boerka rond te lopen. Want dat is het: een vrije keuze. Dragen de betreffende dames namelijk géén boerka dan mogen zij veelal van hun echtgenoot helemaal de deur niet meer uit. Bovendien staan die vrouwen vrijwel zonder uitzondering achter hun eigen beslissing streng gelovig te zijn, net als bijvoorbeeld SGP-vrouwen vinden dat alleen hun man stemrecht zou moeten hebben.

Dus al die "feministes" die lopen te mekkeren dat de boerka een vrijheids-beperkend stuk kleding is mogen bedenken dat dankzij hun inspanningen strakjes in Nederland enige tientallen vrouwen (want dat zijn de aantallen waarom het hier gaat!) niet meer hun huis uit kunnen komen. Waar zij eerst nog -weliswaar van top tot teen in stof gehuld- vrijuit over de markt konden lopen en een kopje thee konden drinken in het buurthuis. Ja hoor, zo bevorder je dus integratie. NOT.

Ook de kredietcrisis zou de schuld zijn van "links". Niet dus. De hoofdschuldige aan de kredietcrisis is de menselijke eigenschap met de naam 'hebzucht", de zucht tot willen hebben. De neiging van enkelen om meer te willen hebben dan zij nodig kunnen hebben heeft al tot heel veel ellende in de wereld geleid. Kijk maar naar de volgende voorbeelden en hun hoofdoorzaak.

Ontbossing? Hebzucht. Olielek? Hebzucht. Voedseltekorten? Hebzucht. Modderstromen? Hebzucht. Paris Hilton? Hebzucht. Drugs? Hebzucht.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Solomon Burke

Onsterfelijk (Een verhaaltje)

Het was in de tijd dat hij nog onsterfelijk was. Niets kon of zou mis gaan.

De toekomst was een ongeschreven boek met een happy end.

Hij had een baan. Hij had een huis. En hij had haar.

Er was niets dat hier wat aan kon veranderen.

Hij opende zijn ogen, merkte dat hij op de grond lag en werd aangestaard door twee lege wodka-flessen.

Toen pas begon het hem te dagen dat het vijf jaar later was.

Hij bleek niet onsterfelijk.

Studeren

Persoonlijk ben ik blij dat wij geen absolute vrijheid van meningsuiting kennen. Stelt U zich eens voor dat iedereen voortdurend zou zeggen wat-ie van een ander dacht. Mensen zouden zich dan constant beledigd voelen en men zou er bijzonder chagrijnig bijlopen. In mijn ogen is het een teken van beschaving wanneer iemand laat merken dat-ie weet wanneer-ie z'n mond moet houden of zich tactvol moet uitdrukken.

Misschien dat U vindt dat U "het recht" hebt anderen constant te vertellen dat ze "dom" zijn of zelfs "achterlijk", "primitief" zijn of "geen smaak hebben", "er belachelijk uitzien" of "een stomme mening hebben". Maar vraagt U zich dan eens af wat U ervan zou vinden indien anderen dan Uzelf gebruik maken van dat "recht" door Ú te beledigen.

Gisteren werd er in mijn persoonlijke omgeving niemand beledigd. Integendeel. Uiterst respectvol bejegende men elkaar tijdens diverse ontmoetingen.

Eerst had ik des middags een werkoverleg aangaande een eerdaags te houden feest en 's avonds had ik een werkoverleg aangaande een eerdaags te houden feest...Bij het eerste kwam een kopje koffie op tafel en bij het tweede een groot bord met zelfgemaakte sushi. Wellicht dat er met één van beiden iets mis was want vanmorgen voelde ik mij te ziek om de wekelijkse workshop bij te wonen. Of zou het te maken hebben met drie avonden achter elkaar 's avonds laat thuiskomen?

Een werkoverleg heeft men bij het CDA nu vrijwel dagelijks. Men draait overuren om met name toekomstige potentiële kiezers uit te kunnen leggen dat een partij die de christelijke basis-principes zegt te hanteren kan samenwerken met een partij die niet weet wat principes überhaupt zíjn.

Een arts werkt in principe om mensen beter te maken, uit een soort van roeping. Het zou niet zo moeten zijn dat mensen dit beroep kiezen om een zo hoog mogelijk jaarsalaris te kunnen genereren. Natuurlijk mogen hun opleidng en inzet goed beloond worden maar geef je geen verkeerd signaal af als je "gewoon" personeel en patiënten duidelijk laat weten dat het jou primair om het geld gaat? Zo zijn er specialisten die liever -als particulier arts- een borstvergroting uitvoeren op een welgestelde dame dan in loondienst via een ziekenhuis het verbrande gezicht reconstrueren van een minder vermogend iemand. Simpelweg omdat dat beter verdient.

Dat verklaart dan ook meteen de wachtlijsten in de zorg.

Natuurlijk -en daar ben ik van overtuigd- zijn verreweg de meeste artsen zeker geen geldwolven maar ik vind dat zij een voorbeeldfunctie vervullen en dat sommigen zichzelf hardop mogen afvragen waarom zij ooit medicijnen zijn gaan studeren.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Antonie Kamerling

Toekomst

Rechter Moors:"Ik kan mij voorstellen dat mensen de film "Fitna" niet willen zien". Wilders:"Ik vind dat U dat niet mag zeggen". Ziehier het zoveelste bewijs dat de PVV-voorman van mening is dat Vrijheid van Meningsuiting uitsluitend geldt voor hemzelf en de mensen die het met hem eens zijn.

Hoe absurd zijn gedachtengang en -goed ook zijn, de man dient serieus genomen te worden. Eh...wachtuseffe, dat kwam er niet helemaal uit zoals bedoeld...;-)

Onze tandarts neemt mijn zoon en mij (en waarschijnlijk ook zijn andere klanten) gelukkig écht serieus. Zo weet hij goed wat een tiener allemaal beweegt en luisterde hij samen met mij naar "Thunder" van AC/DC terwijl hij mijn gebit reinigde, gisteren.

Het was sowieso een gezondheidsdagje voor mij want 's middag was ik naar de fysiotherapeute vanwege mijn heup. Behalve dat zij een vastgelopen dijspier losmasseerde gaf zij mij een tas vol oude kleding van haar zoons mee voor mijn zoon. Nu nog een maatje te groot voor hem maar mooi spul dat hij volgend jaar vrijwel zeker aan kan.

Zelf kwam ik erachter dat ik het nog aan kan een avondje te zorgen voor een 14 maanden oud hummel. Altijd weer een feestje, dat oppassen.

De moordenaar van de 14-jarige Dirk Post uit Urk moet ook oppassen. Via zijn advocaat heeft hij laten weten dat hij zijn "vriend" Dirk "per ongeluk" 47 keer met een mes heeft gestoken. Huh? Hoe krijg je dát dan voor elkaar?

De Nederlander-van-Russische-komaf André Geim, heeft het ook voor elkaar: Hij ontvangt samen met zijn collega de Nobelprijs voor de Natuurkunde vanwege hun onderzoek naar (de eigenschappen van) grafeen. Van dat goedje -een supersnelle geleider én veel sterker dan staal- gaan wij nog veel zien en horen in de toekomst!

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Ad van Gils

Kijken

Gisteren, tien jaar geleden, is dochter Eva geboren. Dat heuglijk feit heb ik zelfs vastgelegd in een verhandeling die ik gisteravond mocht houden. Het ging om een ietwat filosofisch praatje van een minuut of 20 over het onderwerp "leven". Wat is leven eigenlijk, waar komt het vandaan, wanneer begint het, wat is het waard? Erg interessant om daarover van gedachten te wisselen met mensen die vanuit verschillende invalshoeken daarnaar kijken. De één wetenschappelijk, de ander meer spiritueel.

Mijn leven zit weer'ns in een stroomversnelling. Als mede-oprichter van Stichting HIOB zette ik onlangs een bijzonder eenvoudige webpagina online, als schrijver zet ik de laatste puntjes op de i bij het uitgeven van mijn eerste verhalenbundel (en blijf ik intussen meer verhaaltjes schrijven en zelfs een roman). Het einde van mijn opleiding tot Zelstandige Zonder Personeel is in zicht maar er moet nog het een en ander gebeuren. Intussen stijgt het aantal entertainment-opdrachten (en durf ik ook eindelijk meer geld te vragen). Ook als mede-organisator van een groepsreis dient nog eea geregeld te worden en natuurlijk behoeft ook mijn tienerzoon met enige regelmaat wat aandacht en probeer ik het huishouden een beetje bij te houden.

Pfoe, soms ben ik blij dat ik geen partner heb die ik dan natuurlijk ook de nodige aandacht zou geven...

Soms ben ik ook blij dat ik relatief weinig tijd heb om TV te kijken. Vaak is het aanbod werkelijk om te huilen. Zitten er echt mensen te wachten op het kijken naar hoogtepunten uit een loterij-show? Volgen mensen écht het proces tegen Wilders? Echt straf vanwege aanzetten tot haat zal hij natuurlijk niet krijgen. Mij lijkt het al heel aardig als hij van de rechter zijn haar niet meer mag blonderen zodat hij weer op een Indonesische moslim lijkt. Maar dit terzijde.

Willen mensen écht weten hoe rijke mensen een broodje smeren in een real-lifesoap? Er zijn zelfs TV-programma's die niets anders laten zien dan reclame-filmpjes! Er is zelfs een "omroep" die weinig anders doet dan op een nogal knullige manier YouTube-filmpjes aan elkaar te laten praten. Sorry hoor, maar ik kan zelf wel op Youtube zien hoe de Boliviaanse president Evo Morales een tegenstander in een vriendschappelijke voetbalwedstrijd vloert met een knietje...

Maar blijkbaar is er behoefte aan. Anders zouden die programma's niet bestaan. Bovendien geeft het mensen wat om handen. U weet wel; die mensen die "geen tijd" hebben om hun moeder in het verzorgingstehuis op te zoeken, om de buurvrouw te helpen met haar boodschappen of hun kinderen te helpen met hun huiswerk. Ik vraag mij wel eens af wat er in het land zou gebeuren als er door een storing in "Hilversum" een week geen TV was.

Daarom een vraagje: Hoe zouden Uw avonden eruit zien als U geen TV zou kijken? (Van Redstar kan ik het antwoord al vermoeden...)

Onderworpen

"Hoeksteen van de Foundation" van Isaac Asimov is boek nummer 22 van dit jaar. Niet zozeer science fiction alswel een beschrijving van politieke intriges. Maar uiteindelijk wint de planeet. Of zoiets.

Gisteren ondernamen de kinderen en ik een uitje naar De Witte Tandenwinkel in de Negen Straatjes in Amsterdam. Bijzonder gezellig en wij zijn goed geslaagd. Zo ben ik weer in het bezit van een tandenborstel die veel lijkt op die ik zo'n 30 jaar geleden bezat. Echt historische exemplaren heeft men daar ook. Bent U er een keer in de buurt, neem dan gerust een kijkje. Al is het maar vanwege het reuzenrad in de etalage.

Vandaag aten wij poffertjes bij mijn moeder waar ook mijn schoonzus even langskwam en verder werden er wat huishoudeljike taken verricht. Daarnaast was ik even bij buurman Dudo op visite en uiteraard werd er ook TV gekeken.

Mijn zoon en ik kijken graag naar The Big Bang Theory, een sitcom die te bekijken is via Veronica. Het groepje nerds-vrienden in de hoofdrol had laatst een hele discussie over Superman en de flessestad Kandor. En ik begreep waar het over ging...Ai! Ben ik nu een nerd?

Mijn kinderen keken gisteren naar de film "Leve de Koningin" en naar een kijkschijfje van Ducktales. Heerlijk en eenvoudig vermaak, zo'n filmpje kijken.

TV-kijkers zijn bij tijd en wijle een raar volkje...

Terwijl mensen met tranen in de ogen naar een zielig filmpje over panda-beren kijken slaan ze een mug dood. Ze vinden dat de natuur haar gang moet kunnen gaan maar spannen wél een net over de tuinvijver zodat de buurtkatten de goudvissen niet kunnen lastig vallen. De meeste mensen zijn wel zo hypocriet dat zij vinden dat de natuur mooi en prachtig is maar vooral ook ver weg moet zijn.

Zodra de natuur zich in hun slaapkamer bevindt in de vorm van een grote enge spin is de natuur opeens niet zo leuk meer. Hoe denkt U erover? Vindt U dat de natuur ergens een mooi afgebakend stuk land moet krijgen waar U dan af en toe heengaat of vindt U dat de natuur ook bij U thuis op bezoek mag komen zonder dat de natuur aan restricties wordt onderworpen?

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Stpehen J. Cannell

Verhaal (Een verhaaltje)

Hij zag de klap aankomen en dacht dat het pijn ging doen. Hij kreeg gelijk. De omstanders bleken zijn belager te hebben verjaagd en terwijl hij langzaam overeind krabbelde dacht hij maar aan één ding. Maar toen hij bijkwam in het ziekenhuis was hij vergeten wat dat was.

Wél viel hem op dat er iets mis was met het nachtkastje: de lades zaten aan de verkeerde kant. Zo kon hij er natuurlijk nooit bij. Hij wilde zijn arm uitstrekken om het kastje goed te draaien maar merkte toen pas dat dat niet ging. Zijn arm zat vastgebonden aan de zijkant van het bed. Hij besloot te wachten op de dingen die ongetwijfeld komen gingen en nam de tijd om de kamer in zich op te nemen.

Dit was geen gewone ziekenhuiskamer. Die kennen doorgaans geen chaise longe of een open haard. Toch? Hij begon nu aan van alles te twijfelen. En wat was toch dat geluid dat hij hoorde?

Nu pas drong het tot hem door dat het de woorden waren van de man die naast hem aan het bed zat. Hoewel hij de woorden herkende ontging hem de betekenis ervan. Zijn automatisch gegeven antwoorden leken de dokter -hij nam tenminste aan dat het een dokter was- te plezieren.

Tijdens het gesprek speelde de man gedachteloos met een stukje touw. Op gegeven moment -hij sprak net over zijn nieuwe fiets- gaf hij het touwtje heimelijk aan zijn gesprekspartner. Hij zei er niets bij maar ging gewoon door met zijn verhaal.