De nacht voltrok zich in een roes.
De uren die hij net achter de rug had zou hij weglaten uit zijn autobiografie.Dat was beter zo, meende hij.
Begeleid door herinneringen in de vorm van geuren zette hij haar op de trein.
Zij schonk hem een schalks lachje en wierp hem een kushandje toe terwijl de trein zich in beweging zette.
In de richting van hun gezamenlijke toekomst.