Zodra hij haar zag wist hij dat hij haar vaker wilde zien. Niet veel later zat hij bij hetzelfde dichterscollectief waar ook zij lid van was en tijdens vergaderingen zorgde hij ervoor dat hij tegenover haar zat voor het beste uitzicht.
Naast haar zitten was ook geen straf want dan kon hij de geur van haar haar opsnuiven. Of dat van haar zweet op die avonden dat zij naar de sportschool was geweest en niet de tijd had genomen om eerst te douchen.
Hij had geen woorden nodig om zijn gevoelens voor haar te beschrijven, daar waren anderen voor.
Binnen het jaar deelde hij een hotelkamer in Parijs met haar. Waar hij wakker werd op de vloer.
