maandag, september 14, 2009

Frans

Vaak hoor je mensen klagen dat kinderen niet willen luisteren. Als vader van ondermeer een beginnende tiener weet ik daar alles van. Maar kinderen zijn tegenwoordig niet de enigen die niet schijnen te willen luisteren...

U kunt daar vast zelf wel voorbeelden bij verzinnen.

Ben blij dat ik zelf niet een cadeautje voor m'n verjaardag hoefde te verzinnen want het valt nogal niet mee iets te bedenken voor iemand die alles al heeft wat-ie wil of nodig heeft: Een woning, een bed, muziek, eten en drinken, mensen om hem heen om lief te hebben...

Kreeg ik gisteren (voor en na het zwemmen met een vriendin en haar zoon) al een paar alleraardigse cadeautjes van twee zusjes, vanmorgen werd ik verwend met een heuse verjaardagscake: M'n moeder bracht roti kukus!

Even later kwam een buurvrouw aanzetten met een fles Pina Colada en een half uurtje later werd ik bij een vriendin thuis getrakteerd op de Roemeense drank Afinata waarna ik bij m'n moeder de lunch genoot terwijl ik haar hielp met een computerprobleem. Tussendoor bleek ik nog telefonisch een vriendin van een kennis telefonisch te kunnen helpen met wat problemen van sociaal/juridische aard.

Bij thuiskomst wilde ik eigenlijk nog even een dutje doen omdat ik nog een beetje brak was van het spelen van Magic: The Gathering, gisteravond met vrienden Bas en Vincent. Maar helaas...m'n zoon kwam thuis en er moest nog eea opgeruimd en afgewassen worden.

M'n zoon zorgde voor het avondeten en van hem en m'n moeder kreeg ik de CD "Pajama Day" van Claw Boys Claw en "Return to Believe", een "Best of..."-luisterschijf van Tim Hardin. Het mooiste cadeau, daar kwam m'n zoon mee thuis: een heuse vette 8,7 voor Frans!

Fans van Douglas Adams' "Hitchhikers guide to the Galaxy" weten hoe oud ik ben geworden...Ik houd het hier even bij want ik heb een buurvrouw en een vriend op visite en bovendien komt m'n zoon zo thuis van karate.

De link van vandaag leidt naar de site van een oud-collega die leuke dingen doet met haar tijd.

Een verhaaltje

"Ik vind je mooi" zei ze tegen hem, zomaar vanuit het niets. Hij draaide zich om, keek haar aan maar herkende de blik in haar ogen niet. Even later was zijn voordeur bereikt.
Terwijl hij de sleutel in het slot stak vormde er zich een gedachte; Zij kon maar beter niet blijven slapen.