Khalid Hosseini's "A Thousand Splendid Suns" is boek nummer 18 van dit jaar en is niet een boek dat je even voor je plezier gaat lezen. Het is (helaas) gebasseerd op de ware gebeurtenissen in het Afghanistan van de laatste paar decennia en geeft inzicht in het leven van diverse gewone Afghanen. Aangrijpend en steeds wanneer ik een paar hoofdstukken gelezen had moest ik even een Donald Duckje lezen om bij te komen.
Wie gelooft dat het allemaal wel meeviel met die burgerslachtoffers in Afghanistan tijdens de Russische bezetting, de strijd tussen de krijgsheren onderling, de machtsovername door de Taliban en de pogingen van Internationale Vredesmachten onder leiding van de VS om het volk te "bevrijden" raad ik dit boek ten zeerste aan.
Even iets heel anders:
Wie gelooft er nu dat de leiding die door de straat loopt "groene energie" levert aan de buren en "grijze" aan de andere buren? Niemand toch? Toch blijven de energiebedrijven schermen met de woorden "groen" en "milieu". Enkele bedrijven zijn al op pertinente leugens betrapt in hun strijd om de ziel van de consument.
Het Landjuweel-festival op Ruigoord is ook al ten prooi gevallen aan consumentisme. Helaas. Kon je er volgens de website een dagkaart kopen voor 15 euro, blijkt aan de kassa dat er uitsluitend passe-partouts voor alle dagen worden verkocht a 55 euro per stuk. (Inmiddels is de website aangepast. Ongetwijfeld onder druk van de vele klachten over deze vorm van oplichterij.) Zoveel geld hadden wij niet bij ons maar een toevallig voorbijkomende vriend kon ons financieel tijdelijk uit de brand helpen! Zo konden wij genieten van vreugdevuren, lekker zwemmen in de Afrika-haven, circusacts, diverse vormen van live muziek, workshops en wat dies meer zij. Ook lekkere hapjes en drankjes ontbraken niet. Uiteraard kwam ik weer meerdere bekenden tegen: Oud-collegae, jongelui die vroeger kindjes waren op de opvang waar ik werkte, etcetera...
Op de weg terug in de bus werden de passagiers vergast op een spontaan optreden van een Braziliaanse jongleur/acrobaat die tijdens het vertonen van zijn kunsten werd begeleid door een Argentijnse dame op dwarsfluit.
Nadat wij eerder op de dag al hadden genoten van een paar uurtjes op het strand van IJmuiden kunnen wij gevoeglijk zeggen dat er wederom sprake was van een memorabele dag.
Ben nog even de foto's aan het sorteren op welgevoeglijkheid en dergelijke maar U krijgt er absoluut binnen een paar dagen wat van te zien!
De link van vandaag bewijst dat er ook Nederlanders zijn die een aardig potje kunnen Doedelzak-spelen.
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Willy Deville en Gerard van den Berg