Theo Bos moet maar echt niet zeuren en blij zijn dat hij wielrenner is en geen schaatser zoals zijn broer Jan. Die hoeft maar zo ongeveer naar een blokje op het ijs te wijzen en wordt al gediskwalificeerd. Het is in het schaatsen onmiddellijk en zonder recht op beroep "einde toernooi" wanneer de scheidsrechter maar dénkt dat je een millimeter over de lijn bent geweest met het puntje van je schaats en daarmee misschien wel een tienduizendste van een seconde tijdwinst hebt behaald op een totaalafstand van 10 kilometer.
Politici zijn ook maar mensen en rijden af en toe een scheve schaats. Soms komt uit dat men al jarenlang gelogen heeft. Soms komt een affaire aan het licht met een lid van de oppositie. Maar vaker komt een politicus met een belachelijk plan. Neem Henk-Jan Ormel (via Leibele) van het CDA die vindt dat Gerda Verburg van Landbouw en zo geen vegetarisch kookboek onder potentiële stemmers mag verspreiden want dat is "propaganda voor vleesloos eten en dus slecht voor de vleesverwerkende industrie." En al die gratis reclame voor de JSF dan? Stel dat elke Gazelle-fietsenrijder zijn of haar stoere rijwiel van Nederlandsche makelijk opeens wil inruilen voor zo'n machtige Amerikaanse bommenwerper? Dat is ontzettend slecht voor de Nederlandsche fietsen-industrie en kan betiteld worden als oneerlijke concurrentie die verboden moet worden.
Alle politici strijden om een plaatsje in de krant nu het komkommertijd is en ook dit is een manier om media-aandacht te krijgen. Meestal gaat het om niet meer of minder dan dat. Verreweg de meeste kamerleden (in elk geval dat deel dat zelfstandig kan nadenken) weten dat hun voorstellen de eindronde slegs zelden zullen halen. Maar wordt je naam eenmaal genoemd dan kun je uiteindelijk eventueel serieus genomen worden. Met de nadruk op "serieus" en niet op "genomen" want anders ging er iets mis
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Martin Bril
