Boek nummer 20 van dit jaar is "Steden doorkruisen het heelal" van James Blish. Eigenlijk is het een bundeling van vier boeken van deze SF-auteur die bekend staat als voorbeeld van de stijl van de zogeheten "Space Opera": majestueuze ruimteschepen, veel technisch gebabbel en een epos-achtige vertelling.
Een knuffel van een kind is natuurlijk lang niet zo heftig maar het kan wél zo voelen. Vriend Pieter -die maandag op de koffie was- was er getuige van dat ik dochter Eva een verjaarsknuffel gaf. Toevallig liepen wij langs het gebouw waar zij haar zwemles heeft en zodoende kon voornoemde aktie worden uitgevoerd.
Een aktie die ik ook graag uitvoer is columns lezen (zelfs al is dit een nogal gekunstelde overgang). Zo lees ik graag de columns van Onze Taal en hoewel mijn kennis van de Nederlandse taal vrij redelijk is leer ik er ook nog wel het een en ander van.
Mijn zoon heeft gelukkig de leeftijd dat ik hem nog het een en ander kan leren. Ook al schiet mijn kennis van het betreffende vak soms tekort (bij het vak Latijn bijvoorbeeld) in elk geval kan ik hem steun bieden en op het juiste spoor zetten opdat de juiste oplossing door hem gevonden kan worden.
Bij de serie Brainiac had men laatst een aardige vraagstelling:"Het is nul graden celsius en de hoogte van de temperatuur verdubbelt: hoe warm is het dan?" Helaas hebben wij het antwoord gemist dus als één der lezers zich geroepen voelt...?
